Тежок удар за луксузот - „Луј Витон“ поскапува, продажбата на „Гучи“ опаѓа

Со оглед на најновите зголемувања на цените на луксузните производи, пазарот на луксуз стана сличен на берзата повеќе отколку што можевме да претпоставиме. „Луј Витон“ (Louis Vuitton) ја зголеми цената на својата популарна торба „неверфул“ (Neverfull GM) во САД за 4,8 проценти по воведувањето 10 проценти царини на стоките од Европската Унија. Популарната торба од платно со славниот монограм сега чини 2.200 долари на американскиот веб-сајт на компанијата. Само една недела претходно чинеше 100 долари помалку.

А, како што стојат работите, изгледа дека ќе мораме да се навикнеме на таквите промени, бидејќи ЛВМХ (LVMH) најавува и пошироко поскапување на своите торби за да ги надомести дополнителните трошоци, следејќи ги сличните потези на луксузните конкуренти како „Хермес“ (Hermès).

ЛВМХ, кој е познат по тоа што не ги дели финансиските перформанси по брендови, сè уште смета на „Луј Витон“ како свој главен играч - овој бренд сочинува околу четвртина од вкупниот приход и повеќе од половина од профитот на конгломератот. Што се однесува до бројките, „Луј Витон“ минатата година оствари продажба од 21,6 милијарда евра, што го прави најголемиот луксузен моден бренд во светот.

Дека луксузниот сектор не е баш во најдобра форма покажуваат и резултатите на „Керинг“ (Kering SA), кој во последниот квартал пријави пад на продажбата на „Гучи“ (Gucci) за 25 отсто, што е поголем пад отколку што се очекуваше. „Керинг“, кој повеќе од 60 отсто од својот профит му го должи токму на „Гучи“, сега се соочува со потешки предизвици, а закрепнувањето на брендот е неизвесно.

Покрај внатрешните проблеми на „Керинг“, тука се царините и општото забавување на индустријата на луксузот

Фото: Benjamin Girette/Bloomberg

Раскуе најави дека вториот дел од годината ќе биде уште попредизвикувачки за индустријата на луксузот, со дополнителни поскапувања поради обидите да се ублажат последиците од царините на Трамп на европските стоки. Меѓутоа, во големата шема на нештата Раскуе смета дека ова зголемување на цените не е исклучително големо, бидејќи луксузните брендови инаку редовно ги зголемуваат цените. Како доказ дека некои модни брендови продолжиле со зголемување на цените и покрај послабата побарувачка, а и пред царините на Трамп, „Шанел“ (Chanel) минатата година ја зголеми цената на својата најпозната торба на 10.300 евра, што претставува зголемување од околу 6,2 отсто во однос на претходната година. Да потсетиме дека истата торба пред десет години чинеше трипати помалку.

Турбуленциите се одразуваат и на финансиите на самите сопственици и основачи на луксузните гиганти. Франсоа Пино, осумдесетгодишниот основач на „Керинг“, забележа пад на богатството на неговото семејство за повеќе од две третини од пандемијата, додека неговиот син се обидува да ја врати пазарната позиција на најголемиот луксузен бренд на францускиот конгломерат „Гучи“. Според индексот Bloomberg Billionaires, нето-богатството на Пино опадна за 69 отсто, од 18,6 милијарди долари од август 2021 година, што претставува најголем пад во долари во тој период на листата, вклучувајќи го и Бернард Арно, основачот на конкурентскиот ЛВМХ, кој исто така беше погоден од падот на побарувачката за луксузни производи.

„Перформансите на акциите на ’Керинг’ се фрустрирачки и не се ни блиску до брилијантни“, изјави синот Франсоа Пино, претседател и извршен директор, пред акционерите на годишното собрание во Париз. „Тоа е значителен пад, кој знам дека носи разочарување и финансиски последици“.

Чантата од „Шанел“ редовно поскапува  Фото: Bloomberg

Сопствениците на „Гучи“ при воведувањето на новите мерки изјавија дека нема да го преместат производството во САД за да го ублажат ударот на царините, за да го „одржат престижот ’made in EU’ за своето портфолио“. Оние, пак, што го направија тоа, како пријателот на Трамп, Арно, се жалат дека квалитетот што го нудат тамошните фабрики не е задоволителен. Последните денови медиумите врз основа на изјави на поранешни работници пренесуваат дека најголемиот проблем во фабриката во Тексас е што нема доволно квалификувани работници за кожа. „Им требаа години да научат да направат едноставни џебови на моделот ’неверфул’“, изјави еден од изворите. Во таа фабрика се изработуваат, покрај овој модел, компоненти или цели модели на чанти „фелис“ (Felice) и „метис“ (Metis).

Во своите промотивни материјали „Луј Витон“ посебно ги нагласува прецизноста на изработката и умешноста на своите занаетчии познати како „мали раце“ (petites mains), кои користат процеси што се воспоставени уште од средината на 19 век. Тие рачно или со ласер ги сечат односно кројат деловите од платно и кожа, а потоа ги склопуваат користејќи индустриски шивачки машини. Не знаеме колку се платени овие уметници во Европа, но „Ројтерс“ (Reuters) известува дека занаетчиите во фабриката во Тексас заработуваат 13 долари на час.

 

Во моментов нема коментари за веста. Биди прв да коментира...

Остави коментар