Анџела Хартнет не сака да ги покачува цените во менито во нејзиниот ресторан. Од 2013 година, порција Болоњезе во нејзиното „Кафе Мурано“ чинат 10 фунти за предјадење, и 14 фунти како главно јадење. Седум години нема измени.
Потоа дојде пандемијата, карантините, повторните отворања и последните покачувања на цените кој влијеа на се, од англискиот доручек, до криглата пиво.
„Никогаш не било олку скапо“, вели Хартнет, 53 години, која 30 години е професионална готвачка. Со сите поскапувања, таа и нејзинот менаџер сфатиле дека ако сакаат есенва да ги вратат шпагетите Болоњезе на менито, цената ќе треба да ја дигнат на 16 фунти за предјадење, и 24 фунти ако ја служат како главно јадење.
Освен што поскапеа состојките, растат и цените на струјата и гасот. Проценките се допрва ќе поскапат уште 90 отсто од прпоизводите заради сушата.
И покачувањето на платите влијаело. Платите во угостителството во март беа зголемени за 7,7 отсто споредено со март лани.
Цените во рестораните, според британската статистика се зголемени за 8,6 отсто од почетокот на годината, а очекувањата се дека ќе има дополнителен раст од шест отсто до крајот на годината.
Според пресметките на Ангела, меѓу состојките за Болоњезе најмногу поскапела пастата. Тоа го потврдува и британската национална статистика. За една година, поевтиниле само морковите.
Сепак, Ангела Хартнет вели дека потрошувачите нема на што да се жалат.
„Знаат дека не го правиме ова од алчност или за да одиме на одмор, туку за да го одржиме бизнисот“.