По години поминати на службени патувања, како уредник на списание, Џереми Марфи стекнал големо искуство и открил неколку докажани мали трикови поврзани со патувањето. Новинарот и консултант за медиуми Марфи е соосновач на пиар-фирмата „360 беспок“ (360 Bespoke). Пред да се префрли на маркетинг, тој поминал повеќе од една деценија патувајќи со познати личности, како уредник на магазинот „Вач“. Сега Марфи го претвори тоа искуство во книга со наслов: Too Good to Fact Check: Flying the Skies with Stars, Scotch и Scandal (Mostly Mye). Комбинација од мемоари, книгата ги детализира неговите искуства со познати личности, вклучувајќи ги: Нил Патрик Харис, ЛЛ Кул Џеј и Џулијан Маргулис.
И сега, секоја година Марфи поминува најмалку 85.000 километри во воздухот. И речиси една деценија подоцна, тој сè уште се сеќава дека бил почестен со лет од прва класа на „Ер Франс“ за неговиот 40-ти роденден, што останува негово најдобро искуство на 10.000 метри. „Ја прескокнувате секоја линија“, вели тој, истакнувајќи дека самото качување на летот е незаборавно. „’Господине Марфи, вашиот авион е подготвен’, а потоа буквално се спуштате по лифтот и ве чека БМВ или ауди, кое ве вози до авионот. Вие сте буквално последниот човек што ќе се качи во авионот“.
Кога престојува во хотел, Марфи секогаш го купува овој необичен, но шармантен сувенир од продавницата на секој луксузен хотел.
„Сакам сувенири од хотели, бидејќи тие се спомени од местата каде што сте биле. Всушност, во секој хотел, во продавницата за сувенири, имаат кадифено мече со нивното лого, па јас всушност ги собирам“, тоа е обично она што го имаат сите. Имам околу 40 парчиња од хотели низ светот, а тие се расфрлани низ мојот стан. Кога и да ги погледнам, се сеќавам од каде се: Хотелот „Плаза Атенеум“ во Париз? Имаат црвен мед. Хотелот „Горинг“ во Лондон има маскота од овци, а „Ле Меурис“ во Париз има кученце. Прекрасни се, преслатки се, а има само топли и пријатни спомени.
Ако сакате да го декорирате вашиот стан како вистински патник во светот, послушајте го советот на Марфи.
Го зедов менито од ресторанот „Ла Колмбе д’Ор“ (La Colombe d’Or) во Сен Пол де Венс на југот на Франција. Станува збор за ресторан со богата традиција. Сега менито ми е на ѕидот - го врамив.
Живеев во истиот стан 20 години и еден ден ги погледнав моите ѕидови и имав уметнички дела од „Потери Барн“ (Pottery Barn), а ништо не беше оригинално. И си реков: „Сакам да имам само оригинални работи на ѕидовите, но не можам да си го дозволам Пикасо“. Така почнав да земам менија од ресторани или да ги барам како подароци. Во ресторанот „Френч Лаудр“ во Напа, Калифорнија, кога прашав, ми дадоа мени, а на тоа познатиот готвач Томас Келер напиша убава посвета. Во рестораните од високата класа обично ќе ви дадат мени за да си го понесете дома како сувенир. Сега имам 40 или 50 менија на моите ѕидови и можам да покажам на врамено мени и да кажам кој бил со мене, што сум јадел и кога. Секое има одлична приказна. И ако одам во ресторан што е особено луксузен, понекогаш ги врамувам менито и сметката до него, како кога бев во „Пер Се“ во Њујорк.
Кога станува збор за патување, неговата препорака за најевтиниот месец за посета на Париз ќе ве изненади.
Во 2016 година поминав еден месец во Париз. Само што ја сменив работата, и бев таму 31 ден, па решив секој ден да правам нешто што не сум го направил никогаш порано. Па така, секој ден завршував задача што никогаш порано не сум ја направил. Всушност отидов во шнајдерско студио и научив како да шијам. Возев мотор низ Париз. Јас сум ужасен готвач. Отидов на час со еден од најпознатите готвачи, Ален Дучес, и беше фантастично, но оттогаш не го повторив тоа. Бев на час за дегустација на вино. А во хотелот „Плаза Атенеум“ останав еден месец, бидејќи беше сезона на попусти, затоа што беше август. Повеќето парижани тогаш го напуштаат градот, па многу од малите продавници се затворени, но тоа е одлично време за посета. Добив повеќе од 50 проценти попуст од редовната цена бидејќи беше август и останав во хотелот цел месец.
За да спиете за време на ноќните летови, внимавајте кога земате лек за спиење.
Еднаш зедов „амбиен“ (аmbien) откако се качив на лет од Њујорк до Париз. Откако чекав 20 минути за да се качам, беа пријавени механички проблеми и летот беше откажан, а јас морав да чекам три часа за нов авион. Но, јас веќе зедов лек за спиење и додека чекав во клубот „Адмиралс“ речиси месечарев. Сè уште има телефонски повици за кои не се сеќавам да сум ги направил. Не се сеќавам на враќањето во авионот, но го направив тоа. Затоа, почекајте додека не се вклучи знакот за појас во авионот пред да земете какви било помагала за спиење.
Дали ви се допаѓаат мали шармантни хотели? Изберете имоти што првично биле приватни домови пред да бидат претворени во хотели.
Имав големо задоволство да престојувам во познати хотели на популарни дестинации низ светот, но ме плени мал бутик хотел во Адирондакс во државата Њујорк. Се вика „Поинт“, а има нешто помалку од 20 соби. Двапати неделно се служи вечера во стилот на 19 век, а сите гости носат црни вратоврски. Овој бутик-хотел има своја богата традиција, бидејќи му припаѓал на семејството Рокфелер. Куќите што се реновирани и претворени во хотели се удобни и на гостите им нудат чувство на интимност.
Зошто е добро да се патува во странство на државни празници?
Иако повеќето луѓе патуваат локално за да ги посетат роднините во САД за националниот празник Денот на благодарноста, сфатив дека тоа е изненадувачки паметно време за патување во странство. Патував во Даблин, Ирска, за време на американскиот, празник кој секогаш се слави на последниот четврток од ноември, со неколку пријатели. Денот на благодарноста не се слави надвор од САД, така што не е сè затворено, како дома. Можете да слетате таму во четврток и да се вратите во недела навечер, за да можете да бидете на работа во понеделник. Тоа е вистинско време за патување во странство. Еднаш, за истиот празник, таа недела, отпатував за Москва.
Сте зеле сапуни од бања во хотел? Не чувствувајте се виновно, вели Марфи.
Мудар трик на управата на хотелот е тоа што знаат дека гостите ќе ги земат сапуните. Сето тоа е вклучено во цената на собата. Знаат дека ќе ги земам, па не се чувствувам толку виновно. Кога хотелот ми дава полнач за мобилен телефон, обично не го враќам кога ќе излезам од хотелот, па сега имам многу полначи со различни додатоци, по еден за секој тип на штекер.