.webp){kind=icon}
Главно невидливиот двигател на зелената транзиција брзо добива поддржувачи меѓу некои од најголемите светски инвеститори, иако некои други климатски иницијативи заостануваат.
Компаниите како „ККР“, „Блекстон“или „Брукфилд“ вложуваат милијарди долари во компании и технологии кои помагаат да се намалат големи количини на потрошена енергија на производните линии, во канцелариите, па дури и на фармите.
„Досега луѓето се фокусираа на производство на што е можно повеќе зелена енергија. Но, всушност, постои одлична можност за намалување на побарувачката“, вели Емануел Лагарриг, кој е партнер и еден од менаџерите за климатски стратегии во инвестицискиот фонд „ККР“.
Бизнисот за енергетска ефикасност привлекува се поголем интерес откако цените на струјата и гасот пораснаа за време на енергетската криза. Во исто време, развивачите на проекти за соларна енергија и ветер се во неволја поради високите каматни стапки и тешкотиите во синџирите на снабдување.
Комплициран аспект, како и кај другите проекти поврзани со заштита на животната средина, се високите почетни трошоци и збунувачкиот број на технолошки решенија. Ова ја прикрива економичноста бидејќи компаниите често ги игнорираат заштедите на енергија и намалувањата на емисиите кога ги разгледуваат трошоците.
„Голема сума паметни пари сега не е тесно фокусирана на продуктивни обновливи извори. Енергетската ефикасност е најголемата и досега недоволно откриена инвестициска можност и приказната всушност е само почеток“, смета Џонатан Максвел, кој е основач на инвестициската компанија „Капитал за одржлив развој“.
Bloomberg Mercury
Еден од првите обиди на неговата компанија за енергетска ефикасност датира од 2015 година со проект за „Банко Сантандер“да ги замени старите со ЛЕД светилки во околу 800 филијали и канцеларии во Обединетото Кралство. Тоа беше лесно, но сега парите одат за пософистицирани понуди.
Минатата година „ККР“ ја купи канадската компанија „КоолиТ Системс“ (CoolIT Systems) за 270 милиони долари, која нуди решенија за климатизација базирани на течност наместо воздух. „Брукфилд“ ја купи британската компанија „Хомесрв“ за 5,2 милијарди долари и има намера да ја претвори во најголемата глобална платформа за декарбонизација на станбени објекти. „Блекстоун“ со седиште во Сан Франциско купи нови компании за да го забрза проширувањето на своето портфолио фокусирано на поголема енергетска ефикасност во зградите.
„Легенс“ работеше на проекти во здравствени и образовни институции околу инсталација и одржување на инсталации кои помагаат да се создадат паметни згради, да се користат ефикасни материјали и да се инсталираат топлински пумпи и соларни централи на покривот.
„Зградите се сложени работи. Навистина ви треба сеопфатен план за да ги оптимизирате нивните перформанси“, вели извршниот директор на „Легенс“, Џеф Спрау.
Компаниите, кои вклучуваат етаблирани играчи како што е „Сименс“, користат инженери, дизајнери и поранешни трговци со енергија за да најдат начини да бидат поефикасни, што значи намалување на трошоците и емисиите на јаглерод.
Иако зачувувањето на енергијата е важно за постигнување на целите за нето нула емисии на јаглерод, до 2022 година има забавување на подобрувањата на овој фронт, освен во транспортниот сектор каде што помагаат електричните возила, според Меѓународната агенција за енергија (ИЕА).
Bloomberg Mercury
ИЕА тврди дека подобрувањето на стапката на користење на примарна енергија е околу два отсто годишно, што е само половина од потребното. На состанокот КOП28, земјите се согласија да работат на удвојување на сегашната стапка.
„Треба да изградиме многу повеќе енергетска инфраструктура, но исто така треба да се запрашаме како го користиме тоа снабдување со енергија. Поефикасното користење на енергијата е еден од најважните начини за намалување на емисиите“, вели аналитичарката за енергетска транзиција на „Блумберг“, Ема Шампион.
Светската енергетска транзиција, која беше овозможена со големи субвенции за обновливи извори, сега се соочува со политички и комерцијални пречки. Инвестицискиот сектор во енергијата на ветерот се бори поради инфлаторните трошоци, а поддршката исчезнува кај политичарите кои ја препознаваат загриженоста на гласачите за трошоците и непривлечното визуелно влијание на големите кули со турбини на ветер.
Сепак, политичарите понекогаш дури и не ја разбираат важноста на енергетската ефикасност, па по само шест месеци британскиот премиер Риши Сунак ја распушти работната група формирана за да ги забрза иницијативите за заштеда на енергија.
