„Бентли континентал“ од 300.000 долари - ладнокрвен хибриден ѕвер

Во моментот кога возев по тесен спореден пат во Швајцарија, опкружен со замрзнати полиња и стрмни карпи, ми светна: ова е терен за Џејмс Бонд. Го возев првото хибридно купе на „Бентли моторс“ (Bentley Motors Ltd.) по кривулестиот темен коловоз на планинскиот пат. Сцената ме потсети на возењето на Бонд низ планинскиот премин Фурка во филмот „Златен прст“. Го знаете оној патот низ Алпите што остро врти околу хотелот лоциран на кривината на тој премин во облик на спојка за хартија. 

Се покажа дека возев паралелно со тој пат. На надморска височина од 2.164 метри, блискиот премин Гримсел е еден од највисоките асфалтирани патишта во Европа и одлично место за организирање на првото тест-возење на четвртата генерација од моделот „континентал“. Иако ова купе од 302.000 долари изгледа големо, како горила што оди по јаже, силните перформанси и удобната кабина ја надоместуваат неговата тежина. Овие карактеристики служат за чест на овој 105-годишен британски бренд. Со заводливиот изглед и моќниот хибриден погон, „бентли континентал ГТ спид“ покажува дека суровата сила и елеганцијата одат рака под рака.

Bentley

Хибридната верзија на теренецот „бентајга“ (bentayga) излезе во 2018 година, додека „флајинг спар“ (flying spur) доби хибридна верзија во 2022 година. Сега на ред е „континентал“. Овој двосед на „Бентли“ има четирилитарски В-8 мотор и електричен мотор, со вкупна моќност на сопирачките од 771 bhp, што е околу 782 коњски сили, и вртежен момент од 1.000 Nm, што е за 19 односно за 11 отсто повеќе од претходниот модел. Тоа се великодушни перформанси за таков луксузен автомобил. Забрзува до 96 километри (60 милји) за 3,1 секунди. Тој има досег од околу 80 километри (50 милји) на чисто електрична енергија и може да достигне максимална брзина од 335 километри (208 милји).

Полетното забрзување што следуваше откако тргнав од малиот град Андермат, сместен во долината, беше придружено со длабок татнеж на моторот, кој не беше вештачки засилен како што е кај некои конкурентски компании. (Многу компании, од БМВ до „Форд“, вештачки ја засилуваат бучавата од моторот.) Придружувана од режењето на моторот, возев покрај куполните цркви и дрвените куќички украсени со герании до езерото Ретерихсбодензе (Оберхасли, Швајцарија), од каде што возев 160 километри назад до малото гратче.

Не се сомневав дека овој автомобил е лесен и сигурен за возење: новата шасија со електронски диференцијал за ограничено пролизгување (компонента што овозможува тркалата да се вртат со различни брзини) му овозможи на автомобилот да биде стабилен на влажни патишта.

Изгледаше како новите воздушни пружини и амортизерите да го измазнуваат патот што се отвораше пред мене. Системот за контрола на динамиката на возилото и векторирањето на вртежниот момент ги ублажија занесувањата што делумно ги очекував од оваа карпа од 2.919 килограми. Сè се чувствуваше избалансирано и силно, баш како што сакам кај автомобилите „бентли“. Тежината на „континентал ГТ“ е распределена речиси рамномерно меѓу предниот и задниот дел, што е прво за оваа серија и е причината поради која е толку софистициран.

Bentley

Наизменично користев четири режими на возење. Само во спортскиот режим електричниот мотор не се користи. Иако електричниот мотор во овој автомобил не придонесува многу за економичноста на горивото (44 километри на литар во комбинирано градско возење и на автопат, според европските стандарди), тој придонесува за забрзување при мала брзина, како кога се повлекував од паркинг по прошетка покрај езерото во тиркизна боја.

Чисто електричниот режим на возење работи со брзина до 140 километри на час, со 75 проценти од максималниот капацитет на гас, што на крајот дејствува слабо. (Батеријата може да се наполни за помалку од три часа додека возите.) Ова е најмоќното возило на „Бентли“ досега, но во поудобните режими на возење автомобилот се чини дека моментално ја заборава својата моќ.

Дизајнот е во голема мера непроменет од претходните модели. Неговиот заден дел е суптилно преобликуван и има поаеродинамичен браник и единечна широка издувна цевка наместо двојни издувни цевки. Раткапните на тркалата од 22 инчи се извиткани како канџи. Задните светла, кога се вклучени, личат на течна лава. Овде, сепак, се истакнуваат фаровите. Уште од моделот С2 од 1959 година, ниту еден мејнстрим модел немал по еден фар на секоја страна, туку два.  Хоризонталниот ред на лед-светлата потсетува на драматичниот изглед на тигар во лов, истакнуваат од компанијата „Бентли“. Или можеби на погледот на заводничките од филмовите за Бонд.