.webp){kind=icon}
Инфлацијата во еврозоната падна најмногу досега, но нивото на основните цени достигна нов рекорд, што само ја истакнува незгодната задача со која се соочува Европската централна банка (ЕЦБ) додека одлучува до каде да ги подигне каматните стапки.
Потрошувачките цени се повисоки за 6,9 отсто од пред една година во март - што е намалување од стапката од 8,5 отсто во февруари и помалку од просечната процена од 7,1 отсто во анкетата на „Блумберг“, спроведена меѓу економистите.
Забавувањето е предизвикано од наглото повлекување на трошоците за енергија од високите нивоа што ги достигнаа откако Русија ја нападна Украина минатата година.
Меѓутоа базичната инфлација, која ги исклучува таквите нестабилни ставки, забрза на 5,7 отсто, што покажува дека најлошиот скок на цените во историјата на еврозоната е далеку од завршен.
Базичната и вкупната инфлација никако да се синхронизираат
Bloomberg
Ваквите спротивставени сили може да се видат во најголемите економии во регионот, при што основниот раст на цените едвај се повлекува во Шпанија, дури и кога главната мерка речиси се преполови на само 3,1 отсто.
Претставниците на ЕЦБ сè повеќе се фокусирани токму на базичната инфлација, што ја одразува загриженоста дека шокот од зголемените цени на енергијата и греењето се префрли во фаза на домашна инфлација, бидејќи фирмите ги зголемуваат цените, а работниците бараат повисоки плати за да ја надоместат изгубената куповна моќ.
Пазарите на пари ги променија облозите за зголемување на каматните стапки, очекувајќи врв од 3,61 отсто до октомври, во споредба со високите 3,71 отсто што беа очекувани пред објавувањето на податоците во петокот.
По 3,5 процентни поени зголемување на стапката од јули минатата година, претседателката на ЕЦБ, Кристин Лагард, месецов рече дека официјалните лица „ќе сакаат да видат одржлив надолен пресврт во основната мерка за инфлацијата за да бидат уверени дека патеката на инфлацијата ќе се приближи до целта на среден рок“.
Враќањето кон таа цел од 2 отсто стана покомпликувано во последните недели поради превирањата во финансискиот сектор што кулминираа со преземањето на „Кредит Суис“ (Credit Suisse Group AG) од страна на УБС (UBS Group AG).
