.webp){kind=icon}
Во период во кој цените на храната секојдневно растат и поради геополитичките тензии се јавува недостиг од основните прехранбени производи, домашното земјоделско производство може да има клучно значење во напорите полесно да се пребродат ваквите кризни моменти. Од овој аспект, Македонија е на незавидно ниво со оглед на тоа што бележи пад на производството кај повеќе земјоделски култури и намалување на бројот на добиток.
Имено, во изминативе две децении има постојано намалување на бројот на грла кај сите видови добиток и кај живината. Бројот на овци и на живина во минатата година е буквално преполовен во однос на почетокот на овој век. Единствено, тренд на раст има кај пчелните семејства чиј број се зголемил од 75.481 во 2000 година на 92.968 во минатата година.
Кај житните култури во минатата година има намалување на производството. Биле произведени 243.676 тони пченица, што е далеку од рекордното производство од 356.825 тони остварено во 2004 година. Намалување има и кај пченката и тоа од 187.676 тони произведени во 2018 година на 130.769 тони во минатата година.
Слична е состојбата и кај зеленчукот, каде што годините со рекордно производство на компир, домати и некои други култури сега се недостижни, освен кај пиперките каде што може да се забележи дека минатата година се произведени над 222.000 тони што е најголема количина во изминативе две децении.
Минатата година намалување на производството во однос на претходната година имало кај сите видови традиционални македонски овошки.
Опаѓање имало во производството на цреши, вишни, сливи, кајсии, праски и ореви. Исто така, пад на производството може да се забележи кај грозјето, јаболката и крушите.
Опаѓање на производството има и кај сите видови месо освен кај свинското, каде што во изминативе две децении има значителен пораст.
Континуиран пад има и во производството на јајца, а минатата година била најслаба во производството на млеко во изминатите пет години.
Една од главните причини за трендот на опаѓање на производството во сточарството и полјоделството е што се повеќе млади луѓе мигрираат од руралните средини и се селат или во поголемите градови или во странство. Поради тоа, земјоделските површини остануваат необработени, а семејните фарми се затвораат затоа што едноставно нема кој да работи.
