Македонските компании се соочуваат со ниска продуктивност од две причини. Прво, пазарот е мал и недостига конкуренција. Вториот проблем е менталниот склоп на врвниот менаџмент, вели Благоја Милошевски, бизнис-советник од „Планум консалтинг“ (Planum Consulting), кој беше дел од панел-дискусијата „Продуктивност – замки и решенија“ што неодамна ја организираше „Блумберг Адрија“.
Благоја Милошевски, бизнис-советник од „Планум консалтинг“/Блумберг Адрија
Тој вели дека се соочувал со ситуации во кои некоја компанија бара консултантска поддршка во одредена област, но истовремено не дозволува да се дадат совети или препораки за подобрување на производствениот процес.
„Зошто не дозволуваат? Затоа што долго време го развивале производството сами и успеале да извадат производи коишто успешно се продаваат на пазарот. Е сега, колку е тоа продуктивно е друго прашање, но тие се многу горди на тие свои производствени процеси и не сакаат некој да им се меша или да им кажува, освен ако не е експерт токму во таа област. Ние, како консултанти, можеме да препознаеме слабости во производните процеси, но сепак компаниите не прифаќаат, ако не си со големо искуство од таа специфична област, да предлагаш решенија за оптимизации“, објаснува Милошевски.
Тој прави и друга разлика меѓу компаниите. Според него, оние што продаваат на македонскиот пазар не се толку поттикнати да ја подобруваат својата продуктивност за разлика од оние што извезуваат.
„Има доста компании што извезуваат и тие на глобалниот пазар се среќаваат со конкуренти од целиот свет, некои од нив имаат пониска цена на трудот од таа во Македонија и тие мора да размислуваат за подобрување на конкурентноста. Ако компанија од текстилниот сектор продава производи во Германија, таа таму се среќава со компании од Бангладеш, Индија, Кина и други компании од нашиот регион. Тие компании мора да се борат, не само со цена туку и со квалитет, време на испорака, така што сето тоа влијае да мора да размислуваат како да ја подобрат продуктивноста“, објаснува Милошевски.
Лек за продуктивноста, според него, е приспособување на производството во согласност со промените на навиките на потрошувачите на пазарот.
„Ова особено важи кога се работи за извоз, купувачите бараат широк асортиман на производи, во мали количества, со квалитет и атрактивна цена. Досегашниот начин на производство е повеќе сериски тип на производство и тука треба да се направат одредени промени од линиско производство во нови видови на организација на процесите“, вели тој.
Според Милошевски, за подобра продуктивност мора да постои оперативно планирање – мора да се знае што, колку и кому му се продава.
„Планирањето е важно за да се надмине неизвесноста во производството – да се имаат вистинските ресурси во вистинско време, вистинските луѓе, суровини, енергија, материјали. Важно е како ги искористуваме тие ресурси, колкав отпад имаме, колку струја трошиме, во тој дел планирањето помага за оптимизација на процесите“, објаснува тој.
Според Милошевски, пазарот бара подготвени луѓе што ќе можат веднаш да работат продуктивно. Образовниот систем не може да одговори на специфичните потреби на секоја од компаниите индивидуално. Компаниите мора да бидат спремни да вложат во дополнителна едукација на новите вработени.
„Но, за жал, образовниот систем не нуди такви кадри и компаниите треба да ги подготвуваат за да почнат да работат, што бара време, а компанијата губи од својот аутпут односно од својата продуктивност. Втор предизвик е интересот на младите да се вработуваат во денешните компании. Младите луѓе денес се со мобилни телефони, со технологии и не им е предизвик да работат некоја обична задача во индустрија. Она што компаниите треба да го направат е вработувањето да биде поинтересно за вработениот да се чувствува корисно, да се чувствува ангажирано, да има впечаток дека навистина нешто придонесува“, вели Милошевски.
На темата за замките и решенијата за раст на продуктивноста на панел -дискусијата „Not so small talks“ дебатираа неколкумина бизнис-советници. Главниот заклучок од дебатата е дека за подобрување на продуктивноста е неопходно компаниите да креираат стратегии и да постават цели што ќе ги следат, а тоа да биде во партнерство со вработените.
Оваа активност е поддржана во рамките на Швајцарскиот проект за модернизација што го спроведува „Свисконтакт“. Содржината што е искажана не смее да се смета дека ги одразува ставовите на донаторот и спроведувачот.