Производителите на суровини во Кина се во првите редови од падот на индустрискиот профит, бидејќи лошата побарувачка и дефлацијата на цените ги уништуваат маржите на челичарниците, топилниците за метали, хемиските фирми и рудниците за јаглен.
Иако темпото на пад во април забави во многу сектори, слабеењето на профитабилноста во рудниците за јаглен значајно се влоши. Најлошо на месечно ниво минаа производителите на црни метали, меѓу кои се и производителите на челик за згради и автомобили, кои забележаа најлоши резултати на месечна основа.
Податоците за добивката се најнови во низата бројки што покажуваат застој на економското закрепнување на Кина, особено во индустриите поврзани со производството и градежништвото. Рудниците за јаглен во најголемиот светски производител се соочуваат со колапс на цените, бидејќи зголеменото домашно производство е зајакнато и со огромниот увоз, со што резервите се издигнуваат на историски високи нивоа.
„Добрите денови на високите цени на јагленот во основа завршуваат“, велат од истражувачката компанија „Фенгкуанг“ (Fengkuang Coal Logistics), која го истакнува сè поголемиот придонес од обновливите извори на енергија во кинескиот енергетски сектор. Од друга страна, падот на цените ги фаворизира електроцентралите што работат на фосилни горива.
„Работата на независните производители на електрична енергија од јаглен веројатно ќе стане попрофитабилна од вториот квартал, бидејќи таканаречениот мрачен распон, профитната маржа на цените на електрична енергија во однос на трошоците за јаглен, дополнително се проширува“, рече Тони Феи, аналитичар во „БОЦИ рисрч“ (BOCI Research Ltd).
Во меѓувреме, челичарниците од средината на минатата година алармираат поради кризните услови во индустријата во екот на заклучувањето поради ковид во Кина.
Се очекува уште едно мрачно лето бидејќи сезонската побарувачка опаѓа. Повторното отворање на економијата по пандемијата едвај ги подобри работите, а разочарувачката градежна сезона во вториот квартал ги намали цените на пиланите. Кина најверојатно оваа година повторно ќе го намали производството за да помогне во исполнувањето на своите климатски цели, што би требало да ги поттикне цените и маржите. Но, во отсуство на оживување на побарувачката, тоа ќе биде ладна утеха за најголемата светска индустрија за челик, а сите очи сега се насочени кон тоа дали Пекинг е подготвен да ги зголеми нивоата на стимулации, кои досега ги разочараа пазарите.