Германските власти се подготвени да го поддржат американскиот план за користење на идните приходи генерирани од замрзнатите руски средства - повеќето од нив се чуваат во Европа - за поддршка од 50 милијарди долари помош за Украина, според извори запознаени со дискусиите.
Договорот на Германија би можел да биде клучен чекор што ќе ги придвижи Вашингтон и неговите сојузници поблиску до обезбедување значаен нов пакет помош за Киев и обезбедување американски ангажман без оглед на исходот од ноемвриските избори.
Официјални претставници на САД и на ЕУ велат дека предлогот на САД зема замав и се очекува да доминира во разговорите меѓу министрите за финансии и гувернерите на централните банки од Групата седум земји, кои се собираат во Стреса, Италија, на нивниот годишен состанок што започнува в четврток.
Но германските власти не очекуваат каков било конечен договор додека лидерите на Г7 не се сретнат на 13-15 јуни, ниту дека имплементацијата ќе се случи до следната година, рекоа изворите, кои сакаа да останат анонимни.
Прашање е дали владата на Украина може да остане финансиски одржлива - финансирање на нејзината одбрана и сервисирање на нејзиниот долг - до 2025 година. Со оглед на тоа што војната не покажува знаци на намалување и руската воена офанзива се интензивира, најцврстите поддржувачи на Украина сакаат да обезбедат среднорочно финансирање за опколената земја и да испратат сигнал до Москва дека поддршката за Киев меѓу сојузниците од Г7 не слабее.
Итноста на користење на имотот
Употребата на замрзнати средства стана поитна со оглед на неизвесноста околу изборите во САД. Политичките поделби во Вашингтон веќе го отежнаа претседателот Џо Бајден да обезбеди поголема помош за Украина, а неговиот противник, поранешниот претседател Доналд Трамп, изрази скептицизам за поддршката на земјата.
Земјите од Г7 замрзнаа околу 280 милијарди американски долари средства на руската централна банка како одговор на инвазијата врз Украина во февруари 2022 година. Повеќето од тие средства се чуваат во Европа, во клириншката куќа „Евроклиар“, со седиште во Белгија.
САД со месеци се обидуваа да ги искористат тие средства за да ѝ помогнат на Украина. Опциите се движеа од целосно запленување и давање на парите на Украина до обезбедување за издавање обврзници или нивно користење за поддршка на некој вид заем.
Предлозите беа дочекани со скептицизам во неколку европски земји. Владите предводени од Франција и Германија изразија загриженост за влијанието што таквите потези би го имале врз финансиската стабилност и привлечноста на еврото како резервна валута, како и нивната законитост.
Последниот предлог на САД беше попозитивно примен во европските престолнини, вклучувајќи го и Берлин, рекоа официјалните лица, бидејќи тоа ќе вклучува само користење на каматата генерирана од имотот без запленување на главнината.
Земјите од ЕУ веќе се согласија да го користат тој приход така што ќе го оданочуваат по стапка од блиску до 100 проценти и ќе го префрлаат тој приход во Украина двапати годишно. Договорот на Г7 би го заменил тој договор.
Се очекува имотот да генерира околу пет милијарди евра годишно. Според предлогот за кој се дискутира, Г7 ќе процени колку тој приход ќе генерира во одреден број години и однапред ќе ја направи таа сума достапна за Украина.
Пречките остануваат
Конечната големина на пакетот помош ќе зависи од должината на условите за отплата и од тоа колку долго средствата ќе бидат имобилизирани, но официјалните лица велат дека може да изнесува и до 50 милијарди долари. Како и кој ќе управува со сумата се меѓу деталите за кои сè уште се разговара, велат официјалните лица.
САД се надеваат дека сите влади на Г7 - или барем дел од групата - ќе учествуваат во авансниот заем, но официјалните лица рекоа дека Вашингтон е подготвен сам да го преземе целиот заем, сè додека има доволно посветеност од ЕУ за средствата да останат неподвижни, а заемот отплатен.
Сè уште има долгорочна неизвесност
Ако војната заврши и Русија се согласи да плати за обновата на Украина, тоа ќе го отвори прашањето дали средствата ќе останат замрзнати и какви гаранции ќе бидат дадени за отплата на заемите.
Европската централна банка и земјите членки на ЕУ исто така се загрижени за заштитата на „Евроклиар“ од каков било финансиски ризик, како што се руски тужби или евентуална одмазда од Москва.
Исто така, ако ЕУ треба да го спроведе договорот како санкција, можеби ќе треба да ја обновува својата одлука за замрзнување на имотот на секои шест месеци, процес што бара едногласност. Иако е малку веројатно, ова го зголемува ризикот дека една земја од ЕУ може да ја доведе во прашање отплатата на заемите со блокирање на понатамошното замрзнување.
.webp){kind=icon}