На прагот на новиот век, носач на багаж од Фиренца што работел во хотелот „Савој“ во Лондон сонувал дека еден ден неговото име ќе го краси багажот. Носачот е Гучио Гучи, основачот на куќата што денес не само што ги разубавува куферчињата и торбите со монограм GG туку создава и широк моден асортиман од 1921 година. Во студиото „180“ во Лондон, на само неколку блока од местото каде што амбицијата првпат ја разгоре фантазијата на основачот додека разнесуваше торби со лифт, несекојдневната изложба „Гучи космос“ покажува како неговата визија се развиваше во повеќедимензионална приказна, која низ генерациите добиваше нови интерпретации.
Преку визуелната метафора на космичките револуции, современата уметница Ес Девлин го замислила дизајнот на изложбата како серија потонати светови што ги истакнуваат темите што биле континуирано присутни во историјата на „Гучи“. Кустоската, модна теоретичарка и критичарка Марија Луиза Фриза ги собра парчињата во „Кабинетот на чудата“, јадрото на „Гучи космос“, тридимензионално дигитално искуство што претставува констелација од архивски парчиња. Посетителот патува низ приказната за „Гучи“. Патувањето започнува со впечатливиот светлоцрвен лифт на хотелот „Савој“и пристигнува во „Гучи Анкора“, дебитантската модна ревија на креативниот директор Сабато де Сарно.
„Гучи“ исто така креираше изложба на платформата Сендбокс, која им овозможува на корисниците да тргуваат и да монетизираат виртуелни средства на блокчејнот Етереум користејќи SAND, корисничкиот токен на платформата. На љубителите на модата што успешно ги завршуваат задачите, „Гучи космос ленд“ им нуди како награда четири изложени модели, вклучувајќи ги и оние од ревијата на Де Сарно, како и можност да освојат дел од наградниот фонд од 100.000 токени SAND. Стратегијата за позиционирање на „Гучи“ во метаверзумот не е нова. „Керинг СА“, групацијата што го поседува брендот „Гучи“ (плус „Сен Лорен“, „Александар Меквин“ и „Ботега Венета“), создаде „лабораторија“ во рамките на компанијата за да се приспособи на овие простори. По повод стогодишнината на брендот, во 2021 година на Роблокс беше промовирано дигиталното искуство „Гучи гарден“, инспирирано од реалната ревија во Фиренца.
Минатата година „Гучи“ купи позиција во Сендбокс за продавница и простор за настани каде што беше создадена виртуелна галерија со НФТ-уметнички дела и старински модни парчиња. Исто така, креирани се виртуелни патики за 12,99 долари, кои се „носат“ со помош на проширена реалност на телефонот.
Потенцијално добра вест за оние што не уживаат во луксузното шопинг-искуство, со силно обезбедување и преубав ентериер, каде што производите може да ги гледате, но не и да ги допирате, освен ако навистина можете да ги купите. Ако не можат да купат Гучи во реалниот свет, можат за 12 долари да ги „прошетаат“ во метаверзумот. Сепак, не се сите производи во виртуелната реалност поевтини од реалните. Виртуелната чанта „гучи дионизис“ со препознатливиот дезен на пчела своевремено привлече внимание откако достигна цена од 350.000 робукси (околу 4.115 долари) на платформата Роблокс, што е за 700 долари повеќе од малопродажната цена на моделот од 3.400 долари.
Патем, изложбата во реалниот свет и во метаверзумот доаѓа во време кога извештаите зборуваат за пад на продажбата додека најголемиот бренд на групацијата „Керинг СА“ се бори со предизвиците на глобалното забавување на продажбата на луксузни стоки, но и со внатрешни превирања, смета Анџелина Раскует од „Блумберг“.
Куќата соопшти дека приходите на „Гучи“ паднале за 7 отсто во третиот квартал, додека аналитичарите очекуваа пад од 6,2 отсто. Во целина, продажбата на компанијата со седиште во Париз падна за 9 отсто. Брендот, кој генерира околу две третини од целокупниот оперативен профит на „Керинг“, ги смени извршниот директор и креативниот директор во изминатата година. Луксузната групација ја води семејството на Франсоа Пино, чија нето-вредност се проценува на 40,1 милијарди долари во 2023 година. Семејството Гучи нема удел во куќата откако синот на Гучи, Маурицио, му ги продаде преостанатите акции на „Инвесткорп“ во 1993 година, две години пред да биде убиен во фоајето на канцеларијата на „Гучи“ во Милано.