Станува збор за вегански слатки без додаден шеќер и глутен или, како што кажува и самиот бренд: „Чао шеќер“ (Ćao šećeru). На многу белграѓани веќе им е добропозната слаткарницата на Дорќол, каде што можат да најдат топчиња, мафини, колачи, чоколади, палачинки, тирамису, здрава верзија на „нутела“ - и сето тоа според рецепт без шеќер.
Наместо шеќер, Стефан Лалиќ и Јелена Бастајиќ се одлучија за поздрава опција. Пред седум години дошле до идеја да додадат свежи урми во слатките и на тој начин да направат поздрави задоволства. Прво ги направиле за себе, па за онлајн продажба, сега ги прават во слаткарница, а наскоро ќе ги продаваат и на штанд во „Делта сити“. Покрај урмите, се мешаат и други состојки - јаткасти плодови, органски кокосови снегулки, органско какао... Сè слатко, без шеќер.
Како што велат, сè започнало кога почнале да се хранат здраво дома.
„Се ослободивме од шеќерот, а јас почнав да експериментирам за нас, бидејќи во тоа време немаше ништо слично на пазарот... Всушност, имаше, но или не беше вкусено или имаше вештачки засладувачи, глутен и сл. Ништо го немаше целиот пакет“, објаснува Јелена. „Кога ги направив првите топчиња со вкус на лешник, Стефан ги проба и рече - тоа е тоа“. Денес тоа вкусно топче од лешник го има истиот состав како оној што го правеле тогаш и можете да го пробате во нивната слаткарница.
„Чао шеќер“
„Развивме неколку различни типови на топки. Тогаш немавме ни кутии, а сакавме да почнеме да продаваме онлајн. Добивме кутии за пица, додека да добиеме пари за да направиме свои кутии“, ни вели Јелена, додавајќи дека Стефан потоа во горниот дел од полето пишувал пораки што се римуваат. Со текот на времето дојдоа и други производи - сега има 12 категории и 50-60 различни производи.
Потоа следуваат години на посветеност и напорна работа или, како што опишува Стефан, „напорно, но слатко“. На прашањето која година била најпредизвикувачка, Стефан брзо одговара: Секоја година.
„Имавме производ наречен ’намазанко’ - здрава верзија на ’нутела’, совршен производ. Сакавме да влеземе на поголем пазар, но за да влеземе во синџирите на супермаркети, ’намазанко’ требаше да има долг рок на траење, а кај нас рокот на траење е десет дена, затоа што сè е свежо, природно, без конзерванси. Тука започна еден предизвикувачки период, кој траеше две години. Се обидовме да направиме производ без конзерванси за да остане целосно природен. На крајот успеавме, но вкусот не беше задоволувачки“, се сеќава Стефан.
Неколку милиони динари, две и пол години работа и многу енергија беа потрошени за да се осигури дека новиот „намазанко“ може да остане на полицата долго време, без додавање хемикалии и да има речиси ист вкус како овој, но Јелена и Стефан на крајот сепак се откажале. „Сфативме дека тоа ја менува бизнис-идејата. Сосема се разликува од филозофијата на нашиот бренд, кој е здрав, а сите состојки се свежи“, велат тие, бидејќи, како што додаваат, сфатиле дека мора да додадат конзерванс ако сакаат ист квалитет на производот.
„Чао шеќер“
Тие својата идеја ја шират преку оригинален маркетинг, кој Стефан го разбира како „ширење на филозофијата на бизнисот“ и многу време посветуваат на креирање содржини за социјалните мрежи.
Сега им претстои уште едно проширување. Со помош на заемот што го добиле од Фондот за развој на Република Србија, парите ќе ги вложат во надворешно производство и на штандот што ќе го отворат во „Делта сити“ на 11 декември.
„Чао шеќер“
„Направивме стратегија за проширување на бизнисот, започнавме и централизиравме производство и добивме инвестиција од шест милиони динари. Покрај позицијата во ’Делта сити’, следната година планираме да отвориме уште едно продажно место“, вели Јелена.
„Со парите од Фондот го опремуваме надворешното производство со професионална опрема, бидејќи во моментов имаме мало производство овде и немаме капацитет да одговориме на побарувачката. Сега се префрламе на поголем простор, каде што ќе можеме да обезбедиме бизнисот дополнително да се проширува. Кога ќе имаме надворешно производство ќе можеме да отвораме нови производствени локации, бидејќи сè ќе се произведува централно и ќе можеме да испраќаме на која било локација. Така ќе искористиме дел од парите од Фондот, а другиот дел за опремување на штандот во ’Делта сити’. Побарувачката постојано расте и очекуваме да се зголеми кога ќе ја отвориме новата локација“.
„Чао шеќер“
Зборувајќи за цените, Стефан вели дека проблем со кој често се соочуваат претприемачите е поскапувањето на производите.
Да потсетиме, претходната година беше обележена со голем пораст на цените, особено на храната. Во декември минатата година млекото, сирењето и јајцата поскапеа за 23 отсто, маслата и мастите за 19,7 отсто, а шеќерот, џемот, медот и чоколадото за 12 отсто. Кафето, чајот и какаото поскапеа за 22,4 отсто на годишно ниво. Тоа придонесе за проблемите на производителите на бонбони, а љубителите на слатки производи мораа да одвојат повеќе пари за задоволства.
„Ние ги зголемивме цените околу пет пати во овие шест-седум години, најмногу лани“, вели Стефан.
Во нивната мала слаткарница често одат вегани, спортисти, лица со инсулинска резистенција, оние што се алергични на глутен и на млечни производи, но најмногу луѓе што се грижат за себе и сакаат да јадат нешто здраво. Сепак, иако она што е здраво можеби и не е помалку калорично. Од друга страна, бидејќи калориите различно се користат во организмот, а слатките со обичен шеќер имаат многу „празни калории“, Стефан би ве прашал: „Дали некогаш сте слушнале дека некој некогаш се здебелил од овошје?“
.webp){kind=icon}
