Ретко виски од 50.000 долари се отвора само со чекан

Побарувачката за ретко виски наводно опаѓа. Сеопфатната анализа на индустријата неодамна објавена од „Нобел“ покажува дека продажбата на најквалитетното шкотско виски паднала за 24 отсто по обем и 34 отсто по вредност помеѓу вториот и третиот квартал од 2024 година. Сепак, шишињата со петцифрени цени не покажуваат знаци на забавување на продажбата. Месецов го донесе најстариот ирски сингл малт, а само една недела подоцна и „глен грант“ (Glen Grant 65 Year Old), едно од најскапите вискија од познатата дестилерија „Спејсајд“.

Сега, „Гленротс“ го следи истиот тренд со „Д 51“ – најстариот и најредок сингл малт во неговата 146-годишна историја.  Во светот ќе бидат достапни само сто шишиња, по цена од 37.000 фунти (48.108 долари). Астрономска сума, но во светот на луксузното виски ништо необично. („Глен грант“? Само 2.000 долари повеќе.)

Ми беше дадена ексклузивна можност да го пробам ова виски и нема сомнеж дека е исклучително. Потече од две буриња зачинети со шери, наполнети во 1970-тите. Аромата е интензивно цветна – рози, лалиња и чај „ерл греј“. Вкусот открива ноти на диња и лубеница, што е сосема невообичаено за вискито од овој регион. Финишот е зачинет, но потоа се претвора во слатки тонови, кои потсетуваат на „Тарта де Сантијаго“, колач од галициски бадем.

„Едното буре имаше нежен и етеричен карактер, додека другото беше побогато и послатко“, објасни главниот мајстор за виски Лаура Рамплинг преку е-пошта. „Со нивно комбинирање, ја раскажавме приказната за тоа како нашиот деликатен дестилат созрева со неочекувана упорност, одржувајќи ја, па дури и зголемувајќи ја својата елеганција во текот на децениите, без да бидеме под претерано влијание на дрвото на бурето“.

Се разбира, овој поетски опис доаѓа од самиот производител – а во светот на луксузот често тие се единствените што всушност го вкусуваат пијалакот. Собирањето ретки вискија одамна престана да значи нивно консумирање. „Ван винкл“ стар 25 години моментално достигнува цена од 65.000 долари по шише, а речиси и нема независни белешки за неговиот вкус.

Ако сѐ оди според планот, моите впечатоци ќе се придружат на мислењата на вистинските познавачи, а не само на медиумите што добија тест-примероци. Сепак, најголемиот трик на ова издание лежи во неговото пакување: секое шише е целосно затворено во столб од џесмонит (композит базиран на гипс и смола), кој изгледа како бетон.

Единствениот начин да се дојде до темнокафеавата течност во центарот е да се скрши надворешната обвивка со посебен чекан, кој доаѓа со пакувањето.

Зошто е ова важно?

Со еден збор: препродажба.

Екстравагантниот дизајн долго време е клучот за привлекување колекционери и инвеститори во светот на вискито. Со ова шише, „Гленротс“ пробува нешто ново – наместо да го поттикнува секундарниот пазар, тој го задушува.

„Ова е виски што практично е невозможно да се препродаде – барем на јавна аукција“, вели Џони Фаул, глобален директор за виски во „Сотби“. „Ако надворешната обвивка е недопрена, не можете да потврдите што има внатре. А ако ја скршите, производот е трајно оштетен. Тоа е како да се обидувате да продадете шише без оригиналната кутија“.

Во светот на луксузните колекционерски предмети, од часовници до вискија, па дури и аукциски фигури, пакувањето е сè. Дополнително, треба да бидете сигурни дека она што го купувате не е фалсификат.

Ако не ја скршите обвивката на „Д 51“, ќе завршите со здодевен непривлечен цилиндар на вашата полица што тешко ќе се продаде. Но оние што сепак ќе одлучат да го скршат својот пакет од 37.000 фунти, можат да ги испратат скршените парчиња назад во дестилеријата, каде што уметникот кинцуги повторно ќе го состави столбот со полнење на пукнатините со злато, во согласност со традиционалната јапонска техника.

„Сакавме да најдеме начин секое шише да го направиме радикално ексклузивно за неговиот сопственик“, рече Рамплинг. „Овој чин на кршење е интимно личен – секоја капсула ќе пукне на уникатен начин“.

Се разбира, колекционерите би можеле да ја скршат обвивката, да добијат уметничко дело и да го задржат запечатеното шише, но како тоа ќе влијае на цената при препродажба останува да видиме. Во секој случај, „Гленротс“ вешто направи виски што се цени повеќе за уживање отколку за шпекулации – што е добра вест за иднината на овој пазар.

Фаул, кој раководи со еден од најважните секундарни пазари за виски, се согласува: „За нас е одлично кога луѓето ги пијат нивните вискија“, вели тој. „Некогаш реткоста доаѓаше од самата потрошувачка – затоа што колку повеќе пиевте толку помалку остануваше на пазарот. Денес таа динамика речиси исчезна“.

Промената може да се следи малку повеќе од една деценија, кога реткото шкотско виски стана луксузно инвестициско средство. До 2023 година индексот за луксузни инвестиции Knight Frank покажа дека во изминатите десет години, вискито далеку ги надмина уметноста, старите автомобили, часовниците и дијамантите по раст на вредноста.

Но, за разлика од другите колекционерски предмети, во вискито може да се ужива само ако го отворите.

„Денес, кога некој конечно ќе отвори вакво шише, сите се шокирани – вклучувајќи ги и дестилериите“, вели Фаул. „Тоа ми сугерира дека колективно сме ја заборавиле суштината на производство на исклучително виски“.

Сегашното забавување на секундарниот пазар можеби не е корекција, туку повеќе природна промена во перспективата. Ако шпекулантите преминат на други инвестиции, цените на вискито ќе бидат поблиску поврзани со реалната побарувачка. А оние што навистина сакаат да пијат виски со врвен квалитет наместо само да го гледаат на полицата, сега имаат шанса да купат шишиња со врвен квалитет по малку попристапни цени.

Во моментов нема коментари за веста. Биди прв да коментира...

Остави коментар