.webp){kind=icon}
Патувањето нема да се промени многу во следните 27 години, тоа сепак ќе вклучува патувачка треска, возење, нови, а понекогаш и спектакуларни глетки, егзотични задоволства, повремен мамурлак и можност за не толку забавно, но незаборавно варење на храната. Од друга страна, ќе се менуваат превозните средства и дестинациите што ќе ги посетуваме со автобус.
Навистина, со вселенскиот туризам и набљудувањето далечни ѕвезди, конечно ќе биде можно да се патува и низ времето. Модерниот Марти Мекфлај (протагонистот од филмовите „Враќање во иднината“) ќе стави само очила за виртуелна или проширена реалност и, одеднаш, Вудсток и уривањето на Берлинскиот ѕид ќе можат повторно да започнат. И не само тоа, покрај временската димензија, уште повеќе ќе се „хакира“ и просторната димензија. Наместо попладневна дремка, ќе можеме набрзина да скокнеме до Мадагаскар, да заборавиме на стресот со галење лемур или да размислуваме за животот со шолја чај под ѕвезденото небо на Сахара. Секако, зборуваме за патување во виртуелната реалност, нешто како холограм за одмор во „Ѕвездени патеки“. Ваквите патувања во 2050-тите ќе бидат почести од вселенските патувања бидејќи нема да бараат толку длабок џеб.
Дали сè уште се сеќавате на серијалот филмови „Враќање во иднината“, каде што главниот протагонист Марти Мекфлај (го игра Мајкл Џеј Фокс) патува низ времето - во минатото и иднината. Сепак, такво патување не е планирано за 2050 година.
Bloomberg Businessweek Adria
Иако „Спејс екс“ (Space X) на Илон Маск, „Вирџин галактик“ (Virgin Galactic) на Ричард Бренсон и „Блу ориџин“ (Blue Origin) на Џеф Безос се натпреваруваат за комерцијализација на вселенските летови, приватниот орбитален лет до Меѓународната вселенска станица на „Спејс екс“ чини десетици милиони долари по седиште, за суборбитален лет со Безос билетот чини 28 милиони долари, а резервациите за летови со „Вирџин галактик“ се околу 450 илјади долари. Иако веројатно ќе поевтинат за три децении, дотогаш не се очекува дека навистина ќе процвета масовниот вселенски туризам и дека ќе тргнеме во орбитата како што сега плаќаме „ручек на небо“ бидејќи „се живее само еднаш“.
Јусаку Маезава, основачот на вторaта по големина јапонска онлајн е-продавница „Зозо“ (Zozo), во 2018 година беше претставен како прв патник што ќе полета на Месечината во 2023 година со ракетата „Старшип“ (Starship) на „Спејс екс“. Минатата година беа претставени уште осум луѓе што ќе му се придружат. Според некои процени, за билетот потрошил околу 80 милиони долари.
Tohomohiro Ohsumi – Bloomberg
Сепак, веќе и сега има малку поповолни варијанти на патување кон небото. Станува збор за балони без притисок, кои целат на тоа да однесат авантуристички расположени туристи на крстосување во стратосферата на Земјата. Францускиот „Зефалто“ (Zephalto) прифаќа резервации за својот шестчасовен лет на дваесетина километри над Земјата, каде што храната ќе ја приготвуваат готвачи со ѕвезди „мишелин“. Резервациите чинат 118 илјади евра по лице. „Ворлд вју“ (World View) планира да ги носи патниците до границата на Земјината атмосфера за 50 илјади долари по човек, а конкуренција му се американскиот стартап „Спејс перспектив“ (Space Perspective) со својата капсула „Нептун“, каде што билет ќе чини околу 125 илјади долари. Двете компании планираат да ги однесат првите патници на летање следната година, но досега не добиле одобрение од Федералната управа за воздухопловство (FAA) за овој потфат. До 2050 година, веројатно ќе биде.
„Патувањата до Месечината и Марс не се блиска иднина“, вели Борис Жгомба, претседател на хрватската туристичка агенција „Унилајн“ (Uniline) и потпретседател на Европската асоцијација на туристички агенции и туроператори (ECTAA). Сепак, како што забележува тој, ќе има големи промени во секторот. „Веќе денес имате возови што одат со голема брзина, авиони со сè поголеми брзини и со сè помали емисии на јаглерод диоксид, технолошки поразвиени автомобили, а транспортната индустрија ќе продолжи да се развива многу интензивно. Растојанието меѓу дестинациите повеќе нема да биде проблем“. Тој посочува дека одржливоста ќе биде на пиедесталот, а новите концепти на транспорт ќе ги променат навиките на туристите. Ним, вели, повеќе ќе им одговара интензивен одмор со многу содржини. Ќе сакаат да видат што повеќе дестинации во животот, па нема да има толку многу гости што се враќаат на истите места.
Ако хајперлупот профункционира, покривањето на големи растојанија ќе биде остварливо додека трепнете, ако возилата базирани на обновливи извори на енергија и складирање на водород се комерцијализираат, цената на патувањата би можела значително да се намали, што би предизвикало мала револуција во патувањето. Таа веќе почна, со можноста за патување од удобноста на нашите фотелји.
„Ние и денес нудиме виртуелни тури, кои беа особено популарни за време на пандемијата. Во договор со туристички агенции од Јапонија, организиравме виртуелни тури низ Дубровник. Виртуелната туристичка индустрија ќе расте, но не верувам дека ќе го замени вистинското патување“, смета Жгомба.
Може да се каже дека во наредните 30 години се очекува деконструкција на туризмот каков што го знаеме денес, но не во целост. Сè уште ќе има луѓе што ќе ги бараат својот мир и детоксикација од технологијата во планинска колиба, на затскриена плажа или во шума. Многу е веројатно дека ние, пензионерите во таа фаза од животот, ќе бидеме нешто повозрасни и нема да ни бидат јасни патувачките афинитети на помладите генерации родени во сосема поинаков свет.
