Фирмите со приватен капитал додаваат уште еден слој на долг кон своите сложени аранжмани на задолжување, предизвикувајќи загриженост кај некои инвеститори за потенцијалните ризици по пошироката индустрија и финансискиот систем.
Погодени од сушата на зделки и намалениот обем на готовина, некои откупни фирми прибегнуваат кон заднинско финансирање за да помогнат во исполнувањето на обврските од фондовите или да овозможат планирање на сукцесија. Заемите - поддржани со средства, вклучувајќи и ветување за иден приход - носат камата од дури 19 отсто, стапка што е послична на трошоците со кои се соочуваат потрошувачите наместо со корпоративното задолжување. Дури и компанија оценета како ѓубре во САД неодамна плати 10 отсто на обврзница.
Тие високи трошоци не ги одвраќаат фирмите со приватен капитал и експертите велат дека побарувачката е на највисоко ниво на сите времиња. Додека едни од најголемите заемодавци - како што е „Карлајл груп, Алпинвест партнерс“ - велат дека овие долгови се релативно безбедни, други веќе почнуваат да преземаат мерки на претпазливост со додавање договори што овозможуваат заплена на други основни средства на фондот, нагласувајќи ја загриженоста за можни загуби. Некои предупредуваат на опасности кога фирмата се соочува со побарувања од повеќе од еден тип на заем истовремено.
„Ако, на пример, вредноста на фондот падне, настанува повик на итност“, рече Џејсон Меклински, главен директор за приходи и стратегии во „Социум“ (Socium Fund Services), фирма со седиште во Њу Џерси, која помага во администрирање портфолија со приватен капитал. „Би било како вулкан да се сретне со торнадо“.
За индустријата што долго време се користи за лесни пари, брзањето за такви заеми означува пресврт во среќата. Откупните фирми се борат со зголемувањето на каматните стапки и економската несигурност, што придонесе обемот на преземање годинава речиси да се преполови. Според податоците на „Пичбук“ (PitchBook), готовината е блиску до најниското ниво, најмалку од 2008 година.
Тоа ги поттикнува овие заеми со висока цена, кои користат колатерал за кој ретко се слушаше досега.
Еден од овие видови финансирање е релативно новиот манко-заем, за кој апетитот расте. Земен од друштво за управување или субјект што надгледува инвестиции во приватен капитал, овој долг користи парични текови како што се тековите на надоместоци и повратот на капиталот како колатерал.
Приходите од манко-заемот се користат за задоволување различни потреби: засновање нови стратегии, планирање на сукцесијата, па дури и финансирање на сопственичкиот удел на индивидуален партнер во фондот за приватен капитал.
Деценија на раст
Друг инструмент доаѓа во форма на пошироко познатата нето-вредност на средствата (net-asset-value / NAV), финансирање што е поддржано од мноштво компании за портфолио. Ова обично го користат фирмите за приватен капитал како помош за да им ги вратат парите на инвеститорите.
На пример, „Виста еквити“ (Vista Equity Partners) неодамна им пристапи на заемодавци, вклучувајќи го и „Голдман сакс“ (Goldman Sachs Group Inc.), за НАВ-заем за финансирање на парична инјекција за „Финастра“ (Finastra Group Holdings Ltd). Долгот е обезбеден со инвестиции што се чуваат во фонд преку кој „Виста“ го има својот удел во „Финастра“, објави месецов „Блумберг њуз“.
Заемодавци како „Карлајл“, „17 капитал“ (17Capital) поддржан од „Оуктри“ (Oaktree Capital Management) и „Харк“ (Hark Capital) велат дека прават повеќе бизнис од кога било.
„Сега добиваме влезни повици“, рече Рафаел Кастро, партнер и коосновач во „Харк“, заемодавец на НАВ. „Пред десет години ние бевме тие што ги правеа сите повици“.
Околу 83 отсто од заемодавците пријавија зголемување на бројот на можностите за НАВ-трансакција во текот на минатата година. Просечниот број на зделки се искачи на 22 во 2022 година, од 16 претходната година, според извештајот на „Реде“ (Rede Partners). Аугустин Духамел, управен партнер во „17 капитал“, рече дека просечното кредитирање на неговата фирма во 2022 година било над 250 милиони долари, најмногу достигнувајќи дури 500 милиони долари. Обемот на НАВ-финансирање треба да се зголеми седумкратно, на околу 700 милијарди долари, до крајот на деценијата, според процените на неговата фирма.
Собирањето средства забавува
Манко-заемите се понов феномен, без достапни податоци што го покажуваат заостанатиот износ. А „17 капитал“ посочи дека обемот на зделките станува сè поголем, додека од „Карлајл“ соопшти дека забележал опсег од 50 до 350 милиони долари.
„Универзумот на инвеститорите неверојатно не е свесен за основната моќ низ целиот овој екосистем“, вели Ден Цвирн од Њујорк, основач и главен извршен директор на „Арена“ (Arena Investors LP), институционален менаџер што надгледува имот од повеќе од 3,5 милијарди долари. „Тоа сè уште не ги погоди инвеститорите со приватен капитал, но станува појасно за инвеститорите во недвижности“, рече тој, мислејќи на неодамнешните предизвици во секторот за комерцијален имот.
Потребата за дополнително финансирање понекогаш доаѓа од притисокот од инвеститорите во приватните капитални фондови, познати како ограничени партнери, кои бараат од менаџерите на приватниот капитал, познати како генерални партнери (ГП), да преземат поголеми обврски за сопствените средства за да се осигурат дека имаат повеќе во игра. Потребниот износ за инвестиција на генерален партер во некои случаи се зголеми дури до пет отсто од вкупната големина на фондот, од норма од околу еден отсто, според Духамел.
„Компаниите за управување на крајот имаат контрола врз тоа каде одат приходите од новиот стил на задолжување, иако не е типично тоа што тие се користат за исплата на дивиденди“, вели Џош Уфберг, партнер во „Аталаја“ (Atalaya), њујоршка советодавна компанија за алтернативни инвестиции фокусирана на алтернативен кредит, вклучувајќи НАВ и ГП-заеми.
„Многу од тоа е поттикнато од потребата на генералните партнери да ги финансираат постојните обврски бидејќи темпото на излегувања опаѓа и собирањето средства е потешко, а вреднувањата се крути“, вели Мајкл Хакер, глобален шеф за финансии на портфолио во „Алпинвест партнерс“, главен оддел на „Карлајл“. Тој мислеше на бизнис-моделот на приватен капитал за купување компании, нивно приватно преземање и продавање на пазарот со профит по одреден временски период.
Ричард Сехајек, управен директор за алтернативната кредитна стратегија во „Арес менаџмент“ (Ares Management), вели дека манко-заемите можат да бидат многу приспособливи и обично не се вклопуваат во традиционалните модели на долгови.
„Иако нема познати инциденти на неисполнување на обврските - за сето тоа е сè уште рано - тоа не значи дека некои заемодавци не забележале загуби“, посочи Меклински од „Социум“.
Но Хакер од „Карлајл“, чија фирма размести околу 80 отсто од својата прва рунда за финансирање на портфолиото од околу милијарда долари кон НАВ и манко-финансирање, вели дека не е премногу загрижен бидејќи овие зделки се засноваат на заеднички интерес.
Видови НАВ-заеми
„Постои голема флексибилност“, рече Хакер. „Овие финансирања се дизајнирани да се разработуваат тивко - бидејќи е потешко да се спроведат против колатералот од такси за управување и остварена камата“.
Заемодавците велат дека односот на заемите и вредноста на зделките од оваа природа може да биде доста конзервативен, од околу 15 отсто. Сепак, за многу нарачани заеми, во некои случаи може да достигне и до 50 отсто.
Како што расте побарувачката за овие неконвенционални заеми, така се приклучуваат и повеќе кредитни фондови, засладувајќи ги своите понуди со попријатни услови. Тие вклучуваат намалени „права со предизвик за вреднување“ - каде што заемодавците можат да ги преиспитуваат вреднувањата на фондовите на заемопримателите. Во некои случаи клаузулата се отстранува целосно.
Но, и некои доверители стануваат тешки. Според „Реде“, тие ги додаваат т.н. постапувачки права во услови што им овозможуваат да ги запленат основните средства на фондот.
„Како заемодавец, навистина бараме стабилни предвидливи парични текови и диверзифицирани основни средства“, вели Уфберг од „Аталаја“. „Со оглед на сложеното финансирање со поширок опсег на исходи, ова си носи поврзан трошок“.