.webp){kind=icon}
„Мекдоналдс“ (McDonald's) е најновата во низата компании што бараат од вработените да работат од дома за време на отпуштања, практика што наиде на критики од вработените во други компании и од експерти за менаџмент.
Синџирот за брза храна побара од корпоративниот персонал да работи од далечина од понеделник до среда, за да обезбеди доверливост во фаза кога укинува стотици работни места, според извор запознаен со плановите на компанијата. Одлуката е донесена од почит кон засегнатите, вели лицето, кое побарало да остане анонимно.
Прочитајте повеќе на: „Мекдоналдс“ го намалува надоместокот за вработените, има и откази
Од „Мекдоналдс“ одржале разговори со сите свои вработени во корпоративниот сектор, не само со оние што се отпуштени, а компанијата со седиште во Чикаго ќе премести повеќе луѓе на нови или повеќе функции отколку што отпушта, рече изворот.
„Твитер“ исто така ги затвори канцелариите во ноември, пред големите отпуштања под водство на новиот извршен директор Илон Маск. И „Пепси“ (PepsiCo), според извештајот на „Фокс“ (Fox Business), го направил истото тоа во декември.
Виртуелните отпуштања станаа стандардна практика за време на пандемиските откажувања на позиции, бидејќи компаниите се соочија со ненадејна и итна потреба од намалување на работната сила. Меѓутоа, сега кога многу компании се вратија во канцелариите, директорите можат да изберат дали да направат отпуштања лично или од далечина.
Виртуелното доставување розови ливчиња може да доведе до реакција од вработените. „Бетер Холдко“ (Better Holdco), онлајн хипотекарен заемодавец што отпушти 900 работници преку Зум (Zoom), беше принуден да издаде јавно извинување откако инцидентот стана вирален на социјалните мрежи. Работниците во „Гугл“ (Google) ги критикуваа неодамнешните масовни отпуштања во компанијата и, меѓу другото, повикаа идните отпуштања да се вршат лично, за вработените да можат да ги поздрават колегите.
Виртуелните отпуштања можат да бидат поефикасни и помалку срамни за оние што се засегнати, но некои експерти велат дека норма сепак треба да биде соопштувањето на веста лично, секогаш кога е можно тоа.
„Во поранешните масовни отпуштања и затворања на погони, правило беше газдите да ги соберат сите работници заедно и да им ја соопштат веста во исто време“, објаснува Сандра Сачер, професорка по менаџмент на бизнис-школата на Харвард, која ја проучува довербата меѓу работодавците и вработените. Вработените потоа имаа состаноци лице в лице со менаџерите за да разговараат за новостите и да имаат можност да поставуваат прашања.
Додека некои компании сметаат дека масовните отпуштања се поефикасни отколку да поминат низ процес како овој, Сачер вели дека тоа е „еден вид лажна ефикасност“. Иако главната вест може да се достави брзо, има безброј дополнителни прашања - за времето, испратнината, логистиката и здравствените придобивки. „Има некои процеси што не сакате да ги направите брзо“, додава таа.
„Тие отсекогаш биле, а и јас самата морав да поминам низ тоа, многу лични и тешки разговори“, објаснува Сачер. „Така покажуваме почит и преземаме одговорност за фактот дека само што сме отпуштиле некого против негова волја и сега тој не може да се издржува себеси и своето семејство. Тоа е најконзистентниот чин што може да го направи една компанија“.
На крајот на краиштата, вели Сачер, „аргументот за приватност има одредена тежина, но мислам дека не е посилен од одговорноста да се соочите со некого лице в лице“.
