„Макстил“ во текот на минатата година оствари нето добивка од 355 милиони денари (5,7 милиони евра), која е трикратно пониска од остварената во претходната година, соопшти компанијата преку Македонската берза.
„Намалувањето на добивката во голема мера се должи на извршената задолжителна исплата на солидарниот данок во износ од 257 милиони денари (4,1 милиони евра), којшто беше пресметан во септември 2023 и кој не произлегува од оперативното работење на компанијата“, објаснуваат од компанијата.
Дополнително, намалувањето на добивката во текот на овој пресметковен период во однос на остварената во текот на истиот период од минатата година се должи и на пониските продажни цени на готовиот производ во однос на цените во 2022 година.
Прочитај повеќе
Извозот и каматите клучни за раст на индустриското производство
Главен предизвик за металопреработувачката и челичната индустрија e зелената транзиција.
13.02.2024
ЕСГ да не ги плаши компаниите, државата што поскоро да ги донесе законите
Ако не се приспособат, македонските компании ќе се најдат во ситуација да не се конкурентни на домашниот и меѓународниот пазар.
06.12.2023
„Дуферко“ повторно ја зголеми сопственоста во „Макстил“
Во моментов „Дуферко“ поседува вкупно 83,17 проценти од главнината на акции со право на глас на „Макстил“.
29.11.2023
„Дуферко“ во трка по акции од „Макстил“
„Дуферко“ (Duferco Skop SA), како мнозински акционер ја зголеми сопственоста и во изминатиот период се стекнал со 1.192 акции
21.11.2023
Недостигот од старо железо проблем за челичарниците
Се јавува проблем со недостиг од дел од основните репроматеријали. За челичарниците тоа е старото железо.
26.07.2023
„Изминатата 2023, беше година на опоравување на глобалната челична индустрија. Побарувачката на челик повторно започна да бележи раст во Турција, Европа, САД и Бразил. Како главни предизвици и понатаму остануваат регионалните конфликти, инфлацијата како и финансиските барања за транзицијата кон ниско јаглеродната економија“, наведуваат од „Макстил“.
Оттаму додаваат дека производителите на челик ќе имаат клучна улога во планот на Европската унија за намалување на емисиите на стакленички гасови за 55 проценти до 2030 година.
Оствареното производство на дебели лимови во текот на 2023 во производниот погон „Валавница“ изнесува 300.009 тони што споредено со 2022 година претставува незначително намалување од еден процент додека во однос на поставениот производен план за 2023 година претставува зголемување од два проценти. Оствареното производство на челичанските слабови во извештајниот период е 296.023 тони што споредено со 2022 година претставува зголемување од 19 проценти, додека во однос на планираното производство за 2023 годината (175.000 тони) претставува зголемување од 18 проценти.
„За наредниот период се очекува пораст на побарувачката на челик, пропратена со стабилност на цените на готовиот производ, намалување на постојното ниво на инфлацијата, намалување на кредитниот притисок од страна на банките, особено во втората половина на 2024 како и опоравување на потрошувачката“, велат од компанијата.
Од „Макстил“ појаснуваат дека на нивниот најголем пазар - Европската Унија и понатаму се очекува да продолжи да се чувствува влијанието на војната во Украина, кризата на Блискиот Исток и конфликтот во Јемен, кој влијае на зголемување на трошоците врзани со поморскиот транспорт.
„На пазарот во Турција се очекува зголемување на побарувачката за челични производи. ‚Макстил‘ и понатаму ќе продолжи со реализација на поставените цели, особено во сегментот на осовременување на опремата, за што склучи и договор за набавка на нова кружна странична ножица за сечење лим, која се очекува да внесе значајни промени во делот на унапредувањето на производниот процес“, укажуват од компанијата.
Оттаму посочуваат дека во делот на ограничувачките фактори остануваат предизвиците од областа на транспортот и логистиката, а особено железничкиот транспорт каде се очекува влез на приватен оператор и каде неминовно ќе се наметне потребата за обезбедувањето на соодветна стручна работна сила.
„Секако тука останува и проблемот со легислативата во однос на третманот на старото железо, согласно која, заради нашата неусогласеност со европската регулатива старото железо сѐ уште се третира како отпад, а не како суровина“, објаснуваат од „Макстил“.