Додека Њујорк често се нарекува градот кој никогаш не спие, технички му е потребна кратка дремка во 4 часот наутро, кога според прописите на државата е време за „последната тура“. Можеби Берлин или Токио треба да ја преземат оваа титула со оглед на тоа што во овие градови баровите можат законски да служат алкохол 24 часа на ден.
Монтреал би можел да биде најновото дополнување на таа листа. Канадскиот град, чии барови и клубови моментално се затвораат во три часот по полноќ, планира да воведе нова 24-часовна зона во населба во центарот на градот како дел од пошироките напори за инвестирање во ноќниот живот.
Политиките за одржување на градовите отворени деноноќно почнаа да се зголемуваат откако Амстердам почна да издава 24-часовни дозволи за работа во 2013 година. Идејата за поддршка на таканаречената „ноќна економија“ оттогаш се прошири во околу 100 градови, вклучувајќи ги Лондон, Њујорк и Цирих. И додека акцентот честопати се става на баровите и клубовите, поддржувачите велат дека овие политики се однесуваат на многу повеќе нешта, не само на алкохолот.
„Официјалната 24-часовна политика е само признание дека градот и неговите економски активности никогаш не запираат“, вели Микеле Акуто, директор на Центарот за градови при Универзитетот во Мелбурн.
Ноќните часови се критичен дел за економски придобивки на многу градови. Во Берлин, „техно туризмот“ привлекува повеќе од 3 милиони луѓе секоја година, според извештајот на „Клубкомисијата Берлин“ за 2019 година. Анализата на Њујорк од 2019 година покажа дека ноќниот живот генерира 35,1 милијарди долари за градот годишно, што претставува 299.000 работни места и 13,1 милијарди долари плати. Таа ја дефинира индустријата за ноќен живот што ги вклучува секторите за храна, пијалоци и забава во градот помеѓу 18 часот и 6 часот наутро и ударните ефекти врз економијата.
Мерките за поддршка на ноќниот живот имаат за цел да им дадат на ноќните економски придонеси исто внимание што дневните часови го добиваат од креаторите на политиките. Сè повеќе, тоа вклучува притисок за проширување на економиите на ноќниот живот со создавање повеќе удобности 24 часа.
За Амстердам, почетокот на продолжувањето на работното време на градот значеше назначување 24-часовни лиценци за мултифункционални простори надвор од центарот на градот. Еден таков објект е „ЕДАМ Торен“ (A'DAM Toren), 22-катна кула со канцеларии, кафулиња, ресторани и подземен клуб во амстердамската населба „Оверхокс“ (Overhoeks).
„24-часовните места во Амстердам се лоцирани на места кои се малку неуслужни кога станува збор за ноќниот живот или гостопримството“, рече Мирик Милан, поранешен ноќен градоначалник на Амстердам, кој подоцна ја основаше ноќната културна консултантска куќа „Вајблаб“ (VibeLab).
„Многу од овие простори го подобруваат квалитетот на животот на луѓето што живеат околу него, бидејќи имаат удобности што можат да се користат и во текот на неделата“, додава тој.
Во Берлин нема ограничувања за тоа кога може да се продава алкохол. Набргу по Втората светска војна, еден хотелиер го убедил командантот на американскиот сектор на Западен Берлин дека ослободувањето од задолжителниот „последен повик“ на градот не само што ќе биде од корист за економијата, туку и ќе ги одрази западните вредности. За да се приспособат на ноќниот живот, возовите исто така работат 24 часа за време на викендите и празниците.
„Ако сакате да создадете културна живост во градот, не се работи само за консумирање алкохол“, вели Луц Лајхсенринг, портпарол и член на извршниот одбор на „Клубкомисијата Берлин“, кој заедно со Милан го основаа „Вајблаб“. „Треба да имате креативен простор кој е достапен. Јавниот превоз треба да биде достапен за луѓето кои живеат надвор од градот, на пример. Автобусот не може да застане на полноќ“.
Надвор од зајакнувањето на социјалните можности на градот, поддршката на индустриите за ноќен живот може да има и други позитивни ефекти: во Нов Јужен Велс, Австралија, жителите изјавија дека се чувствуваат побезбедни во јавниот превоз и во нивните населби по обидот на државата да ја смени добро познатата забава во Сиднеј. Некои од иницијативите на надлежните вклучуваат програми за подобрување на безбедноста по стемнување и обезбедување на „тејк кер“ амбасадори во популарните области со ноќен живот за да им помогнат на младите луѓе кои се надвор до доцна.
„Нешто што полицијата или другите градски одлуки не го разбираат е дека живоста во градот создава безбедност“, рече Лајхсенринг.
Проширувањето на ноќниот живот не е без растечки болки. Амстердам долго време се соочува со проблеми со бурните туристи во својот кварт на црвеното светло и неодамна предложи контроверзен план за преместување на легалната проституција во еротски центар надвор од градот.
„Репутацијата на Амстердам е нешто што е изградено во текот на стотици години“, рече Милан. „Тоа не е нешто што едноставно ќе исчезне. Но, на градот е да се засили за да се погрижи квалитетот на животот на неговите жители да остане ист додека се шири ноќниот живот“.
Голем дел од работата на иницијативите за градски ноќен живот е да се зачува мирот помеѓу оние што се забавуваат и оние што спијат. Во 2018 година, надлежните во Берлин ветија милион евра за проекти за звучна изолација, откако споровите за бучавата со жителите принудија многу клубови да се затворат. Досега повеќе од 40 клубови добиле средства, а ќе продолжат и во претстојниот циклус, според Лајхсенринг.
Како дел од своите растечки напори за ноќниот живот, Монтреал неодамна објави и програма за грантови за алтернативни места за изведба со помалку од 400 седишта, овозможувајќи им да добијат до 100.000 долари за иницијативи за звучна изолација. Дел од целта на иницијативата за ноќен живот е да се поедностави процесот за бизнисите кои сакаат да останат отворени 24 часа.
Многу застапници за 24-часовни градови велат дека иницијативите за ноќна економија треба да гледаат подалеку од баровите, клубовите и доцните ноќни билети и да се фокусираат на други видови услуги и удобности.
„Ако работите во ноќни смени, плаќате ист износ на даноци како и сите, но обично имате помал пристап до услугите“, рече Матје Грондин, соосновач на „МТЛ 24/24“, непрофитна група која има за цел да обезбеди рамки за ноќниот живот во Монтреал.
„Не можете да набавите храна или да одите во јавна библиотека. Со продолжување на услугите на 24 часа, правите поправеден град кој е поинклузивен“.