Шеќерот, кој се консумира во сè, од чоколадо до газирани пијалаци и печени производи, станува сè поскап, зголемувајќи ги трошоците за индустријата и задржувајќи го притисокот врз глобалната инфлација на храната.
Цените на рафинираниот шеќер оваа недела се искачија на највисоко ниво во повеќе од една деценија, додека суровата сорта шеќер е блиску до највисоката цена во повеќе од шест години.
Глобалното снабдување се стеснува, главно поради тоа што Индија, еден од водечките снабдувачи, го намали извозот откако дождовите им наштетија на посевите на шеќерна трска и бидејќи повеќе засладувачи се пренасочуваат кон биогориво.
Извозот од Индија ќе се преполови на шест милиони тони во годината што завршува во септември, од околу 11 милиони тони, колку што изнесуваше претходната година, а се очекува следната сезона да падне дури на четири милиони тони, покажува истражувањето на „Блумберг“, спроведено меѓу трговците и аналитичарите. Тоа ја намалува понудата на пазарот, кој, според консултантите „Грин пул“ (Green Pool) и „Ковриг аналитикс“ (Covrig Analytics), се очекува да покаже недостиг веќе следната година.
„Ако земјата извезува помалку засладувачи од очекуваното следната сезона, цените ќе мора да се зголемат за да се извлече шеќер од кој било друг дел на светот“, рече Енрике Акамин, раководител за шеќер и етанол во „Тропикал рисрч“ (Tropical Research Services). „Индија е одговорна за шест милиони тони во нашиот биланс на состојбата за меѓународните трговски текови на шеќер во 2023-2024 година“, рече Акамин. „Ако едноставно отстраните дури и половина од тоа што го предвидуваме, трговскиот тек ќе оди во дефицит“, вели тој.
Движење на цената на фјучерсите за белиот шеќер / Bloomberg Mercury
Скокот на цените на шеќерот веќе го влоши влијанието на инфлацијата во Обединетото Кралство (ОК), со тоа што купувачите плаќаат повеќе за печива, слатки и газирани пијалаци. Додека најголемиот транспортер Бразил очекува зголемено производство на шеќерна трска, дождовите ја одложија бербата и капацитетот на пристаништето може да го ограничи снабдувањето на глобалниот пазар бидејќи земјата исто така собира рекорден род на соја.
Производството во Тајланд, уште еден водечки извозник, исто така веројатно нема да ги промаши прогнозите за оваа година. Постојаното зголемување на глобалната потрошувачка и намалените резерви ги направија испораките од Индија уште позначителни за светскиот пазар. Како знак за тоа колку е важна Индија, цените се искачија на шестгодишен максимум во јануари поради загриженоста дека земјата нема да одобри повеќе извоз оваа сезона. Кога владата во март сигнализираше дека може да дозволи повеќе пратки, цените се намалија.
Падот на индискиот извоз се должи на намаленото производство и поголемата употреба на шеќерна трска за биогориво. Обилните дождови го намалија приносот на трска во Махараштра, каде што се произведува повеќе од една третина од вкупното производството на шеќер во земјата. Министерството за храна очекува националното производство да падне на 33,6 милиони тони во тековната сезона, што е намалување од претходната процена од 35,2 милиони тони и 35,9 милиони тони, колку што изнесуваше една година порано.
Земјоделците транспортираат шеќерна трска во фабрика за шеќер во Махараштра
Bloomberg Mercury
Иако е сè уште рано да се процени производството на Индија во сезоната што започнува во октомври, сепак процените се движат меѓу 32 и 34 милиони тони, со потенцијал за уште помал род ако има суво време, сметаат трговците и аналитичарите.
„Производството од 32 милиони тони ќе даде извозен вишок од 4 до 4,5 милиони тони“, рече Рахил Шаик, управен директор на трговецот „Меир комодитис Индија“ (Meir Commodities India).
Истовремено, премиерот Нарендра Моди спроведува агресивна програма за биогориво, што ќе значи повеќе шеќерна трска пренасочена кон производство на етанол. Владата вели дека придобивките се тоа што ќе се намали загадувањето на воздухот, ќе се намалат трошоците за увоз на нафта, ќе се искористи вишокот локално производство и ќе се зголемат приходите на земјоделците. Програмата ќе одреди колку сок од трска ќе се користи за производство на шеќер.
Оваа сезона владата планира да пренасочи пет милиони тони шеќер за производство на етанол, што е повеќе од 3,6 милиони тони, колку што се искористија лани за таа намена. Крајната цел е да се пренасочат шест милиони тони годишно за производство на гориво до 2025 година.
.webp){kind=icon}