Промените во технологијата на соларните панели ја забрзуваат побарувачката на сребро, феномен што го зголемува дефицитот на понудата за метал со малото производство на рудниците во хоризонтот.
Среброто што се користи во форма на паста обезбедува проводен слој на предната и задната страна на силиконските соларни ќелии. Индустријата сега почнува да произведува поефикасни верзии на ќелии што користат многу повеќе метал, што значи раст на веќе зголемената потрошувачка на метал.
Сончевата енергија сè уште зазема мал дел од вкупната побарувачка на сребро, но таа расте. Според извештајот на индустриската асоцијација „Силвер институт“ (The Silver Institute), оваа година се очекува потрошувачката да биде 14 отсто, во однос на 5 отсто во 2014 година. Голем дел од растот се очекува да биде во Кина, која има план годинава да инсталира повеќе соларни панели од вкупно инсталираните панели во САД.
Соларниот систем е „одличен пример за тоа колку е нееластична побарувачката на сребро“, вели Грегор Гретерсен, основач на „Силвер билион“ (Silver Billion) со седиште во Сингапур. „Соларната индустрија еволуира за да стане многу поефикасна со користење мали количества сребро, но сега се менува тоа“, вели тој.
Според „Блумберг НЕФ“, стандардниот пасивен емитер и задната контактна ќелија на соларните панели најверојатно ќе бидат заменети во следните две-три години од пасивни контактни и хетероврзувачки структури со тунел-оксид. На ќелиите PERC им требаат околу 10 милиграма сребро по вати, на ќелиите TOPCon им се потребни 12 милиграма, додека на хетероврзувањето 22 милиграма.
Истовремено снабдувањето со сребро почнува да се намалува. Минатата година помина без проблеми, иако побарувачката на овој метал се зголеми речиси за една петтина, покажуваат бројките на „Силвер институт“ (The Silver Institute). Предвидувањата се дека годинава производството ќе се зголеми за 2 отсто, додека индустриската потрошувачка ќе се искачи за 4 отсто.
Купувачите на сребро не можат лесно да го зголемат снабдувањето со овој метал, со оглед на реткоста на примарните рудници. Околу 80 отсто од понудата на метал доаѓа од проекти за олово, цинк, бакар и злато, додека среброто е нуспроизвод.
Рударите веќе не сакаат да им се посветуваат на нови големи проекти, иако среброто е со пониски маржи во споредба со другите благородни и индустриски метали, што значат позитивни ценовни сигнали, тие не се доволни за производството на овој метал да се зголеми. Дури и на новоодобрените проекти за сребро ќе им треба една деценија за да започнат со производство.
Според една студија на Универзитетот во Нов Јужен Велс, соларниот сектор може да исцрпи од 85 до 98 отсто од глобалните резерви на сребро до 2050 година. Количествата на сребро што се користат по ќелиите ќе се зголемат и, според Бред Халам, еден од авторите на трудот, ќе бидат потребни од пет од десет години да се вратат на сегашното ниво.
Кинеските соларни компании активно истражуваат како да се користат поевтини алтернативи, како што е електричниот бакар, иако досега резултатите се различни. „Технологиите што користат поевтини метали сега се доволно напредни за да почнат со масовно производство, откако ќе се зголемат цените на среброто“, вели Жонг Баошен, претседател на „Лонги грин енерџи технолоџи“ (Longi Green Energu Techology Cо), најголемиот светски производител на соларни панели.
Во моментов среброто се тргува по цена од 22,70 долари за унца. Оваа година цената падна за 5 отсто, но е многу поголема од таа што беше пред да се зголеми во 2020 година, бидејќи пандемијата ја зголеми побарувачката.
„Замената ќе изгледа поинтересно кога цената на среброто ќе биде на пример 30 долари за унца наспроти 22-23 долари“ вели Филип Клавијак, управен директор на „Прешос металс“ (Precious Metals Insights) со седиште во Хонгконг и еден од авторите на извештајот од институтот за сребро. Не се очекува да има „сценарио за судениот ден“ каде што ќе останеме без сребро, бидејќи „пазарот ќе воспостави рамнотежа со зголемена цена“, вели Клавијак.
Bloomberg
Bloomberg
Bloomberg
.webp){kind=icon}