Пред неколку недели отпатував во Њујорк на деловни состаноци лице в лице. Иако имавме ручек и коктели на моите омилени места, едно нешто посебно се истакна - кафето. Мојата претпоставка дека кафето често не е многу важно на работното место, се промени кога сфатив дека неговата улога е клучна во новото формирање на културата на работење од канцеларија во новата ера на хибриден режим на работа.
За оние вработени кои се враќаат во канцелариите како дел од хибридниот модел - што е во просек три дена во неделата - пиењето кафе заедно е совршен начин за обновување на односите со луѓето што не ги виделе веројатно три години (во текот на пандемијата). Како што неодамна напишав во мојата колумна, канцелариите го прекинуваат периодот на изолација и монотонијата на работењето од дома, а сепак директорите на компаниите треба да покажат голем напор за да го компензираат тој отпор за патување до работното место, особено ако се земе предвид фактот дека пандемијата покажа оти работата од далечина може да биде успешна.
Моите забелешки ги изнесов во истражувачката фирма „Ипсос“ (Ipsos), каде за мене ги анализираа податоците за локацијата на речиси 10 милиони мобилни телефони во над 5.000 кафулиња на подрачјето на Њујорк. Резултатите покажаа дека само 12 отсто од посетите се случуваат во работно време, но вон паузата за ручек. Тешко е да се дебатира за важноста на бесплатното кафе во канцеларија, со оглед на зголемената инфлација.
За време на обиколката на канцелариите на консултантската компанија за корпоративни недвижности „Савилс“ (Savills Plc), од прва рака ги видов придобивките од кафето за заживување на односите меѓу канцелариските колеги. Потпретседателoт Гејб Маранс ми го покажа големиот, неодамна реновиран канцелариски простор - од мали, звучно изолирани кабини до кабини од отворен тип и некои канцеларии кои имаат софи и масички за кафе, со приватност овозможена за високите директори. Сепак, најголемата гордост во реновирањето е големата кујна/просторија за дружење, која го добила името „Среќната соба“ (анг. The Happy Room).
Улогата што ја игра паузата за кафе во зближувањето на луѓето не е нешто ново. Во 17 и 18 век, кафето станало конкурент на чајот, како пијалок на избор и за елитата и за работниците. Во својата книга „Историја на светот во 6 чаши“ (анг. A History of the World in 6 Glasses), авторот Том Стандаџ ги опишува европските кафулиња како интернет во ерата на просветителството. Денес, кафето што означува пауза во контекст на работните обврски е надалеку познато - како „Фика“ во Шведска, „Елевенсес“ во Обединетото Кралство, „Смоко“ во Австралија или како често употребуваното кафе во лименка во Јапонија кое обично се смета за земја на чајот. Иако САД се најголемиот пазар за машини за кафе, најбрзорастечки пазар е Азија.
Она што е новитет денес е начинот на кој компаниите сакаат да имитираат кафулиња во рамки на канцеларискиот простор. Потрошувачката на кафе е во пораст, додека употребата во канцеларија е преполовена во градовите како Њујорк, во споредба со времето пред пандемијата. Во ноември 2022 година е забележан светски извоз од 9,2 милиони вреќи зелени зрна кафе, што е за 10,8 отсто повеќе во споредба со истиот месец од претходната година, според податоците на Меѓународната организација за кафе. Медиумскиот магнат сер Мартин Сорел ми рече дека и покрај намалувањето на неговиот работен простор за да одговара на тридневниот стандард, тој целосно се согласува дека редефинирањето на канцелариите како простор за социјална интеракција е неопходно и за клиентите и за тимовите.
Ова е особено важно денес кога многу работници немаат сопствена работна маса. „Кога дојде време повторно да ја отвориме нашата канцеларија во Лондон, се префрливме на систем за резервации на работните маси. Пофлексибилното користење на канцеларискиот простор гарантира дека секогаш ќе имате простор да го проширите вашиот тим доколку вашите приходи растат“, вели Дру Бенви, главен извршен директор на агенцијата за комуникации „Батенхал“ (Battenhall). Проширувањето на просторот кога луѓето доаѓаат во непредвидени ситуации е начин да се избегне сценарио во кое вработените немаат каде да седат. „Батенхал“ неодамна на Тикток сподели како изгледа еден ден во канцеларија, за да покаже дека системот за резервација на маса е забавен, дури и ако неговата практика е сè уште сомнителна.
Секако, треба да се зборува и за квалитетот. Веќе нема кафе без вкус. На едно неодамнешно патување, забележав дека дури и не ми беше понудено кафе во капсули што ги испорачува „Старбакс“, туку посебен, скап вид еспресо направено во машини од висока класа. Но, најмногу ме изненади нитро кафето.
Јасно е дека социјалниот и канцеларискиот живот беа испреплетени и во минатото, но акцентот беше ставен на поврзувањето надвор од канцеларијата, како на пример излегување на пиво или афтерворк во петок. Деновиве, со хибридниот начин на работа, доколку не е потребно, во петок никој не е во канцеларија. Затоа, многу е важно луѓето да бидат поврзани меѓу себе во текот на работното време, а кафето е ритуал дораснат за тој предизвик.