Хируршки тим од Хјустон тврди дека покажал дека може да користи електроди за да го стимулира човечкиот мозок без да ја допира неговата површина, што е најнов напредок во растечката група на стартапи кои имаат за цел да се поврзат со човечкиот ум.
Оваа година, лекарите привремено вградија уред со големина на грашок направен од стартапот „Мотиф Неуротек“ (Motif Neurotech) во черепот на 30-годишен маж и го искористија за да го стимулираат неговиот мозок. Операцијата, изведена во Медицинскиот центар Св.Лука во Хјустон, беше втората операција на човечки череп извршена од тимот на „Мотиф“.
Наодите од двете постапки ќе бидат објавени оваа недела на онлајн-сервисот за наука за животот „биоРхив“(bioRxiv), што ќе им овозможи на другите научници да ги научат деталите за потфатот кој сè уште не е рецензиран.
„Мотиф“ моментално е насочена кон нова рунда на финансирање во која планира да собере 15 милиони долари. Тој стартап, како „Неуралинк“ (Neuralink) на Илон Маск, е дел од група стартапи кои се обидуваат да искористат нова генерација на хируршки имплантирани електроди за лекување на низа заболувања од Паркинсонова болест до парализа. Технологијата постои веќе некое време, но дури неодамна капиталот се влеа во неа, поттикнувајќи ја претприемничката активност.
Други стартапи кои го пробуваат ова се „Иннер Космос“ (Inner Cosmos),„Парадомик“ (Paradromics), „Прецисион Неуросиенсе“ (Precision Neuroscience), и „Блакрок Микросистемс“ (Blackrock Microsystems), компанија на „Блакрок Неуротек “. „ Неуралинк“ е лидер кога станува збор за собраните средства, има собрано повеќе од 600 милиони долари до денес, но допрва треба да објави дека успешно вградила уред во човечка глава.
„Започна како луда идеја“, изјави главниот извршен директор на „Мотиф“, Џејкоб Робинсон. „Сега почнуваме да гледаме податоци кои излегуваат од луѓето. Тоа значи дека полето како целина почнува да ги дава резултатите за кои сите сонувавме.
Прецисион Неуросиенсе“ и „Иннер Космос“ се меѓу оние кои успешно вградија уреди кај луѓето. Сепак, технологиите на стартапот се уште се далеку од комерцијализација. Предизвиците во правењето вакви импланти се големи, а процесот за добивање одобрение од регулативата веројатно ќе биде долг. „Мотиф“ вели дека нивниот производ нема да биде широко достапен во годините што доаѓаат.
Стартапот се надева дека ќе започне физибилити студија во 2025 година, која е приближно слична на првата фаза од клиничките испитувања на лекови.
Додека компаниите како „Мотиф“ се тркаат да развијат мозочни импланти, тие исто така се обидуваат да ги направат своите уреди што е можно помали. Имплантот е релативно мал, со големина на грашок, рече Робинсон. Компанијата дизајнираше минијатурен систем за напојување базиран на магнетоелектрична енергија, елиминирајќи ја потребата од батерија и создавајќи повеќе простор за електроника. Пациентите можат да го полнат уредот со носење специјално капаче околу 20 минути дневно.
Уредот влегува во мала дупка издупчена во черепот, дозволувајќи му да се всади во черепот веднаш над дурата, тенката заштитна мембрана на врвот на мозочното ткиво. Ризиците поврзани со операцијата на черепот, наспроти пробивањето на мозокот, се значително помали, велат од компанијата.
Други стартапи, вклучително и „Неуролинк“, планираат да вметнат електроди подлабоко во мозокот за попрецизно да таргетираат поединечни неврони. Застапниците на помалку инвазивен пристап веруваат дека таргетирањето на поединечни неврони е премногу гранулирано и дека сликата дадена од повеќе неврони е поважна.
Третиот контингент на мозочни електроди верува дека најдобриот пристап е да се избегне операција и да се смислат уреди како што се шлемови или ленти за електроди. Потрошувачите можеби ќе бидат подготвени да ги пробаат, а имаат и предност што веројатно нема да мора да го поминат истиот процес на одобрување од Администрацијата за храна и лекови (ФДА) како хируршки имплантирани уреди.
Двете процедури врз луѓе извршени по нивната операција за отстранување на тумори на мозокот. Хирурзите ги инсталираа уредите на „Мотиф“ неколку минути и ги користеа за да го стимулираат моторниот кортекс за стимулација на дорзолатералниот префронтален кортекс, крајната цел. Крајниот план на „Мотиф“ е уредот да остане во черепот на пациентите со години.
Уредот е насочен кон депресија отпорна на третман, која погодува милиони луѓе во САД. Иако механизмот е различен, областа за лекување е слична на друг вид третман кој веќе е достапен, транскранијална магнетна стимулација, која испорачува магнетна енергија до одредени области на мозокот користејќи калем поставен на главата. Но, оваа процедура е макотрпна бидејќи бара секојдневни посети на клиниката од четири до шест недели, а терапијата се повторува еднаш годишно или почесто.