По големиот пресврт во феноменот наречен „голема оставка“ (анг. Great Resignation), стапките на откази паднаа на нивоата што беа во април 2019 година, меѓутоа, податоците на ПВЦ (PwC) покажуваат дека желбата да се напуштат работодавците не е целосно исчезната.
Студијата покажа дека секој четврти канцелариски работник (26 проценти) сака да го смени работното место во следните 12 месеци, што е зголемување во споредба со 19 проценти кои сакале да го направат тоа пред една година. Студијата, во која беа анкетирани 54.000 работници во 46 земји и територии за ставовите кон вештачката интелигенција и економските промени, исто така откри „празнина во специјализацијата“ што, ако не се реши, може да ги направи неквалификуваните работници особено ранливи на невработеност и финансиски тешкотии.
Таа група ја чувствува тежината на финансиските притисоци предизвикани од стапките на инфлација и нестабилната економија, а уделот на работниците кои велат дека им остануваат пари на крајот на месецот станува се помал, паѓајќи на 38 отсто оваа година од 47 отсто во 2022 година. Речиси секој петти испитаник рекол дека прифатил друга работа за да си ги дополни приходите, почесто од потреба, а не од желба да научи нови вештини.
„Бев навистина изненаден што толку многу луѓе имаат споредна работа“, вели Бушан Сети, партнер во одделот за стратегии на ПВЦ. „Иако работниците кои се соочуваат со потешкотии се застапени низ целата демографија на населението, економскиот товар е 'најтежок за малцинствата'“, рече тој.
Незадоволните канцелариски работници кои планираат да ги напуштат своите работни места во следната година најверојатно ќе се натпреваруваат со вештачката интелигенција за друга позиција, па затоа е од клучно значење да се совладаат нови вештини сега.
Работниците кои денес добро се справуваат со финансискиот стрес, во блиска иднина исто така може да го извлечат подебелиот крај, поради вештачката интелигенција и автоматизацијата. Само 15 проценти од работниците без спезијализација се сложуваат дека природата на нивната работа значително ќе се промени во следните пет години, во споредба со повеќе од половина (51 процент) од работниците со специјализирани вештини. Таа разлика само го проширува јазот во стручноста, обесхрабрувајќи ги потенцијалните баратели на работа да стекнат вештини што ќе им овозможат да останат ефективни во нивните улоги или да најдат нови.
Лидерите на фирмите исто така треба да се подготват себеси и својата работна сила за иднината. Третина од вработените веруваат дека нивната компанија нема да биде економски одржлива за десет години ако продолжи по сегашниот курс, што е во согласност со 39 отсто од извршните директори кои претходно оваа година одговорија слично во рамки на анкетата „Глобал ЦЕО“ (Global CEO) на ПВЦ. Работодавците мора да се реорганизираат за да ги унапредат своите вработени, или со зголемување на платите или со едуцирање да развијат вештини кои вештачката интелигенција не може да ги реплицира.
„Ако имаме две групи работници кои имаат сосема различни искуства во компанијата, работодавците треба да се погрижат да им дадат на сите можност да останат со нив во иднина“, рече Сети.