Трета генерација на германски имигранти во Бразил во моментов располага со огромно богатство, извлекувајќи полза од земјоделскиот потенцијал на Бразил и фактот дека вредноста на земјиштето расте, а технологијата доведува до уште поголеми придобивки од приносите.
Семејството Логеман, на чело со 72-годишниот Едуардо Логеман, поседува 53 отсто од СЛЦ (SLC Agricola SA), која го смета менаџерот на лондонски хеџ-фонд Криспин Оди за најголем приватен акционер.
Иако компанијата е малку позната надвор од земјоделските кругови, акциите пораснаа пет пати од нејзината иницијална јавна понуда во 2007 година. Таа управува со најголемите површини под насади на годишно ниво во Бразил - околу 670.000 хектари - површина поголема од државата Делавер.
Со седиште во јужниот град Порто Алегре, СЛЦ одгледува памук, соја и пченка на 22 фарми низ Бразил и поседува околу една третина од земјиштето што го сади. Тој имот е проценет на 1,9 милијарда долари, што е за 35 отсто повеќе за една година, следејќи ги цените на земјоделските култури.
Во Бразил земјоделците можат да сработат две жетви годишно со зголемена употреба на технологија, како што се беспилотните летала и прецизната употреба на вештачко ѓубриво, што помага да се зголеми продуктивноста.
Едуардо Логеман, претседател на „СЛЦ Агрикола“ (десно), и Фредерико Логеман / Bloomberg
Уделот на семејството Логеман во СЛЦ е вреден 895 милиони долари, врз основа на тековните пазарни цени. Тие исто така управуваат со синџир од 27 продавници што продаваат производи на „Џон Дир“ (John Deere), а приходот во целосната подружница се очекува годинава да достигне околу 405 милиони долари.
„Кога имате добар профит и плаќате добра дивиденда, сите се среќни“, вели Логеман во интервју во седиштето на компанијата. „Нашиот фокус не е заработување пари од недвижен имот, туку оперативна ефикасност во земјоделството. Тоа не значи дека нема да гледаме опортунистички кон продажба или купување, особено ако некој нуди луда цена“.
Додека инвеститорите главно ја следат оперативната страна на бизнисот - колку садат, жнеат и продаваат - холдингот функционира како еден вид единица за земјоделски недвижности, чија вредност не е целосно резервирана освен ако не се продаде поради сметководствените норми.
„Повратот на капиталот е во просек 20 отсто во последните пет години“, вели главниот извршен директор Аурелио Павинато во интервјуто. СЛЦ забележа рекорден профит во 2022 година, што ѝ овозможи на компанијата да плати 601 милион реали дивиденда.
Првиот Логеман што отишол во Бразил - дедото на Едуардо, Фредерико - заминал од околината на Бремен, Германија, околу 1910 година за да работи на железнички проект. Подоцна започнал бизнис на парцела што му била дадена во груб терен, на крајниот запад од државата Рио Гранде до Сул, во близината на Аргентина. Областа на крајот прераснала во градот Хоризонтина, кој денес има околу 20.000 луѓе и е родно место на супермоделката Жизел Бундхен.
Првиот бизнис „Шнајдер Логаман Ко.“ (Schneider Logemann Co. / SLC) бил формиран во 1945 година и продавал земјоделски и градежни материјали. Во 1960-тите, Хорхе, таткото на Едуардо, почнал да конструира машина за берба, што на крајот довело до заедничко вложување со „Џон Дир“ во 1979 година. Американската компанија зеде 20 отсто од акциите за околу 7,5 милиони долари.
Во тоа време Едуардо почнал да патува со својот татко во Бразилија на состаноци со владини претставници, што довело до турнеи и во блиската држава Гојас. Планот на владата да одгледува пченица таму пропаднал, но семејството Логеман купило фарма, која денес е меѓу неговите најголеми средства. Во доцните 1980-ти, тие купиле земјиште на југот на државата Маранхао, кога никој не верувал дека таа е погодна за земјоделство.
Кога Хорхе починал во 1987 година, на Едуардо му припаднала функцијата извршен директор, на 37-годишна возраст. Неговиот брат Хорхе Луиз му се придружил, додека трите други браќа и сестри никогаш не се вклучиле во бизнисот, но сепак имаат еднакви акции.
На крајот, „Џон Дир“ купил уште 20 отсто од акциите во потфатот со трактори и во 1999 година ги купил и преостанатите 60 отсто за сума што не е откриена. Со приходите, Едуардо купил повеќе земјиште.
Пред иницијалната јавна понуда (ИПО) во 2007 година, Едуардо, кој сега е претседател, вели дека му било кажано дека ниту еден инвеститор не е заинтересиран да купи акции на земјоделска компанија во Бразил. Исфрустриран, тој се обратил кај еден од шефовите на „ЏП Морган“ (JPMorgan Chase & Co) во тоа време, кој се согласил да му помогне. Акциите се вратија со 935 отсто, вклучувајќи ги и дивидендите од ИПО, во споредба со 99 отсто за берзанскиот индекс Ibovespa.
Lourenço Furtado/SLC Agricola
Логеман вели дека само еднаш разговарал со Оди, менаџерот на лондонскиот хеџ-фонд што поседува околу 9 отсто од компанијата, а исто така му испратил е-пошта за да му се заблагодари што ја бранел фирмата од обвинувањата за уништување на шумите. СЛЦ во текот на годините неколкупати беше казнет од страна на регулаторите за оштетување на тропската савана, според приказната од 2020 година во „Фајненшл тајмс“ (Financial Times), која цитира истрага од еколошката група „Глобал витнес“ (Global Witness). Оди за весникот изјави дека семејството води чиста операција и ги опиша санкциите како „казна за паркирање“.
Фармите на СЛЦ се во согласност со локалната регулатива за заштита на животната средина, посочи компанијата, која се обврза дека во 2021 година нема да расчистува нови земјишта за земјоделство. Таа исто така е вклучена во пилот-програма за оставање древна шума на една од нејзините фарми во Мато Гросо.
За да извлече повеќе од земјата што ја поседува, 41-годишниот син на Хорхе Луиз, Фредерико, е назначен за надгледување иницијативи што вклучуваат фонд за ризичен капитал за инвестирање во стартапи. „Околу половина од 10 милиони долари на фондот се распоредени во првите три години“, нагласи Фредерико во интервјуто.
.webp){kind=icon}
