Во работилницата на „сферата“ на „Ворлдкоин“, смелиот и апсурден заштитник на човештвото

Живописниот центар на германскиот град Нирнберг не зрачи баш со високотехнолошки дух. Има замок, катедрала, постери што ги фалат колбасите и нешто што изгледа како бескрајна низа продавници за сладолед за туристите. Меѓутоа, еден викенд во средината на мај, за оние што следеа внимателно, градот беше домаќин на откривањето на вистинско технолошко задоволство.

Посетителите на футуристички дизајнираната продавница „Џозефс“ (Josephs), недалеку од главната улица, наидоа на мистериозна метална топка со големина на диња. Сјајната хромирана топка се потпираше на црн столб издигнат од голема правоаголна дрвена основа, а целиот дисплеј се наоѓаше во близината на излогот во изложбениот простор на „Џозефс“. Недалеку од овој чуден предмет се наоѓаше Алекс Бланија, еден од креаторите на „сферата“ (англ. orb). Тој седеше на централно место во собата додека модераторот го опсипуваше со прашања пред десетици германски студенти по компјутерски науки и инженерство, кои Бланија го слават како локален човек што успеал во животот.

Европа бележи неколку големи технолошки успеси, но долго време заостанува зад САД во однос на квантитетот и квалитетот на своите проекти, како и според обемот и претприемачката амбиција. Токму затоа Бланија ѝ е претставен на јавноста во близина на неговата блескава топка. Тој е извршен директор на „Тулс фор хјуманити“ (Tools for Humanity Corp.), која ја користи „сферата“ во рамките на системот за проверка на идентитетот и криптовалутите наречен „Ворлдкоин“ (Worldcoin). Неговата компанија, со седиште во Сан Франциско и во Ерланген, Германија, е врвниот копнеж за Силициумската Долина. Извршниот директор на „Опен еј-ај“ (OpenAI), Сем Алтман, кој го започна „Тулс фор хјуманити“ и го регрутираше Бланија, е главен финансиер заедно со „Тајгер глобал менаџмент“ (Tiger Global Management), „Фифти  јиарс“ (Fifty Years), „Косла венчрс“ (Khosla Ventures), „Андресен Хровиц“ (Andreessen Horowitz) и десетици други инвеститори, кои придонеле со повеќе од 250 милиони долари, како што е наведено на веб-страницата на компанијата, „за да се обезбеди поправеден економски систем“.

Регистрација со помош на „сферата“ во „Џозефс“ / Фото: Еривер Хијано / Блумберг бизнисвик

Сепак, ова е само првиот чекор за реализација на оваа многу футуристичка визија. Луѓето што добиваат „ворлд ај-ди“ може да добијат и токен на криптовалутата ворлдкоин (WLD). „Тулс фор хјуманити“, која управува со „сферата“ на „Ворлдкоин“, „ворлд ај-ди“ и други работи, тврди дека криптовалутите ќе бидат клучни во решавањето на прашањата за приходот и дистрибуцијата на ресурсите што би можеле да произлезат од примената на вештачката интелигенција. Компанијата сака да создаде финансиска мрежа што, теоретски, би можела да прави работи како редовни плаќања на луѓето што се во тешка ситуација. Во тоа сценарио мрежата на „Ворлдкоин“ би функционирала како финансиска поддршка за луѓето низ светот, со која не управуваат владите.

„Тоа е она што е навистина кул за Силициумската Долина. Можете да соберете четвртина милијарда долари врз основа на луда идеја“.

Бланија и Алтман, кои официјално го претставија својот стратегиски план за „Ворлдкоин“ пред една година, наидоа на различни реакции, во најмала рака. Од една страна, тие веќе убедија повеќе од шест милиони луѓе да застанат пред „сферата“ и да се регистрираат за „ворлд ај-ди“, додека годинава има нагло зголемување на бројот на апликации. Вкупната вредност на криптовалутата (WLD) е повеќе од 550 милиони долари. Во фабриката во Германија почнува масовно производство на „сфери“, кои наскоро ќе бидат дистрибуирани низ светот во обид дополнително да се зголемат овие износи.

Алекс Бланија / Фото: Еривер Хијано / Блумберг бизнисвик

Од друга страна, на многумина оваа шема им изгледа смешно и дистописки, како своевиден орвеловски кошмар кога станува збор за приватноста. Многу земји го прекинаа скенирањето на ирисот, плашејќи се дека луѓето што стојат пред „сферата“ не знаат за што навистина се пријавуваат и дека собирањето биометриски податоци е „непотребно и прекумерно“, како што соопшти регулаторното тело на Хонгконг во мај.

Бланија, инаку 30-годишник, е свесен за критиките и признава дека иницијативата „Ворлдкоин“ не започнала баш најдобро. „Блумберг њуз“ (Bloomberg News) за првпат објави што планира компанијата во 2021 година, неколку месеци пред основачите да бидат подготвени да формулираат порака за своите намери. „Во суштина, наидовме на проблеми многу рано“, им рече Бланија на студентите во „Џозефс“.

Во текот на изминатата година Бланија и неговиот тим се обидоа да одговорат на секој приговор во врска со „Ворлдкоин“. Тие ја подобрија безбедносната технологија во „сферата“ и начинот на кој компанијата управува со податоците на корисниците. Тие постојано се среќаваа со регулаторите и успеаја да влијаат на земјите како Јужна Кореја и Кенија да ја укинат забраната за употреба на „сферата“. Да, проектот „Ворлдкоин“ можеби звучи лудо. Самиот Бланија им дава пет проценти шанса за успех. Сепак, во интервјуто за „Блумберг бизнисвик“ (Bloomberg Businessweek) тој истакнува дека ниту властите ниту јавноста не фатиле чекор со технолошките промени што доаѓаат, ниту пак ги подготвуваат алатките што ќе им бидат потребни за да се соочат со последиците од употребата на вештачката интелигенција кога ќе дојде до тоа. Подобро да имаш „сфера“ и да ја изгубиш отколку воопшто да ја немаш.

„Тоа е она што е навистина кул во Силициумската Долина“, им рече Бланија на студентите. „Можете да соберете четвртина милијарда долари на луда идеја, која, ако функционира, ќе промени сè, а ако не, барем вредело да се обидете“.

Бланија е висок околу 190 сантиметри и исклучително виток, разоружувачки и опуштено шармантен дури и кога зборува за протоколи, блокчејн-технологии и биометриски системи за идентификација. Тој владее со сета таа претенциозна терминологија на технолошката индустрија, но затоа, пак, кон „Ворлдкоин“ и проблемите што се обидува да ги реши пристапува со стереотипна германска прецизност.

Во едно кафуле покрај реката Пегниц, Бланија раскажува како пораснал во мал рурален град на околу 45 километри возење од Нирнберг. Неговиот татко имал необичен консултантски бизнис, влетувајќи како привремен извршен директор во различни компании во криза. Неговата мајка работела во сметководство и финансии. Уште од мали нозе се интересирал за машинство и електротехника, како и за програмирање. Работел на повеќе проекти дома: го поправал автомобилот „остин мини“, креирал автоматски бројач за инсекти за го следи здравјето на шумите и конструирал вертикална фарма пред да станат популарни таквите фарми.

Бланија развил интерес за физиката и вештачката интелигенција на факултетот. Се запишал на магистерски студии по физика на Универзитетот Ерланген-Нирнберг, а потоа и на Технолошкиот институт во Калифорнија, а сето тоа водело кон кариера на теоретски физичар.

Приказните за Силициумската Долина и нејзините чуда, меѓутоа, го привлекувале Бланија постојано. Повремено патувал од Европа до Сан Франциско за да најде начин да влезе во претприемачките кругови. По пристигнувањето во Калифорнискиот институт за технологија, тој патувал секој викенд со својата трошна „тојота корола“ во Сан Франциско за да се обиде да запознае кого било од стартап-сцената. Тие обиди на крајот дале плод. Сè уште не е сигурен како се случило тоа, но воспоставил доволно врски за еден ден да добие имејл од Макс Новендстерн, млад дипломец од  Харвард што стана претприемач познат по иновативните идеи поврзани со финансиската технологија.

Подготовка за тестирање на калибрацијата на леќата / Фото: Еривер Хијано / Блумберг бизнисвик

Беше октомври 2019 година, а Новендстерн вели дека тој и Алтман, кој размислувал за идејата за проект за криптовалути, се прашувале дали Бланија би прифатил интервју за работа. „Воопшто не бев запознаен со светот на криптовалутите“, вели Бланија. „Е-поштата ја содржеше визијата на Сем и Макс изложена на две страници, а јас не разбрав буквално ништо од тоа“.

Бланија бил воодушевен од Алтман, поранешен претседател на стартап-инкубаторот „Ипсилон комбинатор“ (Y Combinator), во тоа време новопечен извршен директор на „Опен еј-ај“, и неговиот пристап кон растењето на компанијата. Бланија зел две недели слободно од колеџот за да чита колку што може повеќе за криптовалутите и за прашањата од типот на универзален основен приход, лична опсесија на Алтман, според која владите би се согласиле да им плаќаат на граѓаните редовни средства без условување, како еден вид заштитна мерка. Колку повеќе читал Бланија толку повеќе му се допаѓала идејата. Стигнал до уверување дека криптовалутите, доколку станат дел од главните текови, а не само предмет на финансиски шпекулации и измами, имаат потенцијал да им понудат на луѓето поголема економска слобода и финансиски можности. „Другата идеја беше дека ќе се појави вештачка интелигенција, дека општеството значително ќе се промени и дека ќе ни треба инфраструктура за да го искористиме сето тоа за благосостојба на човештвото“, вели Бланија.

Ќе поминат три години пред „Опен еј-ај“ да го објави ЧетГПТ (ChatGPT) и јавноста да почне да разговара за ефектите на вештачката интелигенција на дневна основа. Алтман и Новендстерн веќе длабоко размислувале за тоа, а сега и Бланија се посветил на тоа. Алтман, кој одбил да одговара на прашања, постојано му зборувал на Бланија за иднината во која вештачката интелигенција ќе го преплави интернетот ако не се контролира, предизвикувајќи економски потрес чии последици може да се санираат доколку се воведе финансиски систем што ќе овозможи распределба на средствата и информатичките ресурси меѓу луѓето низ светот. Планот „Ворлдкоин“ на Бланија му изгледал „премногу храбро и амбициозно“ и толку многу му се допаднал што решил да замине во Силициумската Долина и да ги напушти студиите за да се приклучи во потфатот како еден од основачите.

Испитувањата траеја со месеци / Фото: Еривер Хијано/ Блумберг бизнисвик

Првично, сосема разбирливо, било планирано проектот „Ворлдкоин“ целосно да се реализира во Сан Франциско. Меѓутоа, поради пандемијата, работите тргнале во друга насока.

Во март 2020 година Бланија се качил на авион за Германија. Тој планирал да посети некои од своите поранешни соученици и да побара совет од нив како да создаде врвен биометриски систем за идентификација. Непосредно пред полетувањето, тогашниот претседател Доналд Трамп објави дека САД ќе ги затворат своите граници. Кога Бланија слетал, очекувал ограничувањето да трае месец или два. Наместо тоа, се покажало дека е попрактично да остане во Германија, па било отворено второто седиште на проектот „Ворлдкоин“, во универзитетскиот град Ерланген, каде што Бланија собрал тим што ќе ја направи првата „сфера“.

Првите членови на тимот на „Ворлдкоин“ поминаа месеци анализирајќи ги постојните биометриски системи и проучувајќи професионални трудови со надеж дека ќе го најдат најдобриот начин за регистрирање милијарди луѓе на една платформа за верификација на идентитетот. Тие набрзо сфатиле дека најчесто користените системи, како што се препознавањето на лицето или отпечатокот на палецот, нема да ги задоволат техничките барања на „Ворлдкоин“.

Неговиот биометриски скенер, пред сè, треба да препознае дека обработува вистинско човечко суштество. Тоа значи дека скенерот, на пример, би го проверувал термичкиот отпечаток на живо суштество. Исто така веднаш ќе треба да утврди дека личноста што ја скенира е различна од милионите луѓе чиј идентитет е претходно проверен. Единствениот систем што во голема мера одговарал на целите на „Ворлдкоин“ била националната база на биометриски податоци на Индија, која се потпира на скенирањата на ирисот како најсигурна форма на автентикација на идентитетот.

Еден од недостатоците на биометриските методи што се користат во многу паметни телефони е тоа што едно лице (или суперинтелигентен робот), во манир на сценарио од „Невозможна мисија“, може да ги заобиколи користејќи маска или копија од отпечатокот од прст. Ирисот на окото, од друга страна, е многу потешко да се имитира бидејќи има толку многу варијации што експертите по биометрика го нарекуваат ентропија. На предната страна на ирисот има крипти, вдлабнатини во облик на дијамант со различни големини, додека на периферниот ирис има концентрично поставени набори. Ирисот има различни варијации на пигмент, што го прави окото да изгледа како мермер. Дури и кај близнаците шемата е различна.

Тимот на „Ворлдкоин“ имал задача да позајми техники за скенирање од Индија и од други места и да ги дополни со низа други технологии што ќе овозможат да се потврди дека за време на скенирањето е присутен всушност човек. На инженерите им требало да го вклопат сето тоа, а притоа да овозможат скенирањето да се одвива што е можно побрзо и полесно.

„Ворлдкоин“  можел да дизајнира едноставна кутија во која би била сместена опремата, која би можела релативно лесно да се направи во фабрика. Но основачите сакале да остават впечаток. Логично, им се допаднала сјајната метална сфера што изгледа како големо око на киборг.

Првите нацрти на „сферата“ биле создадени во скромна средина. Бланија го регрутирал Фабијан Боденштајнер, поранешен колега од Универзитетот Ерлаген-Нирнберг, за да се приклучи во проектот „Ворлдкоин“. По дипломирањето, Боденштајнер основал консултантска фирма за хардверско инженерство и имал доволно простор во својата канцеларија во Ерланген за неговите први експерименти. Тој, Бланија и уште неколкумина го исполниле тесниот простор со интегрални кола, камери и со кревети за да можат да спијат покрај опремата.

Фабијан Боденштајнер / Фото: Еривер Хијано / Блумберг бизнисвик

До летото 2021 година Бланија и неговиот тим имале готов прототип што го тестирале на терен.  „Сферата“ не само што имала кружна привлечна форма туку и исфрлала метална паричка од отворот на предната страна кога луѓето се регистрирале. (Оваа „функција“, која требало да направи исплатата на криптовалутата да изгледа пореално, била предложена од консултант за дизајн што тесно соработувал со Канје Вест. „Ворлдкоин“ на крајот се откажал од тоа.) Бланија и неговиот тим решиле да се упатат на градскиот плоштад во Ерланген, да ги запознаат луѓето со производот и да се обидат да ги регистрираат на самото место.

Тоа поминало лошо. Од звучникот на уредот се слушале пиштење и зуење додека им давал упатства на луѓето да се приближат или оддалечат заради подобар фокус на камерата. Еден од инженерите на „Ворлдкоин“, кој стоел отстрана, морал безжично да се поврзе со уредот и да ја отстрани во од грешката во софтверот за да може да се доврши регистрацијата. Во сиот тој хаос тие ја одржале својата сложена презентација и некако успеале да регистрираат неколку корисници. „Стоевме таму како будали“, вели Крис Брендел, еден од првичните членови на тимот на „Ворлдкоин“, а сега шеф за вештачка интелигенција и биометрика. „Навистина беше лошо“.

Три години подоцна, „сферата“ стана техничко чудо. Во нејзиното средиште има неколку меѓусебно поврзани интегрални кола што вршат различни задачи. Една од нив е да се провери дали некој се обидел да ја хакира „сферата“ или да манипулира со неа. Другата плочка содржи чип на „Енвидија“ (Nvidia Corp.) за покренување на компјутерскиот вид и друг софтвери со вештачка интелигенција преку серија вештачки невронски мрежи на самиот уред. Други сензори ја следат положбата на „сферата“ преку џипиес (GPS) и се користат за испраќање податоци до и од производите. Среде сета таа електроника има алуминиум за да ја распрска топлината.

Покрај нив има оптички системи, за чие производство биле потребни поголемо внимание и адаптација. „Ворлдкоин“ сакаше да им дозволи на луѓето да пријдат до „сферата“ и да го скенираат ирисот без детални инструкции за тоа каква позиција да заземат или приспособувања што одземаат многу време. Тоа се покажа како тешка задача. За време на тестирањето се покажа дека некои луѓе го притискаат лицето на „сферата“, додека други стојат на растојание, се нишаат и се движат.

За да се избегне тоа, „сферата“ користи два објектива. Широкоаголниот објектив ја проценува околината и користи невронска мрежа за да ја предвиди веројатната положба на нечии очи. Телефото-објективот со стабилизатор се движи за да добие крупен план. „Ворлдкоин“ соработуваше со швајцарска фирма за да изработи леќи со нова технологија за фокусирање. Леќата е направена од тенка мембрана комбинирана со „резервоар“ со масло што може да се обликува со помош на електрична енергија. Маслото може да се турка во мембраната за да се промени фокусот на леќата во милисекунди и да се зумира ирисот на окото без да се користат кабасти механички делови. „Системот е многу покомпактен отколку користењето традиционални методи што вклучуваат повеќе леќи“, вели Боденштајнер, кој во голема мера беше одговорен за инженерскиот дел од „сферата“.

Скенирање на ирисот од окото / Фото: Еривер Хијано / Блумберг бизнисвик

За дополнително да се обезбеди интегритетот на системот за верификација, „сферата“ ги комбинира сензорите за телесна топлина со два други сензора што ги скенираат длабочината на полето и брановите должини на инфрацрвената светлина за да утврдат дали уредот е слика на ирисот или вистинско око.

Компанијата „Џабил“ (Jabil Inc.) ја произведува според договор „сферата“ во Јена, град со богата историја во областа на оптиката, оддалечен два и пол часа северно од Нирнберг. Карл Цајс таму ја отворил својата прва оптичка лабораторија во 1846 година и Јена е полна со искусни луѓе во таа индустрија, од кои некои сега рачно ги прават „сферите“. Десетина луѓе работат на неколку различни работни станици за да ги склопат електронските делови пред последниот чекор, кога се поставува хромирана облога и ги штити сите компоненти. Производството на една „сфера“ чини околу 1.500 долари и, за разлика од типичните електронски уреди за широка потрошувачка, не треба да се произведува во милиони парчиња или да доаѓа во скапа амбалажа. Во фабриката на „Џабил“ штотуку е отворена и втора производствена линија, која ќе може да произведе десетици илјади „сфери“, колку што, според Бланија, е неопходно за да се регистрираат една милијарда луѓе. „Ворлдкоин“ досега има произведено 3.300 „сфери“.

Проектот „Ворлдкоин“ на секој чекор го следеа иронични коментари и апокалиптични предвидувања во стилот на научна фантастика. Со „Опен еј-ај“ (OpenAI), Алтман се обидува да создаде моќен систем за вештачка интелигенција што ќе ги направи неопходни решенија како „Ворлдкоин“. Тој всушност создава проблем, а потоа нуди решение. Згора на тоа, може само да се претпостави што ќе помисли една суперпаметна вештачка интелигенција за тоа да биде сведена на „нечовечки“ статус на интернет и дали ќе почне да негува омраза кон Алтман и Бланија или дури и кон сите нас.

Но затоа знаеме што мислат многу луѓе за напорите на „Ворлдкоин“. Центарот за приватност на електронските информации (Electronic Privacy Information Center), аналитички центар во Вашингтон, минатата година во изјава јасно ги истакна двете најголеми стравувања што ги предизвика проектот. „Пристапот на ‘Ворлдкоин’ носи сериозни ризици за приватноста бидејќи најсиромашните и најранливите луѓе се поткупуваат со цел да ги дадат своите непроменливи биометриски податоци, како што се скенираниот ирис и слики за препознавање на лицето, во замена за ситни пари“, рече Џејк Винер, правен советник во центарот. „Масовното собирање биометриски податоци од страна на ‘Ворлдкоин’ во голема мера ја загрозува приватноста на луѓето, без разлика дали компанијата би ги злоупотребила собраните информации или податоците би биле украдени“.

Регулаторните тела барем засега споделуваат дел од тие стравувања. Кога „Ворлдкоин“ беше лансиран, луѓето во повеќе од 20 земји можеа да дојдат до „сферата“ и да се регистрираат. Списокот е намален на 12 земји, кои сега се наведени на веб-страницата на „Ворлдкоин“, бидејќи многу власти низ Европа, Азија и Африка ги прекинаа регистрациите поради стравувања дека услугата може да ги искористи луѓето и дека „Ворлдкоин“ може да ги злоупотреби или изгуби личните информации. Граѓаните во САД, доколку сакаат, можат да ги скенираат своите ириси на неколку малопродажни места опремени со технологија, но за возврат не ја добиваат криптовалутата на „Ворлдкоин“, што е резултат на регулаторната несигурност и стравот околу криптовалутите и знак дека „Ворлдкоин“ треба да направи уште многу нешта за да го доживуваат како општоприфатена услуга. Иако бројот на регистрации преку „сферата“ постојано растеше во текот на изминатата година, „Ворлдкоин“ сè уште заостанува зад своите првични цели.

Регистрација / Фото: Еривер Хијано / Блумберг бизнисвик

Се разбира, луѓето со децении ги даваат своите приватни информации во замена за разни погодности. „Алфабет“ (Alphabet), „Епл“ (Apple) и „Амазон“ (Amazon) - само да ги споменеме оние на буквата А - имаат големи бази на податоци со лични податоци на милијарди луѓе и тие информации се повредни и повеќе лични од случајна низа знаци направени од скенирање на ирисот. Многу сопственици на паметни телефони веќе им дадоа на избраните технолошки гиганти пристап до информации за нивната локација, календар и е-пошта. Па така, стартап што нуди да стане глобален посредник во прашањата за верификација на идентитетот и финансиите е новина, иако не многу различна од она што беше претходно.

Едно утро за време на неодамнешен викенд во Мексико Сити околу петнаесет луѓе се наредија на местото за регистрација за „Ворлдкоин“, подготвени за модерна размена. Луѓето, претежно млади и средовечни мажи, се довлечкаа во историскиот дел на градот меѓу продавниците за венчаници и свечени облеки, на чии излози беа изложени фустани за кинсеањера (quinceañera), традиционална прослава на 15-от роденден на девојчињата. Регистрацискиот центар на „Ворлдкоин“, управуван од подизведувач, не е толку блескав или постојан, за што сведочат белите столчиња на преклопување во чекалницата и привремениот знак со  известување за услугата, кој виси на јаже. Персоналот се состои од чувар и двајца локални работници - едниот во блуза со натпис „Ворлдкоин“ и качулка, а другиот во црна маица - кои ги водат луѓето низ процесот на регистрација.

Хуан Хуарез (45), кој се пријавил неколку недели претходно, го донел својот 18-годишен син Сантијаго на скенирање. Хуарез е опседнат со парите што ги заработил од порастот на вредноста на „Ворлдкоин“ откако се регистрирал и се надева дека профитот ќе го инвестира во други криптовалути. Му се допаѓаат и пошироките цели на оваа технологија. „Мислам дека тоа е добра работа бидејќи во иднина ќе можеме да видиме кој е навистина човек, а кој не“, вели Хуарез. Неговиот син се надева дека ќе ја искористи својата заработка од „Ворлдкоин“ за да ги покрие трошоците за образование во областа на електрониката.

Регистрирањето за „Ворлдкоин“, пак, во Сингапур стана нешто како туристичка атракција. При неодамнешната посета на центарот за скенирање во кулата „Сентениал“ (Centennial Tower) имаше корисници од Бангладеш, Кина и од Индија, и сите скенираа ириси во замена за криптовалути. На ред за двеминутната регистрација чекаа десетина луѓе, меѓу кои и електричар, неколку студенти и други што работат во областа на технологијата. Митеш Ка, 33-годишник од Индија, се радуваше на брзата исплата. „Тоа се пари добиени на подарок“, рече тој. „Со задоволство ќе го скенирам ирисот и ќе дозволам ‘Ворлдкоин’ да ги добие моите податоци. Ако сакам, секогаш можам да ги избришам податоците, така пишува во апликацијата“.

Ако Бланија има лоши намери, тогаш добро ги крие. Самата „сфера“ не складира податоци за личноста. Скенот на ирисот веднаш се брише од „сферата“ и не се пренесува преку интернет. Единствениот податок што се испраќа, вели тој, е шифрирана низа од единици и нули што го сочинуваат кодот на ирисот и служи како потврда дека станува збор за уникатно човечко суштество. (Луѓето, сепак, можат да изберат да ги споделат своите податоци со „Ворлдкоин“ за потребите на обуката, па во тој случај шифрираните информации може да се испратат преку интернет.) „Ворлдкоин“ управува со податоците на централизиран начин, но работи на воспоставување соработка со универзитети и други неутрални страни за распарчување на низите со знаци на делови и нивно складирање во различни бази на податоци. За да имаат каква било шанса за повторно составување на личниот код, хакерите ќе мора да ги соберат сите делови и да ја разбијат енкрипцијата.

Згора на тоа, достапно е речиси сè што е поврзано со „Ворлдкоин“. Секој може да оди на „Гитхаб“ (GitHub) и да преземе детални шеми на хардверот на „сферата“ или да го проучува протоколот на „Ворлдкоин“.

Годинава ќе почне производството на „сферата“ со поприемлив изглед, во различни бои и други облици,за да се оддалечи од дистописката естетика. Во „Ворлдкоин“ се надеваат дека наскоро и други групи би можеле да одлучат да прават свои „сфери“ и да развиваат услуги врз основа на нивниот протокол.

Всушност, крајната цел на Бланија и на Алтман не е тие да го водат „Ворлдкоин“, туку заедницата на луѓе што го поддржуваат проектот. Тие би сакале да ја видат оваа услуга управувана како еден вид јавно добро.

Матичната плоча на „сферата“ / Фото: Еривер Хијано / Блумберг бизнисвик

Некои критичари го набљудуваат сето ова и му даваат признание на „Ворлдкоин“ за напорот и намерата, но велат дека во основа тоа е погрешен пристап по прашањето на безбедноста. „’Ворлдкоин’ прави нешто навистина важно со тоа што ги става во прв план вредноста на идентитетот и биометриските податоци“, вели Чарлс Хердер, експерт за кибербезбедност и соосновач на „Беџ“ (Badge Inc), стартап во областа на верификација на идентитетот. „Ворлдкоин“, меѓутоа, имаше и недостатоци што можеа да ги искористат хакерите, кои подоцна ги коригира. Според анализата на Хердер на јавно достапната документација на „Ворлдкоин“, постојат фундаментални недостатоци во начинот на кој се чуваат податоците. Притоа, зборуваме за компанија. „Мора да верувате дека за 30 години нивниот начин на водење бизнис нема да се промени ако банкротираат“, вели тој. „Тука се мотивите да се заработат пари од податоците и мора да се потпрете на претпоставката дека тие мотиви нема да ги надминат ветувањата што ви ги дале“.

Алтман првично го поддржа „Тулс фор хјуманити“ од својот џеб, а потоа помогна да се соберат пари за изградба и дистрибуција на технологијата на „Ворлдкоин“. Инвеститорите поседуваат 13,5 проценти од валутата ворлдкоин, која е на 113-то место кај дигиталните токени според пазарната капитализација (неколку места зад криптовалутата флоки, именувана по кучето на Илон Маск). Остатокот се дистрибуира меѓу луѓето што ја купуваат валутата или ја добиваат преку скенирање на ирисот.

За Бланија и Алтман да ги постигнат своите амбициозни цели за спречување на негативните последици од вештачката интелигенција, вредноста на „Ворлдкоин“ треба значително да се зголеми. Тие сметаат дека владите нема да реагираат доволно брзо на промените што вештачката интелигенција ги носи во глобалната економија и ги доведува во прашање работните места. Луѓето што немаат пари, во теорија, ќе можат да се потпрат на приходот од „Ворлдкоин“. „Дефинитивно ќе треба да пробаме нови работи што сè уште не постојат“, вели Бланија.

Бланија во своето обраќање пред студентите во „Џозефс“ го минимизира значењето на реакциите на регулаторните тела во изминатата година. Тој патува од земја до земја, објаснувајќи им ја технологијата на властите, кои очекува дека на крајот ќе почнат да размислуваат како него. Властите во повеќе земји веќе почнаа да се грижат околу брзиот развој на технологијата за вештачка интелигенција во текот на изминатата година, вели тој. Во тој контекст, „Ворлдкоин“ е своевиден систем за рано предупредување, а не злобен собирач на податоци за личноста, како што се прикажува понекогаш. „Мислам дека нашите предвидувања од пред четири години се покажаа како точни и сега е вистинското време за она што го правиме“, вели Бланија. „Сега дојдоа на ред реализацијата и објаснувањето на луѓето дека всушност нема да им ја украдеме душата“.

- Напишано во соработка со Сувашри Гош и Келси Батлер.

Во моментов нема коментари за веста. Биди прв да коментира...

Остави коментар