.webp){kind=icon}
Во споредба со пред 12 години, двојно е зголемена свеста на граѓаните за селектирање отпад, вели Филип Ивановски, извршен директор на „Пакомак“, во интервју за Блумберг Адрија ТВ.
„Последното истражување покажува дека 40 отсто од граѓаните го селектираат или би сакале да го селектираат отпадот, а овој процент изнесуваше 20 отсто пред 12 години. Процесот на менување на навиките на граѓаните не е брз и треба време“, вели Ивановски.
Тој уште вели дека кога бројот на граѓани што селектираат или сакаат да селектираат отпад ќе надмине 50 отсто, тогаш ќе бидат побрзи промените кај граѓаните, бидејќи тие што селектираат ќе станат мнозинство, па на другите ќе им стане непријатно.
„Инфраструктурата секако има големо влијание, бидејќи вие можеби сакате да селектирате, но ако нема каде, тогаш секако дека нема да селектирате“, вели Ивановски и додава дека има градови каде што е исполнета нормата, иако има уште простор за развој на инфраструктурата.
Ивановски појаснува дека она што е малку попроблематично за сите компании во Европа е собирањето пластика и лименки.
„Затоа поставуваме и машини во ’Тинекс’ и во ’Веро’, каде што граѓаните ги враќаат шишињата и лименките и добиваат стимулација, односно поени со кои може да пазарат во маркетите. Иако вредноста на сумата што ја добиваат назад не е голема, сепак тоа е вредноста на материјалот и истата сума би ја добиле и да го однесат во некој најблизок отпад“, додава Ивановски.
Законските решенија во оваа сфера се добри, но проблем е имплементацијата.
„Можам да кажам дека законските решенија се доста коректни, како кон индустријата, така и кон граѓаните, значи направено е реално законско решение. Кај нас, во принцип, не се проблем законите и нивната содржина, туку имплементацијата, и затоа годинава на овој план работиме поинтензивно со институциите“, вели Ивановски.
Тој објаснува дека конкретно во делот на отпадот за пакување, од 109 илјади тони, колку што се проценува дека во Македонија се генерира, само 75 илјади тони се официјално пријавени во „Пакомак“ и уште други две компании.
„Сè уште имаме дел од 30 отсто амбалажен отпад што се пушта на пазарот, а никој не го финансира неговото собирање. Значи, постојат околу 35 илјади тони од компании што пуштаат на пазарот амбалажа за отпад преку своите производи, а никаде не плаќаат за тој амбалажен отпад“, објаснува Ивановски
Тој додава дека она што треба да се направи во следниот период е имплементација на тоа што веќе постои.
