Кинескиот извоз на челик и алуминиум повторно e на удар, додека САД и Европската Унија ги разгледуваат новите царини поврзани со емисиите на јаглерод.
Идејата на администрацијата на претседателот Џо Бајден најверојатно ќе има најголемо влијание на пазарот на алуминиум, особено во ЕУ, која се потпира на кинеските топилници за да ги пополни производствените празнини од руската инвазија на Украина. Таа зависност ги истакнува инфлаторните ризици од какви било мерки што би ја намалиле понудата или би ги зголемиле трошоците врз основа на климатските цели.
„Со ова Бајден, кој потенцијално ја поттикнува инфлацијата, ја повредува светската трговија и секако не им помага на кинеско-американските односи“, вели Пол Гемблс, коосновач и управен партнер на „МБМГ груп“ (MBMG Group), во интервју за Блумберг ТВ „Тоа е троен удар“, додава тој.
ЕУ веќе размислува за данок на јаглеродот од увоз, вклучувајќи ги и челикот и алуминиумот, а Кина е најголемиот производител на двата метала. Таа ги извезува своите вишоци, повремено соочувајќи се со обвинувања дека Пекинг го преплавува светскиот пазар на штета на другите доставувачи. Исто така е и најголемиот загадувач во светот. Челичната индустрија е втор најголем емитер во Кина, по производството на електрична енергија, а во комбинација со алуминиумот сочинува околу една петтина од емисиите на јаглерод во земјата.
Кинескиот извоз на челик го достигна врвот во 2015 година, со 112 милиони тони, што е помалку од Г7, но сега е околу половина од тоа количество. Само дел од тоа завршува во САД и ЕУ. Постојните протекционистички мерки ја намалија продажбата во САД на помалку од милион тони во 2021 година, што е само 1,3 отсто од вкупниот кинески извоз на легури, според истражувачката компанија „Мајстил“ (Mysteel).
Повеќе челик, нешто над три милиони тони минатата година или 4,6 отсто од извозот, се продава во ЕУ. „Потенцијалните царини ќе имаат поголемо влијание врз извозот на висококвалитетни челични производи во регионот“, рече аналитичарот на „Мајстил“, Ксу Ксијангчун. „Веројатно ќе бидат погодени погоните што произведуваат врвни челични производи“.
Bloomberg Mercury
Во меѓувреме, продажбата на алуминиум во странство во мај достигна рекордни 677.000 тони, при што Европа презеде голем дел од тоа количество, бидејќи нејзините топилници беа затворени поради скокот на трошоците за енергија предизвикан од војната во Украина.
Нејасно е како мерките за поврзување на извозот со климатските цели би го промениле односот на Кина кон челикот. Додека индивидуалните производители на челик инвестираа многу во поеколошки технологии, индустријата како целина назадува. Инвестициите во нови високи печки на јаглен се зголемија во првата половина на 2022 година, што е развој кој не е компатибилен со политиката за јаглерод на Пекинг, покажува минатомесечниот извештај на Центарот за истражување енергија и чист воздух.
Додека построгите правила за CO2 придонесоа да се намали производството на челик во 2021 година од рекордни нивоа, а сличен пад на производството се очекува и во 2022 година, Владата го одложи рокот за индустријата да достигне максимални емисии за пет години до 2030 година. Повеќе такви стимулации би можеле да стапат во сила во наредните месеци, бидејќи Владата се обидува да ја поддржи забавената економија.
„Производството на алуминиум, сепак, станува позелено, бидејќи се користи повеќе хидроенергија како замена за јагленот“, вели аналитичарот Ксионг Хуи од Пекинг.
.webp){kind=icon}