Во екот на заострените односи меѓу Пекинг и Вашингтон, социјалните мрежи станаа бојно поле, кое не ја заобиколи ни индустријата за луксуз. Корисниците на Тикток (TikTok) од Кина масовно објавуваат видеа од фабрики што, наводно, произведуваат стоки за некои од најпознатите американски брендови - по цени што се и до 95 отсто пониски од оние во малопродажба во САД.
Овие видеа, често снимани директно од производствените хали, имаат заедничка порака: Сè уште се произведува во Кина. Само вие тоа скапо го плаќате поради царините и брендирањето.
Светот на луксузот, некогаш резервиран за затворени кругови, ателјеа и престижни адреси во Париз, Милано, Лондон и во Женева, и пред царините на Трамп се соочуваше со предизвиците на дигиталното време. Тикток, кој ги спојува производството, маркетингот и продажбата во една апликација, овозможува директен пристап до потрошувачите - без посредници, без брендови, без царини.
Прочитај повеќе

Новиот бран царини на Трамп се сериозен предизвик за луксузот
Некои од најтешките увозни царини што ги објави Трамп во средата се насочени кон најголемите производствени центри за облека и обувки во Азија.
03.04.2025

Дали на брендовите ќе им треба сосема нова формула за успех во 2025-та?
Според годишното истражување на „Мекинзи“ за состојбата на модата, прогнозите за 2025 година се далеку од сјајни.
06.01.2025

Зошто луксузните модни брендови сè почесто менуваат директори?
„Том Форд“ објави дека креативниот директор Питер Хокингс ја напушта функцијата само по една година.
24.07.2024

Претседателот на „Валентино“ предвидува крај на ерата на „тивкиот луксуз“
Рашид Мохамед Рашид предвидува дека богатите потрошувачи повторно ќе сакаат смели дизајни.
28.04.2024
За едни, ова е еволуција на глобалната трговија и демократски одговор на недостижно високите цени и маржи. За други, тоа е закана за вредностите што со децении и векови се градеа преку занаетчиска прецизност, врвно производство, ексклузивност и раскажување приказни.
Сега, јазот меѓу луксузот како симбол на престиж и луксузот како производ „made in China“ никогаш не бил повидлив. А она што порано се случуваше зад затворените врати на погоните, сега се емитува во реално време - вирaлно, сурово и без филтер.
Некои одат толку далеку што тврдат дека кинеските власти овозможиле легална продажба на производи што ги имитираат американските марки - наводно како контраудар на трговските мерки на САД. Официјална потврда за таква политика не постои, но пропагандниот ефект на овие објави е многу убедлив.
„Зошто едноставно не нарачате директно од нас? Нема да верувате кои цени ги нудиме“, вели една од инфлуенсерките, која продава чанти што визуелно потсетуваат на луксузни модели на водечки западни брендови.
Во друго видео, тикток-креаторката @LunaSourcingChina стои пред фабрика за која вели дека произведува јога-хеланки „лулулемон“ (Lululemon)по цена од 5 до 6 долари. Во САД се продаваат за повеќе од 100 долари. „Материјалот и изработката се во суштина исти“, вели таа.
„Блумберг“ пренесува дека портпаролот на „Лулулемон“ рекол дека компанијата произведува околу 3 отсто од своите производи во Кина и дека автентичните производи се достапни само за купување во продавниците на „Лулулемон“, на официјалните веб-страници на брендот и кај овластени партнери.
Иако отпорот е првенствено кон САД, ни европските луксузни брендови со висок квалитет не поминаа без публицитет од овој тип. Тоа е разбирливо бидејќи кога зборуваме за луксуз, дури три земји од топ пет водечки производители на луксузни стоки доаѓаат од Европа.
Франција е дом на најголемите луксузни брендови како „Луј Витон“ (Louis Vuitton), „Шанел“ (Chanel), „Диор“ (Dior), „Хермес“ (Hermès), кои произведуваат голем дел од своите производи во Франција.
Таа земја е клучна за производство и пакување луксузни стоки, поради високото ниво на занаетчиство и традиција.
Италија е лидер во производството на луксузни кожени производи (чанти, обувки) со брендови како „Гучи“ (Gucci), „Прада“ (Prada), „Булгари“ (Bvlgari), „Версаче“ (Versace), „Долче и Габана“ (Dolce & Gabbana), „Ферагамо“ (Ferragamo). Таа земја е позната по традицијата на обработка на кожа и високите стандарди за квалитет.
Швајцарија е глобален центар за луксузни часовници, со брендови како „Ролекс“ (Rolex), „Патек Филип“ (Patek Philippe), „Одамар Пиге“ (Audemars Piguet), „Омега“ (Omega). Швајцарските часовници се симбол за прецизност, луксуз и традиција. Сепак, креаторите на содржини од Кина на Тикток тврдат дека можат да се пофалат со совршени техники на изработка токму за некои од гореспоменатите брендови.
Факт е дека поголемиот дел од кинеското учество во производството на луксузни стоки доаѓа од OEM (скратено од Original Equipment Manufacturer). Производителот е компанија што главно произведува делови од готовиот производ на други брендови. Овие производи или делови често го носат името на брендот што ги продава, а не името на OEM-производителот. Во видеата, кинеските инфлуенсери и сопствениците на таквите компании, односно фабрики, исто така тврдат дека и покрај совршената техника, тие се помалку платени од западните колеги учесници во производството на луксузни стоки.
„Со децении вашата влада и олигарсите ги испраќаат вашите работни места во Кина, не поради дипломатија, не поради мир, туку за да ја искористат евтината работна сила, а притоа ја уништуваат вашата средна класа, ја уништуваат вашата работничка класа и ви велат да бидете горди додека ја продаваат вашата иднина за профит“, вели корисникот @neil778027 во видео. „Американци, вам не ви требаат царини, вам ви треба револуција“. Ова е само една од реакциите на објавите што имаат идеја да прикажат дека сè, па дури и најлуксузните производи, се прави во втората економија во светот. Тоа не изненадува бидејќи овие објави имаат милионски прегледи.
Демократизација на набавката или политички наратив?
Експанзијата на ваквите објави доаѓа во момент кога Тикток се соочува со притисок од американската администрација кинескиот сопственик „Бајтденс“ (ByteDance) да ја продаде апликацијата или да добие забрана. Критичарите тврдат дека алгоритамот на Тикток ѝ овозможува на Кина да ја обликува свеста на милиони Американци.
„Ова изгледа како координирана кампања, која има цел да ги дестабилизира американските трговски мерки, да ги претстави кинеските производи како легитимна и поекономична алтернатива и истовремено да го ублажи негативниот наратив за Кина“, вели Алекс Голденберг, советник на Институтот за истражување дигитални влијанија при универзитетот „Рутгерс“, во изјава за „Блумберг“.
„Ова е нова фаза на глобалната трговија“, смета Камерон Џонсон, партнер во шангајската консултантска фирма ТС (Tidalwave Solutions). „Порано моравте да одите преку посредници, да патувате, да воспоставувате контакти. Денес само скенирате код на Тикток и производот ви стигнува на врата. Ова е целосна демократизација на набавката“.