Колку сте спремни да платите за да го најдете идеалниот партнер?

Би сакала да запознаам: висок, темен, убав маж, со добра смисла за хумор и добро платена работа во стручните служби. Тоа би бил еден од најчестите описи на маж кој секоја жена би го посакала.

Млади, сингл, амбициозни бизнис жени кои работат во лондонски Сити со такви барања го преплавуваат инбоксот на Сиобан Копланд, која се занимава со зближување на спротивните полови. Тие ги минале своите 20-ти студирајќи на врвни универзитети и поминуваат многу ноќи во канцеларија.

До нивните 30-ти години, многу мажи и жени имаат изградено импресивни кариери, но сепак нешто недостасува во нивните животи: љубовта. Откако минале многу време бескрајно вртејќи ги апликациите за запознавање како „Хинџ“ (Hinge), „Бамбл“ (Bumble) и „Тидер“ (Tinder), овие мажи и жени стануваат потемелни околу изборот на партнер со кој ќе го поминат остатокот од животот, отколку постарите генерации.

Клиентите кои се појавуваат во агенцијата на Копланд со назив Cupid in the City поставуваат строги критериуми за наоѓање партнер. На пример, покрај изгледот и личноста, многу е важно да се најде некој кој е подеднакво амбициозен, особено за жените.

„Тие работеле напорно за да дојдат до позициите на кои се во својата кариера, па нивниот стандард станува повисок“, објаснува Копланд. Меѓутоа, за повисоките барања и стандарди при наоѓање партнер, клиентите се подготвени добро да платат. На пример, еден клиент ѝ понудил бонус од 25.000 фунти доколку му најде жена.

Се разбира, не сите плаќаат толку пари за да запознаат партнер бидејќи во 21-от век бројот на апликации за онлајн состаноци драстично се зголеми и начинот на кој функционира романсата фундаментално се промени.

Парадоксот на апликациите за запознавање

Кога една од првите онлајн страници за запознавање, „Меч“ (Match.com), беше лансирана во 1995 година, најблискиот еквивалент на денешното онлајн поврзување беа малите огласи во весниците. Како што се множеа сајтовите за состаноци во текот на деведесеттите и понатаму, а потоа и првите апликации за запознавање како „Грајндер“ (Grindr) во 2009 година, стануваше сè поприфатливо да запознаваш некого преку онлајн профил. „Југов“ (YouGov) истакнува дека повеќе луѓе го запознале својот сегашен партнер преку интернет отколку преку заеднички пријатели.

Depositphotos

Апликациите обезбедуваат пристап до многу поширок фонд на потенцијални совпаѓања, а корисникот има можност да поттикне стотици потенцијални состаноци во една ноќ на скролање - речиси незамислива бројка во споредба со бројот на луѓе што би можеле да ги сретнете за време на ноќно излегување во паб или дружење со пријателите.

Со модернизираното додворување, треба да биде полесно и побрзо од кога било да се најде „оној вистинскиот“. Сепак, се чини дека тоа не е така. Бројот на опции може да биде огромен, вели Мејрид Молој, психолог за врски и директорка на агенцијата која нуди услуги за запознавање на партнери, Berkeley International.

„Онлајн запознавањето има многу предности, но и недостатоци. Главната предност е секако можноста за брзо запознавање луѓе, но без претходна проверка и информации за партнерот. Сортирањето на потенцијалните состаноци и изборот кој е вистинскиот може да биде многу тешко“, посочува таа.

Сортирањето на потенцијални совпаѓања е тешко, како и чувството дека сте само една од опциите за некого. „Минувам низ фази на целосно бришење на сите апликации, бидејќи тоа е заморно и деморализирачко. Странците се многу поостри во одбивањата од некој кого би ги сретнале во реалниот живот“, вели 29-годишна жена, која побарала да остане анонимна.

Долгогодишен корисник на апликации за запознавање, кој исто така побарал анонимност, вели дека постои јасен сооднос во користењето на апликациите за запознавање. „На секои 100 луѓе со кои човек се поврзува, десет може да се претворат во состанок. Но, само еден од тие десет оди доволно добро за потенцијално да се претвори во врска“.

„Имав околу 400 совпаѓања по апликациите и бев во врска со четири од нив. Мислам дека е одредено олеснување во смисла дека можеш да бидеш во соба со 100 луѓе, а еден од нив може да ти биде сопруга или сопруг. Подобро е така отколку во старо време кога во селото имало тројца на твоја возраст, па едниот морал да ти биде партнер“, заклучува тој.

Bloomberg

Интересно, Копланд работи со многу слична, но и различна стапка на успех. Околу 5.000 први состаноци што ги договорила таа, резултирале со приближно 350 парови.

Молој вели дека работела и со клиенти на возраст од 22 години кои биле подготвени да платат илјадници фунти за услуги за пронаоѓање на партнер, само за да го избегнат времето потрошено на наведената стапка на успех во поврзувањето. Работните притисоци кои им ја одземаат енергијата на луѓето за прелистување на апликациите се исто така дел од проблемите на нејзините клиенти и додава дека има клиенти кои работат за „Твитер“ при што сите се исцрпени од обемот на деловните обврски.

Проблемите со запознавањете преку апликации создадоа и нови професии како тренери и водичи кои ветуваат дека ќе ви помогнат. „Можете да ангажирате луѓе да го водат вашиот профил, да пишуваат пораки во ваше име и да ви помогнат да го заведете вашиот идеален партнер“.

Социјални промени кои го обликуваат запознавањето

Можеби сега е време да направиме чекор назад и да видиме како дојдовме до оваа сегашна состојба на работите. За почеток, јасно е дека има големи промени во улогите на жените во општеството. Пред 50 години, 54,6 отсто од жените на возраст од 16 до 64 години оделе на работа во Британија, според Канцеларијата за национална статистика (ONS). Речиси 50 години подоцна уделот е 71,9 отсто.

Жените тогаш ретко завршувале факултети, дури и до тој степен што им биле забранети повеќето колеџи на Универзитетот во Оксфорд. Бројките покажуваат дека денес на универзитетите во Велика Британија и во многу други западни земји бројот на жени е поголем од мажите.

Оттука и не е изненадување дека овие промени имаат големи последици врз тоа како луѓето се запознаваат, без разлика дали ќе останат заедно или не.

„Жените, бидејќи имаат свој независен приход, се послободни отколку во минатото да ги одбијат состаноците што не ги сакаат. Како последица на сето ова, границата на очекувањата од мажите се зголемува“, вели д-р Томаш Цврчек, вонреден професор по економија на UCL, каде што ги проучува ефектите од демографските промени.

Bloomberg

Како што се зголемија финансиските можности за жените, многумина чекаат подолго пред да стапат во брак и имаат можност за избор, што е исто така еден од факторите што доведува до подоцнежно стапување во брак на хетеросексуалните парови.

Стапката на бракови од спротивен пол во 2019 година била најниска од 1862 година, според бројките на ONS. Просечната возраст на брак била 34,3 години за мажи и 32,3 години за жени. За истополовите врски старосната граница е уште поголема - 38,1 години за мажи и 33,8 години за жени.

„Зборуваме за неков вид на премија која можам да си ја дозволам“, вели една жена на 30-годишна возраст која работи во секторот за финансиски услуги и посакала да остане анонимна. „Но, ако немате добра работа и сте финансиски зависни од вашиот партнер, ќе останете во врската дури и ако работите не функционираат. Јас сум привилегирана што можам да заминам“, додава таа.

Можеби изгледа сурово да се зборува за романса под иста маска со статистиката, но вистината е дека љубовта барем делумно може да се разбере преку бројки. Покрај разочарувањата и скршените срца, бројките можат да ни помогнат да разбереме како наоѓаме љубов и зошто понекогаш таа не заобиколува.

Тоа е запознавање со нови потенцијални партнери, преку бројки.