.webp){kind=icon}
Кога рок-бендот „Фиш“ (Phish) ја започна својата песна од 2004 година „A Song I Heard the Ocean Sing“ во април на „Сфир“ (Sphere), повеќе од 18.000 обожаватели гледаа со отворена уста додека квартетот од Вермонт свиреше среде коралниот гребен.
Рибите пливаа од едната до другата страна на сцената меѓу џиновски пулсирачки медузи, додека целата купола беше трансформирана во хипнотизирачко подводно искуство. Човечки тела се нишаа во водата среде треперливите црвени и зелени блесоци. Од морското дно никнаа високи растенија. Сцената беше само еден од десетиците визуелни прикази внатре и надвор од осветлената купола во Лас Вегас вредна 2,3 милијарди долари, најпознатото концертно место во светот.
Замислен од Џејмс Долан, кој исто така е сопственик на кошаркарскиот тим Њујорк Никс, „Сфир“ се обиде да го редефинира концертното искуство - поставувајќи музичка изведба во живо пред површина од речиси 15.000 квадратни метри со највисока можна ЛЕД-резолуција. Тоа бара инвестиции од повеќе милиони долари во графика.
„Ми требаат дополнителни инвестиции за повторно да пораснам“, рече извршниот директор на „Дисгајс“ (Disguise), Фернандо Куфер за време на вечерата во „Мадр волф“ во Лас Вегас, непосредно пред концертот на „Фиш“. „Ние ја создадовме категоријата. Ние ја водиме. Зошто да не ја искористиме предноста?“
„Дисгајс“ започна како уметнички проект. Метју Кларк, Крис Бирд и Ашраф Нехру го формираа мултидисциплинарното студио „Визуал артист“ во раните 2000-ти, кое ги интегрираше новите технологии со традиционалните медиуми во скулптурата, изведбата и инсталацијата. Нивниот проект беше производство на визуелни материјали за британската електронска група „Масив атак“ и нејзината стота турнеја „Window“ во 2003 година, што доведе до долгорочна соработка.
Подоцна развија софтвер за поедноставување на визуелните прикази на настани во живо, познат како 3Д технологија. Групата создаде дела за музичари, вклучувајќи ги „Ролинг стоунс“, шоуа на Бродвеј како „Хари Потер“ и музеи како „Викторија и Алберт“.
Фернандо Куфер се приклучи во 2015 година, по години работа за брендови како што се „Жилете“ и „Боди шоп“. Видеото е бизнис со огромен неискористен потенцијал. Во тоа време компанијата имаше 17 вработени и оствари приход од околу три милиони долари. Основачите беа растргнати помеѓу уметничко студио и технолошка компанија. Но Куфер јасно виде по кој пат треба да одат.
„Ова е технолошки бизнис и ние мора да го водиме како технолошки бизнис“, им рече Куфер на своите партнери. Тој ја фокусира компанијата на хардвер и софтвер (технологија за создавање 3Д визуелни ефекти), ја преименува во „Дисгајс“ и почна да склучува договори со повеќе партнери.
„Дисгајс“ всушност не создава визуелност - компаниите како „Индустријал лајт“ (Industrial Light) и „Меџик“ (Magic) го прават тоа. Концертните сали се потпираат на „Дисгајс“ за обработка и вметнување различни графики, поставувајќи ги во низа, а клиентите плаќаат од стотици илјади до милиони долари за користење на нивните сервери, со дополнителни надоместоци за пристап до различни софтверски алатки. Иако серверот е основата, „Дисгајс“ гледа многу поголем потенцијал во софтверскиот бизнис - особено кога станува збор за виртуелна продукција и пренос во живо.
ЕНМ (ENM), јужнокорејска компанија за забава, ја користи технологијата на „Дисгајс“ за своето внатрешно виртуелно продукциско студио, „ВП стејџ“ (VP Stage), за 2Д мапирање на слики и видео, како и за виртуелна и проширена реалност. Компанијата планира да го користи „ВП стејџ“ за снимање широк спектар визуелни содржини за сите видови забава, од филмови до ТВ-серии, емисии и реклами.
„’Дисгајс’ досега има ненадминати решенија користејќи 2Д видео и слики“, наведе портпаролот на ЕНМ во изјавата. За компанија како ЕНМ, чија библиотека со содржини покрива широк опсег на жанрови и формати, решенијата на „Дисгајс“ беа многу погодни.
Финансиска поддршка
Во 2017 година „Дисгајс“ почна да бара финансиска поддршка. Куфер изврши откуп на менаџментот со поддршка на „Ливингбриџ“, приватна инвестициска фирма со средна големина со седиште во Лондон. Во текот на следните неколку години, Куфер ги зголеми приходите на „Дисгајс“ на околу 40 милиони долари и отвори канцеларии во Њујорк, Атланта и Лос Анџелес.
Компанијата беше на работ на затворање на голема инвестиција со „Чарли груп“ (Carlyle Group), една од најголемите приватни компании во светот, кога пандемијата ги прекина концертите и продукцијата во живо и го преобликува емитувањето. „Дисгајс“ прекуноќ ги изгуби сите свои проекти, а имаше моменти кога Куфер мислеше дека компанијата ќе мора да се затвори.
Сепак, пандемијата се покажа како среќна околност за „Дисгајс“, бидејќи ја зголеми побарувачката за технологија за виртуелно производство - и за игри. „Дисгајс“ претходно соработуваше со „Епик гејмс“, најпозната по видеоиграта Фортнајт. Но најзначајниот изум на „Епик“ е, всушност, „Анриал енџин“ - софтверот за 3Д графика што им овозможува на луѓето да развиваат видеоигри, да произведуваат или анимираат филмови и да визуализираат простори и производи.
„Епик“ го виде потенцијалот во технологијата на „Дисгајс“ и се стекна со малцински удел од пет проценти, давајќи му го капиталот потребен за да ја преживее пандемијата.
„Сè станува кинематографско искуство“, рече Џон Меконел, графички продуцент за Портланд трејлблејзерс, еден од само петте тима во НБА што сите нивни преноси во живо ги произведуваат внатре. Работејќи со тимот, „Дисгајс“ создаде „следач за температура“ што ќе покажува дали играчите шутираат добро или не. Ако играчите се во форма или играат добро, температурата ќе се зголеми.
„Иновации како овие се неопходни кога се натпреваруваме за внимание“, рече Меконел. „Нашата сопственичка група беше многу фокусирана на тоа да го направиме преносот на играта што е можно подобро“.
Најголемата можност за „Дисгајс“ може да биде во Холивуд, каде што Куфер се сели сега, по 23 години поминати во Лондон. Во Калифорнија „Дисгајс“ се занимава со студија за виртуелни ефекти што работат на десетици различни звучни сцени, вклучувајќи и многу што работат со „Нетфликс“.
Ниту една од неверојатните визуелни слики не би била можна без „Дисгајс“, технолошката фирма со седиште во Лондон, која ги прави кутијата и придружниот софтвер што служи како мозок зад шоуто во живо. Основана пред повеќе од 20 години, „Дисгајс“ им ја продава својата технологија на многу од најистакнатите светски музичари, вклучувајќи ги Тејлор Свифт и Џастин Тимберлејк, како и на фестивали како „Коачела“.
„Дисгајс“ се позиционира во центарот на „експлозивниот“ пазар за визуелна графика на концерти, филмски сетови, па дури и цркви. Побарувачката за виртуелно производство се очекува да порасне на 7,13 милијарди долари до крајот на 2029 година од 1,99 милијарда долари во 2022 година, според сопствената процена на компанијата.
Тејлор Свифт/Bloomberg Mercury
Откако го освои пазарот со музика во живо, „Дисгајс“ се проширува во светот на вестите и спортот, како и холивудски продукции. Тие работат со „Ен-би-си њуз“ за покривање на изборите и со „Нетфликс“ на сериите како што е „Сладок заб“. Тие исто така работеа со Портланд трејлблејзерс за да внесат зголемена реалност во нивните кошаркарски преноси.
Сето ова му помогна на „Дисгајс“ да надмине 100 милиони долари во продажба. За да се достигнат 200 милиони долари, потребно е да се вработат повеќе луѓе.
