Тие сакаат да не платат повеќе од 500 долари за ноќевање во хотел и не се заинтересирани за дополнителни трошоци за позелени или полуксузни опции, според најновото истражување на МЛИВ (MLIV Pulse) на 465 испитаници, од кои нешто повеќе од половина се од САД и Канада, а четвртина од Европа.
Ова можеби го одразува намалувањето на довербата на потрошувачите или поплаките дека надуените цени не се усогласени со пропорционално зголемување на квалитетот на услугите.
Резултатите беа објавени за време на еден од најпрометните периоди за резервации за патувања. Во март, повеќето луѓе почнуваат да ги финализираат своите летни планови, а „ранобудниците“ резервираат одмор за крајот на годината.
Околу 69 отсто од учесниците во истражувањето изјавиле дека нивниот максимален буџет за една ноќ во хотелска соба е 500 долари, додека 24 отсто се подготвени да потрошат до 1.000 долари. Пет отсто го поставиле својот лимит на 2.000 долари, а два отсто продолжуваат да се забавуваат трошејќи над 3.000 долари за ноќ Испитаниците се трговци, портфолио менаџери, високи менаџери и инвеститори на мало.
Иако од 500 до 1.000 долари за ноќ може звучи премногу, тој опсег ги елиминира најотмените хотели на повеќето големи пазари, а да не зборуваме за апартманите или поголемите соби во објектите од средно ниво.
Според податоците на „Гугл“, типичните цени за хотели со пет ѕвезди во Њујорк се од 523 до 999 долари за ноќевање во април и мај. Во Париз тој износ е поголем и се движи од 707 до 1.382 долари. На островот Сент Бартс, каде доцната пролет го означува крајот на сезоната, типичниот ценовен опсег за хотел од висока класа достигнува 1.451 долари.
Резултатите од истражувањето сугерираат дека луксузните хотели, ресторани и авиокомпании летово ќе се соочат со нервозни потрошувачи.
Банкарските колапси, жестоката инфлација инфлација, зголемените отплати за хипотеки и омекнувањето на пазарот на трудот, особено во секторите со високи приходи, како што е технологијата, може да доведат до тоа туристите да го зауздаат дискреционото трошење. Патниците внимаваат на своите паричници, дури и откако личните приходи се зголемија побрзо од цените во периодот на 12 месеци до февруари.
Ограничениот апетит за прекумерно трошење, исто така, веројатно ќе натера некои патници да се оддалечат од сè поскапите авионски билети. Некои авиокомпании, како што е „Луфтханза“ (Deutsche Lufthansa AG), намерно го контролираа капацитетот, надевајќи се дека туристите кои не зависат од цените ќе бидат подготвени да платат колку што е потребно за да стигнат до посакуваните дестинации.
Повеќе од половина од професионалните инвеститори велат дека негативните економски фактори, како што е рецесијата, ќе ги поткопаат акциите на авиокомпаниите во следните 12 месеци. Инвеститорите на мало се пооптимистични, бидејќи 60 отсто од нив предвидуваат позитивен моментум во секторот.
Друг тренд што е прекинат со наодите од истражувањето е континуираниот раст на „деловно слободно време“ патувања, што подразбира дека патниците ги комбинираат деновите на одмор со службено патување за да уживаат во својата деловна дестинација кога ќе бидат слободни; 62 отсто од професионалните инвеститори и 56 отсто од инвеститорите на мало рекле дека тоа не е нешто што би го направиле оваа година.
Можеби не е изненадувачки да се види дека инвеститорите на мало имаат поголема флексибилност да работат од далечина отколку банките и фирмите од Волстрит, но вреди да се напомене дека и двете групи генерално се држат настрана од подолги отсуства. Всушност, повеќето испитаници велат дека нивните навики се рекалибрирале на нормите пред пандемијата. Само 10 проценти велат дека прават еколошки свесен избор за патување - спротивно на извештаите од индустријата - а 50 проценти велат дека нивните трошоци се вратиле на нивоата пред пандемијата.
За тие патници, деновите на т.н. одмазничко трошење од крајот на пандемијата, ако некогаш ги имало, завршија.
Бројот на луѓе кои планираат да потрошат многу на следниот одмор е исклучително мал: седум проценти. Една четвртина велат дека веројатно ќе потрошат многу малку. Меѓу 18 отсто кои рекле дека ќе ги намалат трошоците, 72 отсто биле професионални трговци, а 28 отсто работат во малопродажба.
Еден аспект на патувањето кој остана непроменет од 2019 година е ставот на потрошувачите за главните аеродроми. На прашањето од кој аеродром најмногу се плашат, испитаниците најмногу ги посочиле Џон Ф. Кенеди во Њујорк и лондонскиот Хитроу, а по нив следат меѓународните аеродроми во Лос Анџелес и Њуарк Либерти.
МЛИВ е неделно истражување за читателите на „Блумберг њуз“ на терминалот и на интернет, спроведено од тимот на Bloomberg Markets Live, кој исто така го води блогот MLIV 24/7 на терминалот.