Уживањето во едно од класичните италијански јадења стана значително поскапо, цената за приготвување просечна пица „маргарита“ во декември е зголемена за речиси 30 отсто во однос на минатата година.
Ова далеку ја надминува минатомесечната стапка на инфлација од 12,3 отсто во земјата, која беше поттикната од наглиот раст на цените на енергентите и храната. Откако државата инвестира 75 милијарди евра за да им помогне на Италијанците да се справат со зголемените цени на гасот и електричната енергија, цените и натаму незапирливо растат.
Со анализа на традиционалниот неаполски специјалитет се занимава Pizza Margherita Index на „Блумберг“, чија цел е да даде увид во трошоците за живот преку процена на цените на состојките за приготвување на едно од најпознатите и наједноставни јадења во земјата.
Преку обработка на податоци од италијанскиот национален институт за статистика и Министерството за финансии, индексот го следи растот на цените на основните состојки - брашно, домати, сирење моцарела и маслиново масло. Тој ја зема предвид и потрошувачката на струја потребна за печење пица во електрична печка.
Трошоците за приготвување пица во домашни услови се зголемија многу побрзо од цената на готовата пица, која поскапе само за 9,9 отсто. Тука би можела да помогне економијата на обем.
Освен енергијата, за најголемиот скок на цените во индексот се одговорни и моцарелата, чија цена порасна за речиси 27 отсто, и брашното, кое поскапе нешто помалку од 22 отсто. Овие состојки се вообичаени артикли во типичната потрошувачка кошничка, дури иако не секој прави пица дома.
Иако има голема дебата за тоа кои додатоци се прифатливи за „вистинската“ италијанска пица (ананасот дефинитивно не е), „маргарита“, заедно со уште поедноставната верзија без моцарела позната како „маринара“, се сортите што се најценети од пуристите.
Овие видови се веројатно најчести меѓу осумте милиони пици што, според водичот за храна „Ил гамберо росо“ (Il Gambero Rosso), секојдневно се печат во земјата.
Легендата вели дека пицата „маргарита“ била создадена во чест на првата кралица на обединета Италија, Маргарита од Савоја, за нејзината посета на Неапол во 1889 година. Боите на ова јадење, кога конечно ќе се зачини со свежи листови босилек, се зелена, бела и црвена, исто како оние на италијанското знаме.
Постојат неколку варијанти на пица, една од нив е римската тенка како хартија и, од друга страна, многу богатата њујоршка. И покрај ова, неаполците тврдат дека се класа за себе.
Ова беше признаено и од Европската Унија, која ја препозна нивната пица како традиционален специјалитет (анг. Traditional Specialty Guaranteed product). За да ја добие оваа ознака, пицата мора да биде печена во рерна на дрва на 485 Целзиусови степени (905 Фаренхајти), работ мора да биде дебел најмалку 1-2 сантиметра и треба да се користат само специфични состојки, како екстра-девствено маслиново масло, свеж босилек, традиционална локална моцарела и локални домати.