.webp){kind=icon}
Емануел Макрон оваа недела се соочува со проблеми во парламентот, но и протести поради неговиот план да ја зголеми старосната граница за пензионирање. Овие проблеми имаат потенцијал да се претворат во политички непријатен исход што ќе ја обликува способноста на францускиот претседател да продолжи да ја турка својата агенда.
Тестот започнува в среда кога група од 14 пратеници од Националното собрание и Сенатот се состануваат зад затворени врати за да го финализираат предлог-законот што ќе биде претставен на гласање во двата дома. Во исто време, синдикатите ќе се соберат на уште еден ден штрајкови и протести против предложените измени.
Макрон има избор: да продолжи со гласање в четврток, а за законот да се усвои потребна му е поддршка од колебливите опозициски пратеници, или да започне процес на донесување уредба што ќе го протурка законот без гласање, што пак може да предизвика улични протести.
Неговиот обид да ја зголеми минималната возраст за пензионирање во Франција за две години, на 64 години, стана дефинитивен проблем во вториот мандат на Макрон. Инвестицискиот банкар кој стана претседател вели дека промената е од суштинско значење за да се избегне растечкиот дефицит во јавните финансии и за справување со ниските стапки на вработеност кои ја кочат француската економија.
Но, синдикатите се уште жестоко се противат на овој потег. Тие организираат постојани штрајкови и протести од јануари, тврдејќи дека промената на старосната граница несразмерно ќе ги погоди најсиромашните, особено оние кои почнале да работат рано без да одат на факултет.
Bloomberg
Додека протестите и штрајковите беа главно мирни, некои синдикати повикаа на порадикални акции. Анкетите покажуваат дека огромното мнозинство Французи сè уште ги поддржуваат.
Владата на Макрон гази претпазливо. Во подготовките за собраниското финале, министрите велат дека единствена опција на која работат е да се стави предлог-законот на гласање. За ова, тие лобираат кај конзервативните републиканци, од кои многумина остануваат во недоумица дали да го поддржат Макрон.
„Мораме да ги вложиме сите сили за да добиеме мнозинство оваа недела во Националното собрание“, рече министерот за финансии Бруно Ле Мер за радиото Франс Инфо во понеделникот. „Ова е важно за парламентарното мнозинство и за државата“.
Сепак, владата не ја отфрли можноста да го користи процесот на декрет како последно средство, наречен член 49.3 по неговото место во францускиот устав. Филип Мартинез, шеф на синдикатот, предупреди дека тоа ќе оправда понатамошна синдикална акција и ќе претставува сериозна закана за демократијата.
„Тоа не е она што го сака народот – демократија значи да се слуша народот“, рече Мартинез на ТВ БФМ.
Bloomberg
Повикувањето на Уредбата 49.3 може да биде единствениот начин да се усвои реформата со оглед на тоа колку ризично би било гласањето, вели Мелоди Мок-Грует, експерт за парламентарни прашања. „Сепак, туркањето на законот би било признавање неуспех“, рече таа.
Во корист на Макрон, сепак, постојат знаци дека протестното движење го губи замавот бидејќи саботните маршеви го забележаа својот најмал одѕив досега од 368.000, според владините бројки. Ова бројка се споредува со врвот на протестите пред неколку недели кога излегоа нешто повеќе од 1,3 милиони луѓе.
Згора на тоа, Французите се повеќе очекуваат пензиската реформа да продолжи без оглед на протестите. Анкетата на Елабе на 1.003 возрасни на 9 и 10 март покажа дека 78 отсто очекуваат законот да помине, што е за 14 поени повеќе споредено со пред една недела.
