.webp){kind=icon}
Холандија го задржа своето место како најдобар пензиски систем во светот според годишниот меѓународен индекс, кој предупреди дека премногу луѓе глобално се пензионираат без доволно насоки за тоа како да ги направат своите заштеди долготрајни.
Исланд, Данска и Израел ја следат Холандија, со што се заокружат првите четири системи глобално, според годинашниот индекс на „Мерсер“ (Mercer CFA Institute Global Pension Index). Тие се единствените земји од 48 оценети што добија вкупна оценка А.
Извештајот, кој ги оценува пензиските системи врз основа на нивната адекватност, одржливост и интегритет, посочува дека додека оние на врвот се справуваат добро, постојат демографски предизвици за пензиите низ светот.
„Едноставно не раѓаме деца и живееме подолго“, рече во интервју Дејвид Нокс, партнер на „Мерсер“ и водечки автор на извештајот. „Ако ги комбинирате стареењето на населението и помалкуте даночни обврзници со државниот долг и очекувањето за државни пензии, нешто мора да се промени некаде“.
Зголемените очекувања за животниот век и падот на стапките на наталитет, заедно со високите каматни стапки и зголемените трошоци за грижа, го зголемија притисокот врз државните буџети за поддршка на пензиските програми, се наведува во извештајот, додавајќи дека тоа придонело за пониски вкупни оценки на индексот годинава.
САД се рангирани на 29-то место, Обединетото Кралство на 11-то и Јапонија на 36-то. Индија беше рангирана најниско, со оценка Д, зад Јужна Африка, Турција, Филипините и Аргентина, кои исто така беа оценети со Д. Австралија, чиј пензиски систем е високоценет глобално, падна под Сингапур, на шестата позиција.
Кина е рангирана на 31-то место, но неодамнешните пензиски реформи во земјата не се одразени во нејзината оценка годинава, објаснија од „Мерсер“. Мексико, Индија и Франција исто така неодамна извршија одредени промени.
Претходно годинава Обединетите нации известија дека една во четири земји го надминала врвот на населението, бидејќи намалувањето на стапките на раѓање придонесува за побавен раст. Демографските промени значат дека земјите треба да имаат пофлексибилен пристап кон пензионирањето наместо да поставуваат специфична возраст за престанок на работниот однос, вели Нокс.
Луѓето треба да бидат охрабрени да работат со скратено работно време за да ги дополнат пензиите, рече тој, што бара промена во размислувањето од страна на владите, работодавците и работниците.
Во светот се случува поместување од решенијата со дефинирани пензиски износи, кои исплаќаат загарантирана пензија на лице кога ќе се пензионира, кон системи на придонеси, каде што луѓето имаат индивидуални сметки за заштеди на кои вложуваат пари во текот на својот работен век, се наведува во извештајот.
Луѓето треба да добијат помош за да ги разберат своите опции кога ќе се пензионираат, рече Нокс.
„Тоа го поставува прашањето како пензиските фондови го прават тоа на наједноставен и најдостапен начин“, рече тој.
