Во најоптимистичките делови од Волстрит, ветувачките податоци од минатата недела за инфлацијата во САД сугерираа дека американските Федерални резерви (ФЕД) сепак би можеле да постигнат меко приземјување. Но таквото уверување не преовладува меѓу големите менаџери на пари, кои се обложуваат дека економската криза ќе биде дефинирана во следната година од сѐ уште жешките цени.
Ако се разгледува кривата на приноси од обврзниците што праќаат сигнали за рецесија, стагфлацијата е консензуален став меѓу неверојатните 92 отсто од испитаниците во најновото истражување на управителите со фондови, спроведено од Банк оф Америка (Bank of America Corp).
Во исто време Ситигруп (Citigroup Inc) го отсликува сценариото на притисокот од Пауел, според кого ФЕД ќе биде принуден да ги покачува каматите дури и ако растот падне, додека Блекрок (BlackRock Inc.) не гледа можност за меко приземјување ниту во САД, ниту во Европа.
Мечкиниот став доаѓа и покрај неодамнешните податоци за вработување, како и за потрошувачки и производствени цени, во комбинација со пристојните корпоративни заработки во третото тримесечје, кои сугерираат дека американската централна банка всушност ќе успее во својата тешка мисија да ги зголеми трошоците за задолжување без пад на деловниот циклус.
Сепак, засега класата професионални инвеститори гледаат уверливи докази за бенигни промени во економските прашања пред да го променат материјално своето одбранбено позиционирање во борбениот свет на акции и обврзници.
„Централната банка претерано ќе ја затегне монетарната политика и ќе ја однесе економијата во умерена рецесија, но ќе престане да расте пред да се стори доволно за инфлацијата да се сведе на посакуваната цел, со што штетата од зголемувањето на каматните стапки станува уште појасна“, рече Веи Ли, главен инвестициски стратег во Блекрок.
Ли гледа забавување на растот во САД, намалување на заработките и зголемување на ценовните притисоци, што ги оправдува компаниите во слабите пазари на акции и обврзници, иако се подготвени да вратат дел од парите назад во корпоративни кредити. Нејзиниот став го делат и инвеститорите во Банк оф Америка, кои во голема мера гледаат стагфлација во претстојниот период.
Последното истражување на компанијата покажува дека историски слабите акции се со најнизок удел во технологијата од 2006 година и со преголема готовина. Песимизмот е во спротивност со налетот на возбуда предизвикан од минатонеделниот извештај за инфлацијата во САД, што укажува дека ценовните притисоци можеби веќе го достигнаа врвот. Тоа ја интензивира расправата за тоа дали ФЕД има простор за намалување на темпото на зголемување на каматните стапки.
Меѓу најјастребовски расположените е претседателот на ФЕД Сент Луис, Џејмс Балард, кој рече дека креаторите на политиките би требало да ги зголемат каматните стапки на најмалку пет до 5,25 отсто за да ја скротат инфлацијата. Тоа следуваше откако претседателката на ФЕД Сан Франциско, Мери Дели, изјави дека пауза во циклусот на покачувања е отфрлена како идеја, додека претседателката на ФЕД Канзас Сити, Естер Џорџ, предупреди дека за ФЕД може да биде сѐ потешко да ја скроти инфлацијата без да предизвика рецесија.
Додека зголемувањето на каматните стапки предизвикува мечкин пазар на акции и обврзници, ФЕД од пријател во биковски период станува новооткриен непријател. И не се чини веројатно дека во скоро време ќе се заокружи острата политика. Ситигруп, на пример, ја фали идејата на Џереми Пауел, при што централната банка под негово водство е принудена на зголемување на каматните стапки, со што го забавува растот додека инфлацијата сѐ уште беснее.
„Го класифицираме опкружувањето како стагфлација“, вели стратегот од Ситигруп, Алекс Сондерс. Тој препорачува продажба на американските акции и кредити за купување стока и обврзници.
Инвеско, исто така, чекори внимателно, насочувајќи ја изложеноста на одбранбени акции со прекумерна улога во државните обврзници и американските инвестициски кредити.
„Сигнал за да станеме повеќе 'ризични' би биле знаците дека ФЕД се приближува кон паузирање со зголемувањето на каматните стапки“, рече Кристина Хупер, главен стратег за глобален пазар во Инвеско.
Дури ниту Ендру Шитс од Морган Стенли, кој има малцинско мислење дека базичната инфлација ќе падне на 2,9 отсто до крајот на 2023 година, уште не е подготвен да ризикува, со оглед на изгледите за забавување на економијата. Сепак, како причина за оптимизам ја наведува средината од 1990-тите години. Во тој период, обележен со зголемена инфлација со огромни каматни стапки, акциите и државните обврзници на крајот успеаја да остварат големи добивки.
„Мечките велат дека меките приземјувања се ретки, но се случуваат“, напиша Шитс во својата прогноза за следната година.