Најголемите светски играчи во областа на фосилните горива испраќаат јасна порака: транзицијата кон зелена енергетска иднина ќе бара уште поголеми количини на природен гас.
Најголемите светски производители како „Шел“ или „Шеврон“ имаат намера да ги забрзаат инвестициите во природен гас. Кина продолжува да потпишува договори за набавка на течен природен гас (ЛНГ) за периодот по 2050 година, а не заостануваат и европските увозници. САД продолжуваат со нови проекти кои треба да ја претворат земјата во главен извозник на ЛНГ.
На „најчистото“ фосилно гориво очигледно се гледа како на мост до зелените извори на енергија, а еколозите се залагаат за намалување на неговата употреба тврдејќи дека е претставено како почисто отколку што всушност е. Сега, идејата дека побарувачката за гас може да достигне врв во скоро време, исчезнува.
„Продавачите на ЛНГ се прилично уверени дека побарувачката ќе трае со децении“, рече Бен Кејхил од Центарот за стратешки и меѓународни студии со седиште во Вашингтон.
Кина минатиот вторник потпиша 27-годишен договор за снабдување со ЛНГ со Катар, а германскиот увозник во четвртокот потпиша договор за купување ЛНГ од САД до 2046 година, иако Германија сака да биде јаглеродно неутрална една година пред тоа. Околу 60 милијарди кубни метри ново производство на гас е одобрено откако Русија ја нападна Украина, речиси двојно повеќе отколку во претходната деценија, покажуваат податоците на Меѓународната агенција за енергетика.
Според Саул Кавониќ, енергетски аналитичар од Сиднеј, посветеноста на гасот има смисла и за акционерите бидејќи овој енергетски производ беше профитабилен во последните неколку години.
„ЛНГ во иднина ќе биде уште поважен отколку што е сега. Лесно може да се транспортира до онаму каде што е најпотребно. А природниот гас произведува 50 проценти помалку емисии на јаглерод кога произведува електрична енергија отколку јагленот“, изјави извршниот директор на „Шел“, Ваел Саван.
„Шел“ планира да ги зголеми инвестициите во природен гас за 25 отсто оваа година на рекордни пет милијарди долари и да продолжи на тоа ниво до 2025 година.
Гасот е важен и за развојните планови на италијанската енергетска компанија „Ени“ и затоа инвестира 4,9 милијарди долари за купување на „Нептун Енерџи Груп“ која има големи резерви на гас. Двата најголеми романски производители на природен гас оваа недела одлучија да инвестираат четири милијарди евра во проект во Црното Море по децении размислување. Француската компанија „Тотал енерџис“ се согласи да купи удел во проектот за нов американски терминал за извоз на ЛНГ и е во преговори со Саудиска Арабија за инвестирање во голем проект за гас.
Сепак, сè уште не е јасно колку инвестиции и гас ќе бидат потребни за време на зелената транзиција.
Генералниот секретар на Обединетите нации, Антонио Гутереш, овој месец рече дека производителите и финансиските институции треба да се обврзат да престанат да инвестираат во зголемување на резервите на нафта и гас.
„Со широко отворени очи се движиме кон катастрофа“, изјави тој.
Најголемиот аргумент против природниот гас се емисиите на метан како нуспроизвод на производството на гас, кои акумулираат 80 проценти повеќе топлина од јаглерод диоксидот во првите две децении по испуштањето во атмосферата.
„Шел“, „Ексон Мобил“ и другите секторски гиганти велат дека работат на намалување на емисиите на метан и имаат за цел да постигнат речиси целосен крај на емисиите на метан до 2030 година.