Топлотните бранови се сè поголема закана за снабдувањето со струја

Топлотните бранови низ Европа сè почесто предизвикуваат потреба нуклеарните електрани да се исклучуваат од работа, при што се очекува ситуацијата да се влошува во следните децении, а опциите за ублажување се ограничени.

Според студија објавена во списанието „Енерџи економикс“, прекините во работата на нуклеарните централи предизвикани од временски услови – главно поради зголемената температура на водата за ладење – се зголемиле тројно во периодот од 2010 до 2019 година, во споредба со 1990 – 2009 година. Поради климатските промени, се очекува интензитетот и траењето на овие топлотни бранови дополнително да расте.

„Летните топлотни бранови брзо се зголемуваат – секоја година од 2010 наваму има во просек уште 0,85 денови повеќе“, изјави Џес Хикс, метеоролошки аналитичар во „Блумберг НЕФ“. „Тој тренд значи сè поголеми ризици за водата за ладење кај француските нуклеарни централи“.

 

Bloomberg

Европа го зголемува својот капацитет за производство на обновлива енергија, но изворите на постојано производство, како што е нуклеарната енергија, и натаму се клучни за стабилно снабдување со електрична енергија кога сонцето не свети или ветерот не дува. Ова е особено важно во жешките летни денови, кога потрошувачката на струја може нагло да порасне поради вклучување на клима-уредите.

Одделна студија, објавена во април во списанието „Енерџи“, разгледала два реактора на компанијата „Електрик де Франс“ кои користат речна вода за ладење. Студијата заклучува дека климатските промени ќе ја зголемат температурата на водата и ќе го намалат нејзиниот проток. Доколку двата реактора сè уште работат до 2050 година, бројот на прекини би се удвоил кај едниот и би се зголемил десеткратно кај вториот реактор. Во најтешките години, околу 14 отсто од производството на едниот реактор би требало да се намали.

Кога ќе се соочат со високи температури на водата и мал проток, операторите на нуклеарните централи имаат ограничени можности.

Една опција е затворен систем за ладење, кој помалку зависи од надворешната средина. Меѓутоа, според студијата во „Енерџи економикс“, пренамената на вакви системи би чинела околу 500 милиони долари по нуклеарна електрана.

Друга опција е олеснување на еколошките ограничувања за температурата на реките, што би овозможило реакторите да продолжат да работат подолго за време на топлотни бранови. Таквите ограничувања веќе биле привремено укинати во минатото – на пример, во 2022 година, кога францускиот нуклеарен регулатор АСН дозволил пет централи да испуштаат потопла вода во реките, додека земјата се соочувала со енергетска криза.

ЕДФ исто така истражува и други методи за намалување на потрошувачката на вода во нуклеарните електрани, како што е собирање на пареата за ладење што ја испуштаат постројките.

Во моментов нема коментари за веста. Биди прв да коментира...

Остави коментар