Познато е дека Наполеон Бонапарта бил човек со многу страсти. Меѓутоа, помалку е познато дека една од неговите големи страсти била и литературната.
„Малкумина знаат дека Наполеон оставил не само воено туку и книжевно наследство“, објаснува Луј Саркози, автор на „Наполеоновата библиотека“ („Napoleon’s Library“). Новата книга е најсеопфатниот документ за речиси опсесивните аспекти на љубовта кон литературата, која траела од детството на Наполеон до неговата смрт. Почнувајќи од сопствените книжевни амбиции, преку патувачките библиотеки дизајнирани да го придружуваат во освојувањата, па до вистинските библиотеки со десетици илјади наслови што им ги оставил како наследство на идните генерации. На пример, библиотеката во палатата Малмесон останала речиси идентична како кога била првпат изградена во 1814 година, со речиси 13 илјади книги.
Авторот во приложеното видео вели дека Наполеон читал сè, од љубовни приказни и романи до романси, но дека омилен автор му бил Плутарх. Тој верувал во моќта на историјата, која е „основа на целата наука, факел на вистината и уништувач на предрасудите“.
И самиот тој сакаше да биде успешен писател, но не успеа.
Неговите рани дела, како што е „Клисон и Евгениј“ („Clisson et Eugénie“), достигнаа големи вредности на аукциите во последниве децении, како и неговата кореспонденција со различни современици, односно вкупно 42.000 писма, вклучувајќи ги и еротските писма што им ги напишал на голем број љубовници. „Вечерва доаѓам дома“, ѝ пишува на Жозефина од бојното поле, „немој да се бањаш“.
Кога Наполеон бил протеран на островот Света Елена во 1815 година, книгите станале негова главна утеха. Откако ја изгубил командата со армиите и министрите, тој ја задржал контролата над неговите книги, кои станале негови најлојални придружници.
Blomberg Adria
Саркози наведува дека додека Наполеон бил во егзил британските власти често му го ограничувале пристапот до книгите, задржувајќи ги дури и оние што му ги испраќале пријателите и обожавателите. Библиотеката на Света Елена имала само 1.052 книги, што не било доволно за толку страстен читател, па Наполеон често се враќал на некои дела, како на пример „Илијада“ („Iliás“).
TIM HODGES
Погледнете ја галеријата
Courtesy of Louis Sarkozy/NAF 5182
Погледнете ја галеријата
Courtesy of Louis Sarkozy/NAF 5182
Погледнете ја галеријата
Courtesy of Louis Sarkozy/NAF 5182
Погледнете ја галеријата
Courtesy of Louis Sarkozy/NAF 5182
Погледнете ја галеријата
Courtesy of Louis Sarkozy/NAF 5182
Погледнете ја галеријата
Courtesy of Louis Sarkozy/NAF 5182
Погледнете ја галеријата
„Животот на Наполеон Бонапарта е книжевен и мојата мисија е да ја споделам таа малку позната страна на неговиот лик“, рече Саркози.
На прашањето како би изгледал светот доколку Наполеон бил поуспешен писател отколку воин, Саркози одговорил дека одговорот е сложен, со многу фактори што датираат од неговото детство, кога бил маргинализиран, а книгите биле неговото засолниште од светот што не го прифаќал. Во Наполеоновите библиотеки имало вкупно 60 илјади книги, како што е наведено во „Наполеоновата библиотека“, а авторот смета дека библиотеката е клучот за разбирање на душата.
TIM HODGES
Погледнете ја галеријата
Blomberg Adria
Погледнете ја галеријата
TIM HODGES
Погледнете ја галеријата
Courtesy of Louis Sarkozy/NAF 5182
Погледнете ја галеријата
TIM HODGES
Погледнете ја галеријата
TIM HODGES
Погледнете ја галеријата
Луј Саркози им ја посветил книгата на двете најважни жени во неговиот живот: неговата мајка Сесилија Атијас и неговата сопруга Натали Хусиќ Саркози, родена во Бар. „И на татко ми, кој ми ја подари првата книга во животот“, додава авторот во посветата.
Тој ја прекина својата воена кариера за овој книжевен потфат, втора книга во неговиот авторски опус. Книгата неодамна беше претставена во Домот на лордовите во Лондон, по покана од Ендрју Робертс, со присуство на сопругата на Саркози, родителите и маќеата Карла Бруни-Саркози.
.webp){kind=icon}
