Филмот чија премиера беше неколкупати одложувана поради обидите на правниот тим на Доналд Трамп да ја спречи дистрибуцијата во кината низ Америка, сепак беше прикажан на филмското платно за првпат на 11 октомври. Станува збор за приказна за бизнис-подемот на поранешниот претседател на САД и актуелен кандидат за истата позиција.
Заплетот го следи развојот од почетоците на кариерата на адвокатскиот приправник Трамп (кој го глуми Себастијан Стен) во бизнисот со недвижности до издигнувањето на највисоките нивоа на американското деловно и социјално милје. Неговиот ментор, контроверзниот и харизматичен адвокат Рој М. Кон, го воведува во тајните на високото друштво во Њујорк, но и го советува за контроверзните правни решенија, го глуми Џереми Стронг од телевизиската серија „Сксешн“ (Succession).
На почетокот на филмот, режисерот со иранско потекло Али Абабаси нè води во периодот од крајот на седумдесеттите години на минатиот век, кога Доналд Трамп започнува да работи во компанијата во сопственост на неговиот татко Фред, собирајќи неплатени кирии од станарите на социјални станови во Њујорк. Најмногу учи за професијата, но и за животот, од искусниот адвокат Кон. Гледачите ќе видат како Трамп ја изградил својата империја за недвижности на Менхетн, но и детали од неговиот приватен живот, како што е бракот со атрактивна туѓинка, чехословачката манекенка Ивана Зелничкова, и неговиот пробив на конкурентната њујоршка општествена сцена.
Во тоа време самиот град брзо излегува од период на стагнација, привлекувајќи ја светската елита како град што никогаш не спие, место опиено со моќ, пари и ексцеси. Дејството на филмот завршува во 1983 година, кога Трамп почнува да ја пишува книгата „Уметноста на договорот“, која треба да ја зацврсти неговата репутација како влијателен милијардер што сам го стекнал своето богатство.
Во сето ова облеката и личниот стил играат важна улога, а генеалогијата на подемот на Трамп е фокусирана околу таа тема во филмот.
Една од клучните сцени се случува во кројачки салон.
Во таа отмена работилница, адвокатот Кон, воинствен и доминантен претставник на њујоршкиот судски систем, му покажува на својот млад штитеник како да се облекува ако сака да се вклопи во високото њујоршко општество, кое има високи стандарди.
Сцената се случува на почетокот на филмот, додека Кон му помага на Трамп да добие даночно олеснување за зграда. Потоа почнува да го подучува амбициозниот и жеден за моќ Трамп, а една од неговите најважни лекции е: стилот честопати може да ја надмине суштината.
„Изгледа скапо“, вели Кон додека кројачот му го облекува костумот. „Ќе го земеме. Кога Трамп вели дека не може да си дозволи толку скап костум, Кон му дава дел од адвокатскиот хонорар, зацврстувајќи ја нивната блискост: „Ако ти изгледаш како милион долари, тогаш и јас изгледам како милион долари“, вели адвокатот.
За стилскиот опис на развојниот пат од изглед на момче од предградијата на Флешинг до тој совршено скроен тегет костум е заслужна главната костимографка на филмот Лаура Монтгомери. Во текст што го објави „Блумберг“ таа вели дека во тоа време имало многу непишани правила за тоа како треба да се облекуваат мажите. „Немаше голема слобода во стилот“, вели костимографката, која ги дизајнираше костимите за „Одред самоубијци“ (Suicide Squad) и доби „еми“ за нејзината работа на „Тоа што го правиме во сенките“ (What We Do in the Shadows). „Младите мажи носеа готови костуми од Џ. Кру (J. Crew), преку ’Брукс брадрс’ (Brooks Brothers), до познатите италијански брендови ’Канали’ (Canali) и ’Бриони’ (Brioni). Како што стануваа поуспешни и побогати, нивните костуми стануваа сѐ поскапи“.
Доналд Трамп и сега носи костуми „бриони“ и му се омилени/Nathan Laine/Bloomberg
„Бриони“ се споменува во таа сцена и останува миленик на Трамп. Брендот на „Керинг“ (Kering), луксузна кројачка линија од Рим, е познат не само по своите висококвалитетни кроеви туку и по тоа што е првиот бренд што организираше машка модна ревија, а одреден период и по храбриот избор на бои. Основан во 1945 година, тој и понатаму е еден од ценетите класични избори, а неговите скроени костуми се особено фалени како врв на машката елеганција.
Сепак, костумот што се користеше во филмот не беше „бриони“. „Тоа всушност беше приспособен костум што го направивме за филмот“, вели Монтгомери „Но тој го претставува тоа ниво на квалитет. Тоа е бренд што луѓето го носат кога ќе постигнат одредено ниво на успех и костумот го сигнализира токму тоа“.
„Бриони бјути“ на „Керинг СА“ во Париз/Benjamin Girette/Bloomberg
За Монтгомери, автентичноста на периодот беше клучна, што не значеше стереотипни детали: без пруги, контрастни јаки, ремени или костуми на „Армани“ прикажани во филмови како „Волстрит“ (1987) и „Американски психо“ (снимен во 2000 година, но почнат да се подготвува дури во 1987).
Таа вели дека додека се подготвувала да работи на филмот, гледала семејни фотографии за да добие попрецизна идеја за тоа што носат мажите. Тоа истражувањето инспирирало 20 костуми за ликот на Трамп и околу 10 за Кон, некои направени, а некои изнајмени. На крајот, вели таа, „овде најмногу се важни јаките и структурата на костумот“.
Облеката, сепак, суптилно ги соопштува промените во среќата на двата главни лика. „Тие имаат своја развојна линија“, вели Монтгомери. „Доналд кога почнува филмот, во 1970-тите, нема добро чувство за стил. Луѓето ги коментираат неговите евтини костуми. Во претходните сцени костумите на Трамп често изгледаат донекаде износено и се со чудна боја. „Но, како што заработува повеќе пари и како што го подучува Рој, неговиот стил станува пософистициран“.
Кон, од друга страна, има надолна траекторија. Кога го запознаваме во филмот, тој е на врвот на својата професионална кариера и статус во општеството, облечен во впечатливи комбинации, главно во посветли нијанси. „Никогаш не е во црно. Секогаш е во многу светла, неутрална палета - беж, светлосина, ф'стак зелена“.
Кон беше многу нијансирана личност, од една страна конзервативен моќник со сексуалност што беше некаква јавна тајна. Тој исто така сакаше театрални стилски моменти, од состаноци што ги водеше од неговиот дом облечен во ексцентрична свилена наметка до скапи бунди што изгледаа по малку женствено.
„Тој е, за мене, најинтересниот лик, поради сите противречности“, вели Монтгомери. „Беше некој што на некаков начин беше многу затворен, негираше дека е хомосексуалец, дека има сида, но исто така живееше доста екстравагантно и не се чинеше дека тој момент го крие од блиската околина. Постојат фотографии на кои води деловни состаноци во свилена наметка што е погодна само за будоар и за интимни врски“.
Сепак, кон крајот на филмот неговата моќ е во опаѓање, и физички и статусно. Монтгомери го постигна тоа со користење поголеми парчиња облека.
Трамп интернешнл хотел/Фото: Стефани Кејт/Блумберг
Но можеби најгласниот момент доаѓа на крајот, кога Трамп, чие влијание во светот на недвижностите и општеството почнува вртоглаво да расте, гледа од својата канцеларија во Мидтаун кон облакодерите во градот носејќи црвена вратоврска.
Монтгомери, по опсежно истражување на различни бои и модели на вратоврска, се одлучила за црвената боја за крај како визуелно предвидување за неговиот успех. „Црвената вратоврска“, вели таа, „ја зачувавме за самиот крај“.
Останува уште малку време до денот кога ќе се одржат, според многумина, најконтроверзните претседателски избори во САД.
Колку филмот „Приправник“, кој и покрај огромните напори на адвокатскиот тим на Доналд Трамп да го забрани неговото прикажување и најавената лична тужба на претседателскиот кандидат, поради експлицитната сцена на сексуално насилен контекст меѓу неговата покојна прва сопруга Ивана и него, ќе влијае на јавното мислење и неговите гласови, ќе дознаеме наскоро!
.webp){kind=icon}
