Глобалната инфлација покажува знаци дека го достигна врвот, иако бавното опаѓање од рекордните нивоа што беа достигнати по повеќе децении најверојатно ќе остане проблем за централните банки и во 2023 година.
Клучните показатели за инфлација објавени оваа недела во САД и во еврозоната покажуваат слабеење, а пад има и кај податоците за индустриските цени и за инфлациските очекувања кај инвеститорите.
Синџирите на снабдување што станаа комплицирани во времето на пандемијата и руската војна во Украина се обновуваат, а трошоците за храна и гориво се намалени.
Исто така, веројатно ќе почне да се гледа ефектот, иако со задоцнување, од повисоките каматни стапки што ги спроведуваат централните банки.
Сето ова помага да се објасни зошто „Блумберг економикс“ (Bloomberg Economics) проценува дека глобалната инфлација надмина 9,8 отсто на годишна основа во третиот квартал, во четвртиот квартал ќе се движи до 9,5 отсто, за до крајот на 2023 година да се спушти на 5,3 отсто.
Но ризиците остануваат: синџирите на снабдување допрва треба целосно да заздрават, цените на суровините може пак да се зголемат доколку Кина повторно се отвори, а работниците погодени од високите трошоци за живот може да продолжат да бараат зголемување на платите.
За креаторите на политиките, неодамнешниот врв на инфлацијата „не значи дека најлошото е завршено“, вели Том Орлик, главен економист на „Блумберг“. „И покрај тоа што стапките се намалуваат, нивото на потрошувачките цени ќе остане далеку над комфорната зона за централните банки, повикувајќи на дополнително заострување дури и кога се наѕираат рецесиски ризици“.