Ќе успее ли автоиндустријата да ги помести климатските цели - Брисел е на потег

Оваа година требаше да биде првата сериозна проверка за способноста на автомобилскиот сектор за исполнување на климатските цели што се пропишани со Парискиот договор. Сепак, во моментов, целите за декарбонизација изгледаат тешко достижни, па в петок Асоцијација на производители на автомобили (АЦЕА) ќе бара прагматичен, пофлексибилен, технолошки неутрален пристап кон декарбонизацијата на патниот транспорт.

Претставниците на производителите ова барање ќе го достават до претседателката на Европската комисија, Урсула фон дер Лајен, в петок (12 септември) во Брисел. Според генералната директорка на АЦЕА, Сигрид де Врис, состанокот треба да биде вовед во наоѓање начини за спроведување на декарбонизацијата во транспортот.

„Ригидната регулатива за CO2 за автомобили и комбиња мора да се приспособи на реалноста. Успех значи истовремено исполнување на сите основни приоритети на ЕУ: економска безбедност, индустриска конкурентност и создавање услови што ќе ги направат возилата со нулта емисија јасен избор за граѓаните и бизнисите во сите сегменти. Едното не може да постои без другото“, вели таа.

Уделот на електричните автомобили во европскиот возен парк останува низок – кај патничките возила тој изнесува 15,6 отсто, а кај товарните возила состојбата е уште полоша – само 8,5 отсто се електрични. Главниот проблем е неразвиената инфраструктура за полнење. Но има и други предизвици за автомобилската индустрија. Таа е зависна од увоз на суровини од Азија, а се соочува и со повисоки трошоци за енергија, што ја прави поконкурентна во однос на кинеските производители. Врв на проблемите се царинските политики на Доналд Трамп.

Амбициозните цели на ЕУ

Според плановите на Европската Унија, во текот на годинава емисиите на јаглерод диоксид кај новите автомобили и товарни возила во однос на 2021 година треба да се намалат за 15 отсто, што во вториот случај е неизведливо.

До 2030 година, емисиите во однос на 2021 година треба да се пониски за 55 отсто кај автомобилите и 50 отсто кај товарните возила. Овие бројки значат дека продажбата на електрични возила треба да изнесува меѓу 40 и 50 отсто од сите продадени нови возила.

За 2035 година е предвидена нулта емисија на јаглерод диоксид кај новите возила односно дотогаш треба да заврши производството на мотори со внатрешно согорување.

„Електричните возила се главен фокус, но мора да има простор и за хибридни возила, високоефикасни автомобили со внатрешно согорување и декарбонизирано гориво и водород“, се наведува во писмото што пред состанокот во Брисел го испратија најголемите автомобилски здруженија во Европа.

Амбициозните цели на ЕУ до 2030 година можат да ги исполнат само скандинавските земји. Од друга страна, кај најголемиот европски производител на автомобили, Германија, електричните возила имаат удел од 17,7 отсто во вкупната продажба во првата половина од годината и покрај силниот раст од 35 отсто во однос на истиот период лани.

Во Македонија продажбата на електрични возила на ниво на статистичка грешка

Од над 34.000 возила што влегле во земјава во првата половина од годината, само 202 се електрични, покажуваат податоците на Царинската управа на Македонија.

Еден од проблемите за слабиот интерес за електрични возила во земјава е инфраструктурата односно недостигот од полначи. Но најголемиот проблем е тоа што Македонија останува единствена земја во регионот што не обезбедува субвенции за купување електрични возила. При увоз на возило со нулта емисија има ослободување од определени давачки, како што се акцизата и екотаксата, што изнесува меѓу 6 и 16 отсто од вредноста. За разлика од кај нас, во Албанија увозни давачки за електрично возило не постојат.

Во Македонија има различни цели без конкретна цел

Македонија нема конкретни цели ниту за намалување на стакленичките гасови, констатираше Државниот завод за ревизија во последниот извештај. Со долгорочната стратегија за климатска акција за периодот 2020-2050 година, земјава се обврза да ги намали нето-емисиите на стакленички гасови за 72 отсто до 2050 година во однос на 1990 година, но не е утврдена цел за „нето нула“ емисии, со што не се исполнети обврските од Европскиот зелен договор, напишаа ревизорите.

Од другата страна, со Ревидираниот национален утврден придонес (NDC) државата се обврза до 2030 година да ги намали нето-емисиите на стакленички гасови за 82 отсто во однос на 1990 година. Меѓутоа, според официјалните податоци од Инвентарот на стакленички гасови, во 2019 година вкупните емисии на стакленички гасови се намалени за 9,2 отсто во споредба со 1990 година, се наведува во извештајот на ревизорите.

„Невоспоставените механизми за мониторинг од страна на МЖСПП и неизвестувањето од надлежните министерства оневозможуваат процена на релевантноста и ефектите од мерките“, посочуваат од Заводот.

Во моментов нема коментари за веста. Биди прв да коментира...

Остави коментар