Со иновативни часовници ќе ја освојуваме Европа

Технологијата дефинитивно го промени потрошувачкото искуство, но дури и во дигиталната ера не спласнува интересот за аналогни часовници. Купувачите се’ уште ги доживуваат како трајна инвестиција, а тоа го покажува и новиот извештај на „Статиста“ (Statista) во кој е наведено дека и покрај порастот на бројот на паметни часовници, Швајцарија продолжува да доминира на пазарот на луксузни часовници ширум светот.

Зошто во ера на паметни уреди и вештачка интелигенција се’ уште е толку важен овој пазар го прашавме и Петар Кајевски, нашинец кој живее и работи во Виена каде што неодамна основа своја марка часовници. Според него, важноста, исто како и времето, е релативна работа, но нагласува и дека тоа што значаен дел од парите кои се даваат за часовници не се наменети за точно прикажување на времето не е ништо ново. 

„Уште од времето на кварцната револуција во 70-тите, или криза, во зависност од перспективата, минималната цена за имање точен покажувач на време на раката е многу пониска од таа што многумина ја плаќаат. Значи, мотивите за купување часовници најчесто се други, а тоа се моден израз, колекционерство или позиционирање во општеството“, вели тој.

Од 2008 година Кајевски живее во Виена Приватна архива

За големината на оваа индустрија доволно зборуваат бројките. Се проценува дека глобалниот пазар на часовници ќе остари приход од 104,21 милијарди американски долари во 2025 година. Сепак, мотивот кај Кајевски не биле парите, туку желбата да направи нешто револуционерно, нешто што во историјата на изработка на часовници досега никој не го сторил.

„Како добар бизнис консултант, да правев однапред скенирање на можностите ќе заклучев дека ова не е соодветна индустрија за мене, но и начелно, од аспект на градење профитабилен бизнис. Не е за мене, бидејќи реално немав никакви особени предности за правење бренд часовници. Но не е ни воопшто, бидејќи е интересна бранша во која поединци и фирми влегуваат затоа што е кул, односно престиж. Во мојот случај, потфатот започна како мал експеримент, но со време се зголемуваше амбицијата за конечниот резултат, со динамика дека производот би дал некаква шанса за градење на бизнис, но и дека некаква сериозност како бизнис ќе биде потреба за чисто враќање на инвестициите“, објаснува Кајевски за „Блумберг Адрија“.

Неговата марка е симболично насловена „11 и 11 саат“ (11i11saat). Основана е во Австрија, механизмот на часовниците е швајцарски, но сите луѓе вклучени во осмислувањето на дизајнот се Македонци. 

Механичкиот модел на часовникот е произведен во декември минатата година Фото: Игор Тодоровски

Кајевски во 2017-та почнал случајно да се интересира за часовници, а две години подоцна добил идеја да направи часовник кој си игра со сличноста на арапското 11 и римското 2 (II). Како што вели, овде имало влијание и неговото хоби-игра со зборови. Во тој пандемиски период со познатиот македонски продукт-дизајнер Апостол Тноковски и тимот од студиото „Кома дизајн“ имале доволно време да размислат за финалниот продукт. Првите прототипи излегле во 2022-ра, а вистинските, пак, пролетта следната година. Производството на кварцните модели завршило лани во септември, а на механичките во декември. Материјалите се стандардни-челик, сафирно стакло, обложен месинг за бројчаникот и маркерит.

Производите на Петар освен што имаат необичен дизајн се и иновативни. Сепак, тој нагласува дека во светот на часовниците има толку варијации што, според него, секое тврдење за иновативност мора да се започне со „колку што ми е познато“. На пример, долго време сметал дека имањето прозорче за датум кое се наоѓа во рамките на маркерот (римското V) е нешто ново, сѐ додека не налетал на часовник кој датумот го прикажува во кругчето на бројката 6. Тоа што барем засега е уверен дека е светска иновација е користењето на круната како дел од маркерите на бројчаникот.

„Круната ротирана во иновативна положба заедно со прстен внатре во часовникот визуелно ја формираат бројката 8. Дополнително, формата на круната овозможува истата да служи како аналоген општ потсетник, со функција на врзувањето конец околу прстот во македонската култура, односно врзувањето чвор во некои други култури. Колку што знам, и тоа е нова нејзина употреба“, вели Кајевски.

Кварцна верзија на часовникот Фото: Кире Галевски

Иако е комбинација на минимализам и безвременска елеганција, часовникот има нестандардни маркери за стрелките, па првичните реакции се дека е премногу авангарден за класичните љубители на часовници. Од друга страна, пак, наидува на неочекувано добар прием кај уметниците, па Каевски не ја исклучува можноста во иднина со него да се натпреварува и на реномирани избори за дизајн. 

По оваа промена на целните групи, се соочил со посложен пристап кон маркетингот и продажбата и затоа последните неколку месеци главниот предизвик му е пазарното престројување. 

„Тоа што го немав забележано е дека голем дел од позитивниот фидбек на прототипите доаѓаше од луѓе кои не се колекционери или големи љубители на часовници. Часовникот предизвика одлични реакции кај креативците, кај професионалците и љубителите на дизајн, архитектура, уметност воопшто. Одлично е прифатен и кај жени од професионални кругови, вклучувајќи ги и тие со покласичен вкус. Поголем од моите очекувања е и интересот поврзан со македонската врска на брендот“, открива нашиот соговорник.

Кајевски интензивно работи на проширување на продажната мрежа. Во моментов часовникот може да се купи онлајн или во часовничарскиот дуќан „Маестро“. Во зависност од ремчињата, механичкиот чини од 720 до 780 евра, а кварцниот од 320 до 390 евра. За останатите купувачи наскоро ќе биде ставена во функција интернет-продавницата 11i11sa.at

Во наредниот период тој има намера да се фокусира на варијации како комбинации на бои и инкрементално зголемување на вредноста преку разни материјали и начини на обработка, пред сѐ кај бројчаникот. 

Размислува и за полуксузна варијанта, но како што вели тоа би било изработка на мали серии во соработка со уметници и изработувачи на накит. Тој веќе има и идеи за сосема различни часовници, кои би биле значително покомплексни од технички аспект, но тие планови ќе почекаат.

„Во сегашната ситуација првата цел ми е достигнување на финансиска стабилност и од тоа би зависеле плановите за понатамошен развој, како на пример дали воопшто има логика да барам инвеститори. Под 300-400.000 евра приходи годишно целата работа не би имала средорочно смисла ни како хоби со бенефити. Над еден, до 1,5 милиони евра претпоставувам дека би влегло во територија каде што би имало смисла да инвестирам време и енергија во сериозно барање инвеститори односно партнери“, вели Кајевски.

Во моментов нема коментари за веста. Биди прв да коментира...

Остави коментар