Можат ли личните објави на Линкдин да ви помогнат да најдете работа?

Али Кадби минува многу време на Линкдин (LinkedIn), користејќи ја платформата за вмрежување и наоѓање клиенти за својот бизнис. Сепак, во последно време се чувствува заробено од она што многу корисници го опишуваат како растечка генерациска поделба на платформата.

Претприемачката од Бостон, која има диплома од Вартон, има одбивност кон напливот од перформативни содржини на инфлуенсерите од хасл-културата (hustle culture) и „мисловното лидерство“ генерирано со вештачката интелигенција (ВИ), а да не ги спомнуваме фотографиите од домашните миленици и одморите, кои сè повеќе го преплавуваат нејзиниот фид. Додека нејзините бројки за ангажман се намалуваат, таа неодамна се консултирала со експерт за социјални мрежи, кој ја советувал да објавува „полични работи“ за да ја зголеми својата видливост. Сепак, тоа не ѝ изгледа природно.

„Ми изгледа многу неавтентично“, вели таа.

Промена на социјалните мрежи

Нејзината дилема е сè поприсутна за оние што ја користат платформата за да најдат работа и амбициозните професионалци што долго време го користат Линнкдин за да изградат своја мрежа на контакти. Пазарот на трудот е слаб веќе неколку месеци, а невработеноста се зголемува поради стравувањата од рецесија што излегуваат на површина, поттикнувајќи сè повеќе луѓе да ги ажурираат своите биографии и да ги прикачат на оваа страница.

Во исто време, ВИ го забрза пазарот на трудот, дозволувајќи им на кандидатите да аплицираат на стотици огласи и го зголемува притисокот да се истакнат на интернет. Како што се случува промена на генерациите со влез на дигитално отворени и искрени припадници на генерацијата зед на пазарот на трудот, постарите корисници се соочуваат со прашањето колку далеку е предалеку на Линкдин.

„Советите што им ги даваме на сите се исти: Дојдете на Линкдин подготвени да возвратите - помогнете им на луѓето на нивните економски патувања со споделување на она што го знаете за темите што ви значат“, вели Ден Рот, главен уредник и потпретседател за производи во компанијата. „Колку сте поотворени и поавтентични толку е поголема веројатноста да поттикнете разговор и одговори“.

Деби на генерацијата зед

Линкдин е основан пред 22 години, пред да постојат Фејсбук (Facebook), Инстаграм (Instagram), Твитер (Twitter), па дури и Мајспејс (MySpace). Платформата експериментираше со содржини во текот на годините, со променлива мешавина на честитки за кариера, вести, билтени и инфлуенсери.

Денес членовите на генерацијата зед, родени приближно помеѓу 1997 и 2010 година, го поттикнуваат растот на регистрации на Линкдин додека сè повеќе влегуваат во професионалниот свет. Тие исто така иницираат промени во содржините на оваа страница.

Помладата генерација повеќе го гледа Линкдин како оригинален Фејсбук, кој експлодира во 2004 година како место за поврзување со пријателите и споделување фотографии, според Адам Кејл, основач на „Харисон греј срч“ (Harrison Gray Search and Consulting). Постарите корисници на Линкдин, за кои Кејл проценува дека го користат секојдневно во последните 12 години, се навикнати на посериозен, деловен менталитет. Пристапот на генерацијата зед ги тера да ја преиспитаат својата стратегија.

„Имате постари луѓе што гледаат млади луѓе како добиваат многу лајкови“, рече тој. „Тие се обидуваат сами да го направат тоа, но тоа не е нивна вештина, па изгледа навистина несмаснo“.

На Фејсбук или на Линкдин?

Не е Фејсбук?

Денес на Линкдин тешко е а да не се забележат бумери, милениумци или припадници на генерацијата икс како извршни директори, кои прекумерно споделуваат фотографии од своите бицепси од вежбалница; поранешни колеги што објавуваат хаику; размислувања за Веновиот дијаграм на љубовта, загубата и лидерството; сомнително квалификувани „гуруа“ за велнес што рециклираат видеосодржини со рутини за вежбање; па дури и поплаки од незадоволни кандидати кои повикувања на бојкот на компании што ги одбиле или игнорирале.

Колекцијата на некои од најлошите и најнепријатните „пресметки“ може да се види на форумот на Редит (Reddit) насловен r/LinkedInLunatics, со 600.000 члена. Она што ги прави неефикасни многу објави на Линкдин е тоа што луѓето изгледаат како да се фалат додека се обидуваат да им се продадат на клиенти или потенцијални работодавци, според Боб Хачинс, стратегиски советник за маркетинг и вештачка интелигенција во Нешвил.

За да се избегнат недоразбирањата, кажувањето на луѓето што треба и што не треба да објавуваат на социјалните мрежи сигурно ќе привлече критики, а луѓето го критикуваа Хачинс за наводниот обид да ја ограничи слободата на говорот. Сепак, тој смета дека луѓето можат подобро да се рекламираат.

Пристапете лично

Додека многумина се чувствуваат непријатно за промената на Линкдин, постојат друга група корисници што сакаат повеќе персонализирана содржина. Покрај тоа, таквата содржина носи поголем ангажман. Тие веруваат дека „Линкдин не е Фејсбук“ може да оди предалеку, на штета на барателите на работа.

Многу работодавци рекоа дека сакаат да добијат впечаток за тоа какви се кандидатите на Линкдин и можеби се двоумат да дадат можност ако профилот се чини неактивен. Моли Годфри, креаторка на вирална содржина и соосновачка на компанијата ЛБИЦ (LinkedIn Build Impact Convert), рече дека има место за релативно лична содржина, но важно е да не се претера со она што таа го нарекува „метрика на гордоста“.

Тоа се однесува на работите како што се бројот на коментари или лајкови што ги добива објавата. Некои од нејзините клиенти имаат профили што изгледаат скромно, но всушност постигнуваат многу затоа што целат на вистинските луѓе. Клучната стратегија е да се знае што сака да постигне корисникот со своите објави.

Во меѓувреме, важно е да не се меша успехот на социјалните мрежи со успехот во кариерата, според извршниот тренер Михаел Уртузуастеги Мелчер.

„На крајот, ќе ја добиете работата поради вашата компетентност“, рече тој. „Не поради бројот на следбеници што ги имате“.