Рецесиите, исто како несреќните семејства, сите се болни на свој начин. И следната за која економистите велат дека е секако можна до следната година, веројатно ќе го докаже тоа. Надолниот тренд во САД може да биде умерен, но исто така може да трае долго.
Многумина очекуваат дека падот нема да биде како во 2007 до 2009 за време на големата финансиска криза или како во осудесетите кога инфлацијата последен пат била висока. Економија едноставно не е толку надвор од колосек како во поранешните периоди, велат тие.
Иако, рецесијата би можела да биде умерена, сепак би траела подого од кратките забавувања во перидот 1990-91 или 2001.Тоа е затоа што растечката инфлација ќе ги спречи Федералните резреви да побрзаат за да го запрат падот.
„Добрата вест е дека има граница колку ќе биде тешко“ вели економистот Robert Dent од Nomura Securities. „Лошата вест е дека ќе трае. Според него, контракцијата ќе почне во четвртиот квартал и ќе изнесува два отсто, а ќе се прелее и наредната година.
Сеедно каква форма ќе има, едно е сигурно – кога ќе стигне ќе повреди многумина. Во рецесиите по Втората светска војна, просечно економиите паѓале по околу 2,5 отсто, невработеноста растела за околу 3.8 процентни поени, а профитите на компаниите се намалувале за некои 15 отсто. Просечната должина изнесувала десет месеци.
И мала рецесија ќе значи дека стотици илјади Американци, најмалку, ќе ги загубат работните места.
Bloomberg
„Ова ќе биде шеста или седма рецесија откако се заминавам со оваа работа. Сите се некако различни, но еднакво болни“, вели економистот Scott Sperling.
Длабочината и должината на рецесијата ќе зависи од тоа колку ќе биде издржлива инфлацијата и колку ФЕД ќе биде подготвен да ја носи екомијата надолу на прифатлив начин.
Bloomberg
Што велат економистите на Bloomberg
„ФЕД нема да запрат додека не видат дека инфлацијата убедливо се спуштила Тоа значи дека ваквите политики на ФЕД ќе водат кон економска слабост што ќе го продолжи траењето на рецесијата“, вели Anna Wong, главен економист.
Од своја страна пак, првиот човек на ФЕД, Jerome Powell, вели дека иако постои ризик од рецесија, економијата се уште е во добра форма за да ги издржи високите каматни стапки на ФЕД и да избегне пад.
Бројни економисти не се убедени во ова.
„Слабеење на економијата е неизбежно“, вели Lindsey Piegza, главен економист во Stifel Nicolaus & Co. „Прашањето сега не е дали ќе има рецесија, туку колку ќе биде длабока и колку ќе трае“.
Како што се случи и пред 40 години, падот на бруто домашниот производ ќе биде движен најмногу од упорноста на централните банки да се справат со растечките трошоци на живот. Посакувааната врендост за ФЕД е два отсто или три пати помалку од реалната.
Но, исто така има добри причини да се очекува дека крајот нема да биде толку лош како во 1980-тите или во 2007 – 2009 кога стапките на невработеност двојно пораснаа.
Потрошувачите, банките и домаќинствата сега можат подобро да се справат со економски турбуленции отколку што тоа беше случај во рецесијата во периодот од 2007 до 2009
„Билансите на приватниот сектор се во добра состојба“, вели Matthew Luzzetti, главен економист во Deutsche Bank Securities Inc.
На пазарот на труд, недостигот на работници до кој дојде заради пензионирање и застојот во имиграциксиот процес, ќе ги направат компаниите многу повнимателни при отпуштањето работници за време на кризата, особено ако таа е блага.
„Главна тема последните две години е дека бизнисите се мачат да најдат работници“, вели Jay Bryson, економсит во Wells Fargo’s Corporate and Investment Bank. „Не верувам дека ќе видиме масовни отпуштања“.
Иако не предвидува пад, Feroli од JPMorgan’s се согласува дека ако дојде до рецесија, таа ќе биде долга.
„Не мислиме дека ќе биде тешка, но би можела да биде долга“, вели тој.
.webp){kind=icon}
