Анета Павловска стана главна интернационална судијка што може да суди на гранслем, АТП и ВТА-турнири. Минатиот месец таа се стекна со бронзена значка и повторно испиша историја, овој пат како прва Македонка и втор судија воопшто од нашата држава со ваков ранг, по охриѓанецот Климе Буловски.
Павловска вели дека овој успех е резултат на постојано учење и надградување и е горда што со многу труд, посветеност и љубов успеала да дојде на чекор до највисокото светско признание кај тениските судии. Сега ја очекуваат нови предизвици, но и поголема одговорност.
„За разлика од белата значка, со која може да се судат турнири од понизок ранг, како фјучерси и челинџери, со бронзената добиваме повеќе можности како главен судија. Следниот чекор се сребрена и златна значка, но за нив нема класично полагање и тие се добиваат по заслуга“, вели таа за „Блумберг Адрија“.
Приватна архива
Полагањето се одржало во Париз, а целиот процес бил стресен и подразбирал темелна подготовка од неколку месеци. Во испитот, кој траел три дена, биле вклучени различни форми, од интеракции со предавачите до теоретски и практични тестови, кои симулираат реални ситуации во кои мора да се донесе одлука само за неколку секунди. За значењето и големината на ова признание говори и фактот што ваквите судиски школи најчесто се организираат на неколку години, па и самата селекција е комплексна.
„Прво се полага приемен тест, а потоа се анализираат сите евалуации што ги добиваме како судии на секој турнир. Покрај тоа, матичната тениска федерација мора да даде одобрување и да потврди дека кандидатот е подготвен за следното ниво. Конечно, Интернационална тениска федерација (ITF) селектира околу 20 судии од Европа од приближно 300-400 пријавени кандидати“, објаснува таа.
Павловска, која судеше и на Олимписките игри во Париз и во Токио, но и на Параолимпијадата во Рио, речиси една деценија е дел од најголемите светски тениски турнири. Во 2023 година судеше на финалето на Ролан Гарос, во кое играа Новак Ѓоковиќ и Каспер Руд, а како линиска судијка правдата ја делеше и на две машки полуфиналиња на Вимблдон, како и на завршните женски мастерс-турнири во Сингапур, Шенжен и Гвадалахара. Таа вели дека сите натпревари се значајни и важни како за играчите така и за судиите.
„Олимписките игри се врвот и сон на секој спортски работник. Мене тој сон ми се оствари, а имав чест и да бидам избрана да судам на женското финале за злато во Париз и на машкото финале во Токио, кои секако се издвојуваат како значајни моменти во мојата кариера“, вели таа.
Љубовта кон тенисот ја наследила од нејзиниот татко, кој веќе 45 години води тениски клуб во Битола, а сѐ почнало случајно, кога од организаторите на македонскиот Дејвис-куп добила покана да им се приклучи како линиска судијка. На почетокот на кариерата воопшто не замислувала дека еден ден ќе стигне до ова ниво, но со текот на времето ја привлекле слободата што ја нуди оваа професија и динамичниот живот што го носи со себе. Павловска вели дека судењето ѝ ги отворило вратите на светот, но истовремено ѝ ги проширило хоризонтите и ја изградило како личност.
„Горда сум што успеав од една мала држава со речиси ниту еден професионален тениски турнир да стигнам до ова скалило. Се надевам дека мојот пример ќе инспирира млади луѓе, особено девојчиња, да ја следат својата страст и да станат гласни амбасадори на нашата земја“, вели Павловска.
Приватна архива
Таа се радува што во време кога сѐ погласно се зборува за родова еднаквост во спортот, во тениската индустрија истата таа не е само тема на разговор туку и реалност, истакнувајќи дека тенисерките заработуваат исто како и своите машки колеги и дека истото тоа важи и за судиите.
„Најважно е жената да верува во себе и во своите способности, но еднакво е важно да постои и поддршка меѓу жените. Кога нешто не оди според нашите очекувања, не треба да се демотивираме, туку да го гледаме како лекција што ќе ни помогне да ја надминеме пречката и да продолжиме да учиме и да се усовршуваме. Сите можеме да направиме разлика во општеството и да поместиме ’замислени’ граници. Треба само да сакаме“, вели таа.
Приватна архива
Павловска, која по професија е дипломирана економистка, паралелно гради и успешна бизнис-приказна. Како основачка на дизајнерски бренд вели дека слободата на жената лежи во нејзината финансиска независност и дека во таа насока женското претприемаштво е особено важно.
„Тенисот ми е секојдневие околу 25 недели во годината, па барав нешто што кога нема да бидам на пат ќе ми дава исто толку големо задоволство и нема да ми ја одземе слободата. ’Акорт’ (A Court) е бренд за уникатно дизајнирани шапки, шешири и фасцинатори, внимателно изработени од висококвалитетна австралиска волна, но и од други фини материјали. Секое парче е уметничко дело, само по еден примерок рачно везен или насликан“, појаснува.
Освен онлајн, моделите се достапни во концептуалната продавница што Павловска ја отвори во Скопје пред неколку месеци и чинат од 40 до 150 евра.
.webp){kind=icon}
