Еврото и помага на Европа да остане самоопределена на глобално ниво, рече претседателката на Европската централна банка Кристин Лагард во авторски текст по повод претстојната 25-годишнина на валутата.
„Издавањето на втората најважна валута во светот ни даде поголем суверенитет во турбулентниот свет“, напиша Лагард во заедничката статија со Урсула фон дер Лајен, Шарл Мишел, Роберт Мецоло и Пашал Донохое – претседателите на Европската комисија, Советот на Европа, Европскиот парламентот и Еврогрупата, соодветно.
„Се соочуваме со зголемени геополитички тензии, не само со нелегалната војна на Русија против Украина, која бара храбри колективни одлуки“, велат официјалните лица. „Се соочуваме со забрзана климатска криза што можеме вистински да ја решиме само заедно: емисиите на јаглерод не запираат на границите. Се соочуваме со невидени предизвици за нашата конкурентност поради енергетските и индустриските политики во другите делови на светот“.
Прочитај повеќе
Еврозоната тешко да избегне рецесија
Пошироката слика за еврозоната е дека економијата сè уште се намалува.
15.12.2023
Прогноза: Еврото ќе зајакне во однос на доларот во 2024 година
Прогнозите на повеќето деловни банки за крајот на 2024 година се дека евро/долар (EUR/USD) ќе достигне паритет 1,11-1,15.
27.12.2023
Швајцарскиот франк најсилен во однос на еврото во последните девет години
Франкот достигна вредност од 0,9409 за евро, што е највисока од јануари 2015 година.
08.12.2023
Лансирано од 11 земји на почетокот на 1999 година, еврото беше електронска валута во првите три години. Еврозоната сега вклучува 20 земји, што го направи еврото валута за плаќање за околу 350 милиони луѓе.
„Ова го направи животот поедноставен за европските граѓани, кои можат лесно да ги споредуваат цените, да купуваат и да патуваат“, велат лидерите. „Тоа ни даде стабилност, заштитувајќи го растот и работните места во услови на серија кризи.
Еврото, кое на 1 јануари ја достигна својата граница од четврт век, ја покажува издржливоста на монетарниот аранжман чиј колапс често се предвидуваше.
Како што беснееше грчката криза во 2015 година, на пример, поранешниот претседател на ФЕД, Алан Гринспен, мислеше дека „прашање на време е кога сите ќе препознаат дека раскинувањето е најдобрата стратегија“. Грција не замина, но регионот ја пречека својата најнова членка Хрватска на почетокот на 2023 година.
Останатите два кандидати за еврото немаа толку среќа. Романија беше попречена од внатрешните расправии, што беше потврдено со најголемата промена на власта во ЕУ. И Бугарија, најсиромашната земја во блокот, оваа година мораше да се откаже од својот план за приклучување што требаше да се случи во 2024 година.
Иако воведувањето на еврото е теоретски услов за влез во Европската унија, Чешка, Унгарија, Полска и Шведска не се заинтересирани. Данска исто така не попушта.
„Бидејќи неколку земји во моментов се во процес на пристапување во ЕУ, ние мора да ја задржиме нашата способност да дејствуваме решително“, напиша Лагард и другите лидери на ЕУ. „Проширувањето и продлабочувањето меѓусебно не се исклучуваат. Но, проширувањето може да бара промени во начинот на кој ЕУ е организирана“.