Што тргна наопаку со германската економија и колку вина има Кина?

Во периоди кога европскиот проект запаѓаше во проблеми - за време на должничката криза 2010-2012 година или пандемијата една деценија подоцна - регионот обично можеше да се потпре на длабоките џебови на Германија за да помогне во решавањето на проблемите.

Денес најголемата европска економија се соочува со низа предизвици што ја загрозуваат нејзината иднина. Енергетската криза ги пустоши нејзините индустрии жедни за моќ, кинеските компании се стекнаа со доволно знаење за да се натпреваруваат со европските производители, потрошувачите во Кина се оддалечуваат од германските брендови, а сега протекционистичката промена од страна на САД под водство на идниот претседател Доналд Трамп го загрозува клучниот извоз на Германија.

Критичарите на коалициската влада во земјата велат дека се потрошило премногу време во расправа околу правилата за фискално задолжување наместо навреме да се поправаат структурните проблеми на Германија, како што се нејзината застарена инфраструктура и оптоварената бирократија.

Мали се шансите за брз и радикален политички одговор на кризата. Владата пропадна во ноември и новата администрација не може да стапи на должност до новите избори на крајот на февруари.

Што тргна наопаку?

Економијата на Германија мирува веќе две години и има само мали знаци за подобрување, при што компаниите очекуваат уште 12 месеци нулта раст. Производството во преработувачката индустрија бележи надолен тренд од 2017 година, а падот се забрзува. Невработеноста постојано се зголемуваше во последните две години, достигнувајќи 6,1 отсто во ноември. Неликвидноста на претпријатијата порасна за 24 проценти во 2024 година и е највисока од 2015 година, покажува студијата на компанијата за управување со кредити „Кредитреформ“ (Creditreform).

Bloomberg

Сепак, земјата и натаму останува производствена сила. Нејзиниот извоз во обем е речиси колку четири петтини од извозот на САД, иако Германија е со население колку само една четвртина од популацијата на САД. Техничкото образование има печат што им недостига на другите развиени земји, обезбедувајќи многу од најпаметните во земјата да одберат кариера во индустријата. Германија сè уште има длабок фонд на мали, агилни производители, а деиндустријализацијата и натаму останува далечна перспектива.

Сепак, целосната инвазија на Русија врз Украина во 2022 година нагласи уште една витална состојка за индустриската сила на Германија во последните децении, а тоа е изобилството евтин руски гас што низ годините помогна нејзините производители да се одржат глобално конкурентни. Со оглед на тоа што тие испораки на гас во голема мера се прекинати поради санкциите, индустриите како што се хемиската и производството на челик се во проблеми. Тековната транзиција на земјата кон обновлива енергија ветува изобилство евтина енергија, но ќе бидат потребни години за да се реализира тоа.

Што е со Кина?

Кина долго време беше незаситен купувач на она што Германија мораше да го продаде, почнувајќи од обувките на „Адидас“ (Adidas) до машини и алати за нејзините фабрики и марки на автомобили со статусни симбол како БМВ (BMW) и „Порше“ (Porsche). Германските компании почнаа локални деловни потфати за да добијат подобар пристап до најголемата популација во светот во замена за споделување на нивната експертиза со кинеските партнери. Неодамна Кина го промени својот економски модел од производство на поевтина стока кон производи со висока вредност што традиционално беа силата на Германија.

Предизвикот е најтежок кога станува збор за електричните возила. Германските производители на автомобили не успеаја во транзицијата кон електрични возила, а кинеските возачи се префрлија на подобро опремени модели направени од локални компании како што се БЈД (BYD Co.) и „Нио“ (Nio Inc).

Како никна кризата?

Економистите сметаат дека Германија во голема мера сама си ги создава проблемите: бирократијата ги кочи вложувањата и иновациите, нема доволно потрошувачка за националната инфраструктура, а земјата бавно ги усвојува дигиталните технологии што би можеле да ја подобрат продуктивноста.

Економскиот бум во раните 2000-ти ја олесни работата на следните неколку влади така што успеаја да избегнат справување со овие проблеми. Реформите ги намалија трошоците за работна сила и ја зајакнаа конкурентноста на германската индустрија, исто како што Кина пристигна во глобалниот трговски систем со незаситна побарувачка за капитал и стоки за широка потрошувачка.

Bloomberg Mercury

Германскиот извоз се вивна, но се занемари потрошувачката за модернизација на инфраструктурата, која претходно важеше за една од предностите на германската економија.

Германија се наоѓа на дното на напредните економии во јавните инвестиции. „Парите буџетирани за инвестиции рутински се недоволно трошени, често поради недостиг од персонал во општините“, се наведува во мартовскиот извештај на Меѓународниот монетарен фонд.

Капацитетот на владата да ги зголеми инвестициите е делумно ограничен поради ограничувањето на нето-задолжувањето воведено во 2009 година, во времето на поранешната канцеларка Ангела Меркел, чија цел беше да го држи под контрола јавниот долг.

Германија има и демографски проблем. Според ММФ, растот на работна сила во следните пет години ќе забави најмногу во Групата седум индустриски најразвиени земји во светот. Стареењето на населението може да предизвика сериозен недостиг од работна сила.

За тоа колку работници ќе и бидат потребни на Германија читајте повеќе на овој линк.

 

Во моментов нема коментари за веста. Биди прв да коментира...

Остави коментар