Дали имате храброст да го промените начинот на кој донесувате одлуки?

Зошто понекогаш губите расправии со луѓе што знаат многу помалку од вас? Зошто можете да препознаете некого, но не можете да се сетите на името на личноста или на контекстот?

Неврологот Дин Барнет вели: виновен е идиотскиот мозок. Во своето дело „The Idiot Brain: A Neuroscientist Explains What Your Head Really Is To“, долгогодишниот колумнист на „Гардијан“ нè води низ мистериозната сива (и бела) маса. За време на ова патување, тој ги објаснува несовршеностите на мозокот и како тие влијаат на она што го кажуваме, правиме и доживуваме. Книгата е вешто истражена и забавно напишана, наменета за сите што се запрашале зошто понекогаш изгледа дека нашиот мозок ги саботира нашите животи и што всушност се случува.

Станислас Дехаен, когнитивен невропсихолог и професор на „Колеџ де Франс“ во неговиот труд од 2020 година „How We Learn: Why Brains Learn Better Than Any Machine... for Now“ претставува спротивно мислење кога станува збор за мозокот. Тој ги разгледува доказите што покажуваат дека бебињата се раѓаат со еволутивно програмирано знаење за, на пример, континуитетот на времето и просторот. Исто така, тој верува дека учењето (да речеме, јазик) започнува во утробата на мајката.

Сепак, тој не негира дека развојот на мозокот зависи и од искуството. Дехаен зборува за „чувствителни периоди“, односно временски интервали кога одредени области на мозокот се особено пластични. Исто така тој покажува дека никогаш не постои целосна генетска предиспозиција и дека искуството и учењето можат значително да го променат мозокот. Дехаен открива како нашиот мозок најдобро учи, нагласувајќи ја важноста на искуството и активното ангажирање.

Како да се борите за вашите идеи?

Концептот на самодоверба и потпирање на сопствените ресурси е присутен во есејот „Самоиздржливост“ (Self Resilienc) на Ралф Валдо Емерсон од 1841 година, кој многумина го сметаат за најчитан и претходник на модерната литература за самопомош. Во ова дело, кое е достапно и на интернет во ПДФ-формат, Емерсон ја нагласува важноста на личната автономија и внатрешната сила. Филозофот веруваше дека двата најдобри извори на образование се природата и акцијата - стекнување директни набљудувања на околината и учење преку лични искуства. Оваа идеја ги поттикнува поединците да бараат знаење и мудрост преку директен ангажман, наместо да се потпираат на надворешни извори, вклучувајќи и други луѓе. Делото обезбедува филозофска рамка за развивање храброст и преземање одговорност за сопствените одлуки, дури и кога тие се непопуларни во очите на другите.

На патеката на слична идеја е и делото „Храброста да се биде свој“, во кое авторите Ичиро Кишими и Фумитаке Кога нè водат низ патот до успехот заснован на Адлеровата психологија, чии идеи се изразени преку дијалог меѓу филозоф и млад човек. Имено, Кога, кој напишал голем број дела за бизнис и разни други теми, често патувал во Кјото за да разговара со психологот Ичиро Кишими и да добие увид во самата срцевина на Адлеровата психологија. Во делото, кое е напишано во стил на дијалог според старогрчката традиција, се нагласува дека сите проблеми се всушност проблеми во меѓучовечките односи и дека секој од нас може да има целосна контрола над својот живот, независно од товарот на минатото и очекувањата на другите луѓе.

Како да се разберете себеси дури и под притисок?

Во духот на овој повик за подобро разбирање на динамиката на човековото однесување, но и на сопственото битие, е дело на д-р Сара Кубуриќ, омилената психотерапевтка на милениумците. Нејзината нова книга „It's On Me: Embrace Hard Truths, Discover Your Self and Change Your Life“, која се продава во повеќето земји во светот, но е достапна како издание на Киндл  на „Амазон“, вели: „Прегрнете ги тешките вистини, откријте се себеси и променете го својот живот“. Егзистенцијалната психотерапевтка, родена во Југославија, поточно во Босна и Херцеговина, а израсната во Канада, се опишува себеси како „дигитален номад“ затоа што живеела во Европа, Блискиот Исток и во Северна Африка во последните осум години пред да се насели во Австралија. Студирала на универзитетот „Зигмунд Фројд“ во Виена, под надзор на Алфред Ленгл, основачот на егзистенцијалната анализа. Авторката, чиј профил Милениумски терапевт на Инстаграм има 1,7 милион следбеници, создаде водич за идентификување на „губењето себеси“ - тоа чувство на отуѓеност или исклучување од вистинското јас. Таа го поттикнува читателот да ја преземе сопственоста на своето „јас“ и да ја прифати одговорноста за начинот на кој живее.

Преку саморефлексија, прифаќање и откривање, Кубуриќ нè води до докази дека можеме:

• искусете ги емоциите без да се чувствувате обземено од нив

• воспоставете здрав однос со вашето тело

• поставете граници за да се дефинирате себеси и да ги заздравите нашите односи

• ослободете се од физичкиот и менталниот неред за да создадете простор за вистински напредок

• најдете смисла и цел во навидум бесмислениот свет

Сепак, недостигот од време е една од најчесто споменуваните пречки за овој тип на грижа за себе. За бизнис-лидерите и претприемачите што се соочуваат со постојан притисок, авторот Хемин Суним нуди потсетник за важноста на забавувањето. Неговото дело „Нештата што ќе ги видите само кога ќе забавите“ (The Things You Can See Only When You Slow Down) нагласува како забавувањето и размислувањето може да доведат до подобри деловни резултати и подобро донесување одлуки. Во овој водич за внимателност, будистичкиот монах роден во Кореја, образован во САД и учител по медитација зен, нуди совети за сè, од справување со неуспехот да се одморите и врските до едноставни пораки што се однесуваат директно на вознемиреноста, која стана дел од модерниот живот, и кои потсетуваат на силата и радоста што доаѓаат од забавувањето.

Во моментов нема коментари за веста. Биди прв да коментира...

Остави коментар