Европскиот план за пловечки терминали за гас закана за климата

Како што се приближува зимата, европските нации, очајни да го заменат природниот гас што некогаш го купуваа од Русија, прифатија краткорочно решение: серија од околу 20 пловечки терминали кои ќе добиваат течен природен гас од други земји којшто ќе го користат како гориво за греење. 

Сепак, планот, со првите пловечки терминали кои треба да доставуваат природен гас до крајот на годината, предизвика тревога кај научниците кои стравуваат од долгорочните последици за животната средина. Тие предупредуваат дека овие терминали ќе го овековечат потпирањето на Европа на природниот гас, кој ослободува метан и јаглерод диоксид што ја загрева климата кога се произведува, транспортира и согорува.

Загриженост кај научниците

Некои научници велат дека се загрижени дека пловечките терминали на крајот ќе станат долгорочен снабдувач на огромните енергетски потреби на Европа кои би можеле да траат со години, ако не и со децении. Ваквиот тренд може да ги уназади напорите за намалување на емисиите за кои експертите велат дека не се придвижиле доволно брзо за да ја забават штетата што се нанесува на глобалната животна средина.

Голем дел од течниот природен гас, или ЛНГ, што Европа се надева дека ќе го добие се очекува да дојде од САД. Потребата се појави откако руската инвазија на Украина ги уништи нејзините врски со Европа и доведе до прекин на поголемиот дел од природниот гас што Москва долго време го обезбедуваше. По должината на американскиот брег, извозните терминали се шират, а многу жители таму се вознемирени поради порастот на дупчењата за гас, загубата на земјиште, како и екстремните временски промени поврзани со согорувањето на фосилните горива.

„Изградбата на оваа огромна инфраструктура на ЛНГ ќе го блокира светот во континуирано потпирање на фосилните горива и континуираното оштетување на климата во следните децении“, рече Џон Стерман, климатски научник од Технолошкиот институт во Масачусетс.

Германската влада и енергетската индустрија ја бранеа својата прегратка на ЛНГ терминалите како итен одговор на загубата на поголемиот дел од рускиот гас што долго време го добиваа, а за кој стравуваат дека Москва целосно ќе го исклучи.

„Во исклучителна ситуација како оваа, кога станува збор за безбедноста на снабдувањето со гас на Германија, оправдано е да се забрза процесот на одобрување“, се вели во соопштението на здружението на германската енергетска индустрија, BDEW.

Сузане Унград, портпаролка на германското Министерство за економија и енергетика, истакна дека се прават напори за намалување на емисиите на метан во земјите извознички како САД. И таа рече дека со продолжувањето на изградбата на терминали за ЛНГ, европските власти ќе спроведат сеопфатни проценки.

Долгогодишни договори за терминалите

Грег Ајткен, аналитичар во Глобал енерџи монитор, истакна дека за терминалот што треба да се отвори во близина на Гдањск, Полска, потпишани се договори со американските добавувачи на ЛНГ кои се протегаат многу по 2030 година. Тоа може да ја направи проблематична целта на Европската унија за намалување на емисиите на стакленички гасови за најмалку 55 проценти ​​до 2030 година.

Италија, Грција, Франција, Холандија, Хрватска, Естонија, Финска, Латвија, Словенија и Обединетото Кралство имаат планирано еден или повеќе пловечки терминали за ЛНГ, според Ристад енерџи.

Во некои случаи, тврдат поборниците, бродовите би можеле да помогнат во еколошката кауза. Тие забележуваат, на пример, дека со намалувањето на залихите на руски гас, заедниците во Германија и на други места гореле јаглен, кој обично произведува повеќе емисии од природен гас. Зголемувањето на снабдувањето со природен гас би го направило тоа помалку неопходно.

Сепак, метанот често може да истекува долж синџирот на снабдување со природен гас. Така, во некои случаи, нето климатскиот ефект од согорувањето на природен гас можеби не е подобар од јагленот.

Меѓувладиниот панел на ОН за климатски промени предупреди дека продолжувањето на користењето на веќе поставената инфраструктура за фосилни горива ќе предизвика глобалното затоплување да надмине 1,5 степени Целзиусови (2,7 Фаренхајти). На тоа ниво, се очекува топлината да ги влоши поројните поплави, екстремната топлина, интензивните урагани и долготрајните шумски пожари кои произлегоа од климатските промени и чинеа животи.

„Малку е обесхрабрувачки да се види Европа, која беше седиште на толку многу енергија  и храбри цели за емисиите, како дом на удвојување на инфраструктурата за фосилни горива“, рече Ким Коб, климатски научник во Браун Универзитетот.

САД главен снабдувач

Во Соединетите Држави, најголемиот извозен пазар за ЛНГ за Европа, се градат три нови извозни терминали. Единаесет дополнителни терминали и четири проширувања се во фаза на планирање. Некои извозни терминали кои се мачеа да привлечат финансии сега гледаат повеќе инвестиции и интерес, рече Ира Џозеф, долгогодишен енергетски аналитичар.

„Во последните два месеци - тие потпишуваат договори за продажба и купување, десно и лево“, рече Џозеф.

Рио Гранде ЛНГ, извозен терминал во Браунсвил, Тексас, на пример, се чинеше дека запре минатата година поради протестите за заштита на животната средина. Но, оваа пролет, француската компанија Engie и неколку клиенти во Азија потпишаа долгорочни договори за купување ЛНГ од терминалот. Сега, следната деценија терминалот најверојатно ќе го добие целото финансирање што му е потребно.

Недостигот на гас во Европа ги ескалира глобалните цени на ЛНГ, што доведе до тоа купувачите во Кина и на други места да потпишат долгорочни договори со добавувачите во САД. Американскиот извоз на ЛНГ најверојатно ќе порасне за 10 милиони тони во текот на следната година, рече Бромандер, аналитичар на Ристад.

Пловечките ЛНГ бродови се наведени како краткорочно решение за одржување на протокот на гас неколку години додека се градат почисти извори на енергија како ветерот и сонцето. Но, критичарите велат дека е малку веројатно бродот изграден да трае со децении трајно да ја прекине работата по неколку години.

Откако ќе се изградат пловечките терминали, тие можат да се користат насекаде во светот. Значи, ако европските нации повеќе не сакаат пловечки терминали за ЛНГ додека преминуваат кон почиста енергија, бродовите би можеле да отпловат до друго пристаниште, во суштина пролонгирајќи ја употребата на природен гас со децении.

И во некои случаи, особено во Германија, некои од предложените пловечки терминали се чини дека го отвораат патот за терминали на брегот кои би биле изградени да траат 30 или 40 години.

„Откако војната ќе се реши и, како што сите се надеваме, ќе се врати мирот, дали навистина ќе речат: „Ох, да ги однесеме терминалите во за отпад?“, праша Стерман.

„Тие нема да го направат тоа“, додаде тој.

Во моментов нема коментари за веста. Биди прв да коментира...

Остави коментар