Што значат новите увозни царини во САД за луксузните автомобили, а што за купувачите

Американската влада планира да воведе царина од 25 отсто за увоз на возила од ЕУ, додека сегашната тарифа за патнички возила е само 2,5 отсто. Тоа може драматично да влијае на европските производители на луксузни автомобили, кои во голема мера се зависни од американскиот пазар, како и на самите купувачи, како во САД така и во Европа. За подобро да разбереме како оваа промена ќе влијае на компаниите за луксузни автомобили и на нас, клиентите, побаравме од аналитичарот за корпоративни финансии на „Блумберг Адрија“ Немања Ѓурѓевиќ да ја разложи ситуацијата на неколку клучни фактори. Ајде да одиме по ред.

 

 

Зголемувањето на цената нема да го компензира падот на продажбата

„Предложената царина може сериозно да ги наруши финансиските перформанси на европските производители на луксузни автомобили, пред сѐ профитабилноста мерена со ЕБИТ и ЕБИТДА“, вели Ѓурѓевиќ. На пример, анализите на „Блумберг интелиџенс“ покажуваат дека зголемување на царините за увоз на автомобили од Мексико и од Канада на 25 проценти, почнувајќи од 3 април, би можело да го намали ЕБИТ на „Стелантис“ (Stellantis), „Фолксваген“ (Volkswagen), БМВ (BMW) и „Мерцедес“ (Mercedes) за 4,6 милијарди евра, под претпоставка дека тие целосно ги апсорбираат трошоците.

„САД се вториот по големина пазар за брендот ‘Ауди’ (Audi), а нивниот теренец со висока маржа, Q5, се произведува во Мексико. Со оглед на повисоката цена на теренците, дел од зголемувањето на тарифите може да се пренесе на потрошувачите, а ќе зависи од еластичноста“, објаснува Ѓурѓевиќ. Ако брендовите решат да пренесат дел од царинските трошоци на клиентите, тоа најверојатно ќе ја намали нивната профитабилност, но и ќе ги зголеми цените на возилата на пазарот.

Ferrari 12Cilindri беше прогласен за еден од најдобрите автомобили минатата година во САД. Фото: Блумберг

„Меѓутоа, луксузните автомобили имаат мала предност во однос на класичните патнички автомобили, бидејќи купувачите на овие автомобили би биле помалку чувствителни на промените на цените отколку купувачите на други патнички автомобили. На пример, ако ‘Ферари’ (Ferarri) успее да им префрли на купците три четвртини од тоа зголемување, прогнозата за ЕБИТ е намалување за два процента. Иако, кога зборуваме за ‘Ферари’, оваа царина доаѓа згора на неодамнешните поскапувања на новите модели, па купците на брендот би биле двојно оптоварени“, објаснува  Ѓурѓевиќ.

 

 

Цените и продадените количества ќе се движат во спротивни насоки

Тековните проекции, вклучувајќи ги просечните цени и продадените количества, ќе бидат значително погодени поради зависноста на овие производители од американскиот пазар.

„Ако ги разложиме компонентите на цената и количеството, цената сигурно ќе биде под притисок поради зголемувањето на царините. Според еластичноста на побарувачката, количеството на продадени автомобили на тој пазар ќе биде засегнати од овие промени“, вели Ѓурѓевиќ, објаснувајќи дека дури и ако се земе предвид дека ова се релативно мал број на луксузни возила продадени во САД - „Ролс-Ројс“ (Rolls-Royce) во 2024 година продаде нешто повеќе од 900 возила, „Астон Мартин“ (Aston Martin) нешто повеќе од 2.200, а „Ферари“ нешто повеќе од 4.100 - и иако луксузните автомобили имаат помала ценовна еластичност, сепак постои праг над кој купувачите би можеле да се преориентираат на алтернативни, локални опции.

 Aston Martin Valhalla е обид да се врати довербата на инвеститорите во британската компанија. Фото: Дарен Стејплс-Блумберг

 

На пример, моделите на „Рејнџ ровер“ (Range Rover) може да се заменат со „кадилак ескалејд“ (Cadillac Escalade).

Како резултат на тоа, овие две компоненти на приходот – цената и обемот – ќе се движат во спротивни насоки, што негативно ќе влијае на ЕБИТ на брендовите на американскиот пазар. Аналитичарот на „Блумберг Адрија“ вели дека е малку веројатно дека на краток рок производителите ќе можат да го компензираат падот на продажбата во САД со отворање нови пазари или продлабочување на помалку застапените пазари како Кина и Блискиот Исток, со оглед на специфичноста на пазарната ниша и малиот број купувачи на најлуксузните автомобили. „Поскапувањето нема да може да го компензира падот на продажбата“, заклучува тој.

 

 

Од набљудуваните компании, податоците за „Порше“ се земени од групацијата „Фолксваген“, па во прикажаниот број на продадени возила под брендот „Порше“ се наоѓаат и помалку луксузни модели што не се директна конкуренција, на пример, на „Астон Мартин“.

Географска зависност и предизвици на производството на луксузни автомобили во Европа

 „Луксузните брендови како ‘Ролс-Ројс’, ‘Астон Мартин’, ‘Ферари’, ‘Порше’, ‘Масерати’, ‘Ламборгини’ и други се соочуваат со специфичен предизвик: сите овие брендови ги произведуваат своите модели целосно во Европа. Оваа географска зависност значи дека преместувањето на производството во САД би одзело многу време и дополнителни трошоци“, вели Ѓурѓевиќ.

Тој наведува дека иако некои од овие брендови им припаѓаат на поголеми групации, како што се „Фолксваген“, БМВ и „Стелантис“, местото на производство е сепак клучен фактор што ја ограничува нивната способност ефективно да се приспособат на новите увозни тарифи на американскиот пазар. Производството на луксузни автомобили, за разлика од масовното производство на други категории на автомобили, се заснова на помали серии, а продажбата е насочена кон одредена пазарна ниша.

Оваа специфичност значи дека брендовите мора внимателно да ги разгледаат сите опции за да останат конкурентни на американскиот пазар, бидејќи приспособувањето на новите пазарни услови бара значителни инвестиции и промени во производствениот процес.

Предноста на европските брендови со производство во САД

Сепак, ова не е лоша вест за сите европски производители на луксузни автомобили. Гледајќи ја пошироката слика на пазарот на патнички возила, европските производители што не се целосно зависни од производството во Европа веќе имаат значителна предност. Особено брендовите како БМВ и „Мерцедес-Бенц“ имаат големи фабрики за склопување возила во САД, што им овозможува полесно да ги решат предизвиците поврзани со увозните тарифи.

Lamborghini Urus SE на претставувањето на Volkswagen AG во Пекинг минатата година. Фото: Блумберг

 

Поголемиот дел од северноамериканското производство на „Фолксваген“ се одвива во Мексико, каде што се очекува да се склопат околу 465.000 возила од брендовите „Фолксваген“ и „Ауди“ во 2025 година. Исто така, оваа групација гради нова фабрика во Јужна Каролина, која ќе биде со капацитет од 200.000 возила, со цел повторно лансирање на брендот „Скаут“ (Scout) во 2027 година.

БМВ и „Мерцедес“, со највисоко ниво на производство во САД меѓу европските конкуренти, се наоѓаат во добра положба да ја издржат потенцијалната царинска закана.

„Овие брендови можат да тврдат дека значително придонесуваат за американската економија, имајќи предвид дека произведуваат повеќе возила локално отколку што увезуваат од ЕУ. На пример, моделите X5, X6 и X7 на БМВ, кои се натпреваруваат со луксузните возила, се произведуваат во Јужна Каролина, додека луксузните модели на ’Мерцедес’,  GLE и GLS се произведуваат во Алабама“, прецизен е Ѓурѓевиќ.

Нови пазарни можности - нов тренд

За некои производители промените на пазарот може да бидат и нова можност. Традиционално, луксузните брендови се поврзуваат со спортски модели, купеа и кабриолети, но сега има јасна промена во преференциите на потрошувачите, кои сѐ повеќе се насочени кон поголеми возила. Со цел да се исполнат овие нови барања, производителите на луксузни автомобили почнаа да ја прошируваат својата палета на луксузни теренци. „Овој тренд веројатно беше инспирација за ‘Порше’ да го лансира својот популарен модел ‘макан’ (Macan)“, вели Ѓурѓевиќ, истакнувајќи дека сегментот на луксузни теренци моментално има најголем удел на пазарот, „благодарение на зголемената побарувачка за возила што комбинираат просторност, удобност и врвни перформанси“.

Електричниот теренец Macan на Porsche е врвен, дури и ако малку возачи го бараат. Фото: Блумберг

 

Во моментов нема коментари за веста. Биди прв да коментира...

Остави коментар